خاک مدرس
آیت‌الله سید حسن مدرس از نامدارترین رجال سیاسی و مذهبی ایران و روحانی مبارز شیعه است که در سال 1249 خورشیدی برابر با 1287 قمری در شهر زواره (در قریه سرابه کچو از توابع شهرستان اردستان) از توابع استان اصفهان متولد شد. مدرس پس از راه‌یابی به مجلس شورای ملی به مخالفت با رضاخان برمی‌خیزد و این موجب شد تا در 16 مهر 1307 با دستور رضاخان دستگیر و به دامغان، مشهد، خواف و سپس در 22 مهر 1316 از خواف به کاشمر تبعید شود.
در این زمان رضاخان دستور قتل مدرس را به رئیس شهربانی کاشمر داد ولی او به این کار تن نداد و در نتیجه این مأموریت به جهانسوزی، متوفیان و خلج واگذار شد. آن‌ها در شب دهم آذر 1316 برابر با 27 رمضان 1356 قمری در حالی که آیت‌الله مدرس به انتظار افطار نشسته بود، او را در محل اقامتش با چای مسموم کرده و سپس با عمامه‌اش وی را خفه کرده و به شهادت رساندند. آرامگاه مدرس پس از شهریور 1320 و خروج رضاخان از ایران، توسط اهالی محل مشخص و آرامگاهی برای وی در شهر کاشمر ساخته شد. از آن زمان تا کنون میان مردم و فرهنگ شهید مدرس ارتباط عمیقی ایجاد شده و شهید مدرس به یکی از نمادهای شهر کاشمر تبدیل شده است.
روز شهادت آیت‌الله مدرس بر اساس مصوبه مجلس شورای اسلامی، روز «مجلس» نام‌گذاری شده است.
