جمعه 9 آذر 1403

خروج بایدن از افغانستان یادآور عقب‌نشینی واشنگتن از ویتنام است / بایدن استاد اشتباهات در سیاست خارجی!

خبرگزاری دانشجو مشاهده در مرجع
خروج بایدن از افغانستان یادآور عقب‌نشینی واشنگتن از ویتنام است / بایدن استاد اشتباهات در سیاست خارجی!

به گزارش خبرگزاری دانشجو، پایگاه خبری "پراجکت سیندیکیت" در گزارشی، به عقب نشینی نیروهای آمریکایی از افغانستان و متعاقبا، پیشروی های اخیر گروه طالبان در خاک افغانستان پرداخته و به طور خاص، خروج بی‌ملاحظه و عجولانه دولت بایدن از افغانستان را موجب به وجود آمدن بحران های قابل توجه در افغانستان، منطقه و حتی برای خود ایالات متحده آمریکا ارزیابی کرده است. امری که به زعم پراجکت سیندیکت، بایستی...

به گزارش خبرگزاری دانشجو، پایگاه خبری "پراجکت سیندیکیت" در گزارشی، به عقب نشینی نیروهای آمریکایی از افغانستان و متعاقبا، پیشروی های اخیر گروه طالبان در خاک افغانستان پرداخته و به طور خاص، خروج بی‌ملاحظه و عجولانه دولت بایدن از افغانستان را موجب به وجود آمدن بحران های قابل توجه در افغانستان، منطقه و حتی برای خود ایالات متحده آمریکا ارزیابی کرده است. امری که به زعم پراجکت سیندیکت، بایستی آن را نمودی عینی از اشتباهات بایدن در عرصه سیاست خارجی آمریکا دانست.

پراجکت سیندیکیت در این رابطه می نویسد: «افغانستان در آستانه یک فاجعه تمام عیار است. امری که تا حد زیادی به دلیل تصمیمات و رویه های غلط "جو بایدن" رئیس جمهور آمریکا در حال وقوع است. بایدن با تصمیم‌گیری عجولانه مبنی بر خارج کردن کلیه نیروهای آمریکایی از افغانستان که خالی از هرگونه تدبیر و ملاحظه انجام شد، عملا راه را برای گروه طالبان باز کرد تا بر بخش های قابل توجهی از خاک افغانستان مسلط شوند. اکنون طالبان در حال پیشروی به سمت کابل پایتخت افغانستان هستند و آمریکا نیز ضعیف تر از هر زمان دیگری به نظر می رسد.

آمریکا به تازگی ماموریت نظامی خود در افغانستان را خاتمه داده و در اقدامی، "پایگاه هوایی بگرام" را نیز به دولت افغانستان واگذار کرده است. البته که لفظ واگذاری در این رابطه بیش از حد سخاوتمندانه به نظر می رسد زیرا نیروهای آمریکایی شبانه این پایگاه را ترک کرده و برق آن را نیز قطع کردند. آن ها این اقدام را بدون هماهنگی با دولت مرکزی افغانستان انجام دادند و این مساله موجب شد تا قبل از ورود نیروهای افغان به داخل پایگاه بگرام، بسیاری از غارتگران به این پایگاه هجوم برده و آن را غارت کنند.

بایدن قویا از تصمیم خود جهت خروج نیروهای آمریکایی از اغانستان حمایت کرده و می کند. وی معتقد است: "آمریکا برای ملت سازی به افغانستان نرفت و حضور بیشتر در افغانستان موجب وارد آمدن خسارات جانی و مالی بسیار سنگینی به ایالات متحده آمریکا خواهد شد". وی به طور خاص به این موضوع نیر اشاره کرده که اورژانسی و سریع عمل کردن در عقب نشینی از افغانستان، در شرایط کنونی یک تصمیم معقول و منطقی است. امری که به زعم بایدن می تواند از شدت و میزان تهدیدات علیه نیروهای آمریکایی مستقر در افغانستان و فرآیند خروج آن‌ها از این کشور، بکاهد.

نتیجه و پیامد این نوع از تصمیم گیری ها و رویه های بایدن کاملا روشن است: "زیر سوال بردن منطق عقب‌نشینی و خروج آمریکا از افغانستان، به معنای حمایت از به خطر افتادن جان سربازان آمریکایی است. با این حال، این مردم افغانستان هستند که به معنای واقعی کلمه در شرایط کنونی، در خطر هستند".

کافی است برای درک بهتر این مساله، آخرین جنگی را که در چهارچوب آن آمریکا بدون کسب هرگونه پیروزی، جنگ را رها کرد به یاد آورید: در سال 1973، آمریکا با عجله فراوان، متحدان خود را در ویتنام جنوبی ترک کرد. در سال بعد، بر اساس برخی گزارش ها، حدودا 80 هزار سرباز و غیرنظامی در ویتنام جنوبی در نتیجه درگیری ها در این کشور کشته شدند. امری که عملا آن سال را به مرگبارترین و خونین ترین سال در تاریخ جنگ ویتنام تبدیل کرد. در این راستا شایان ذکر است که در سال 1975 نیز دولت آمریکا به نحو عجیبی کامبوج را به دستان گروه افراطی "خمرهای سرخ" که از سوی چین حمایت می شدند سپرد. امریکا موجب ایجاد وحشت و جنایت‌های فراوان و غیرقابل تصوری در کامبوج شد.

آمریکا در شرایط کنونی نیز به نحو عجولانه ای از افغانستان عقب نشینی می کند و عملا بدون هرگونه هماهنگی با ملت و دولت افغانستان، این کشور را در معرض حملات گروه طالبان قرار داده است. تا این لحظه، حملات طالبان موجب آواره شدن ده ها هزار شهروند غیرنظامی افغان شده است. دولت افغانستان نیز هر چه انجام می دهد به نتیجه ای نمی رسد و در نقطه مقابل، طالبان سلاح های ارتش ملی افغانستان را که آمریکا بخش های زیادی از آن ها را به این کشور داده به غنیمت می گیرد و آن ها را همزمان با پیشروی های قابل توجه خود در اقصی نقاط افغانستان، به نمایش می گذارد.

توجیه آمریکا برای خروج سریع و بی ملاحظه از افغانستان، به مراتب ضعیف تر از منطق و استدلال آن جهت خروج از ویتنام است. در حالیکه 58220 آمریکایی (عمدتا سرباز) در ویتنام جان خود را از دست دادند، در افغانستان و ظرف 20 سال، تنها 2448 سرباز آمریکایی جان خود را از دست داه اند. اضافه بر این، از تاریخ یکم ژوئن سال 2015 که آمریکا به طور رسمی عملیات رزمی خود را در افغانستان خاتمه داده، تنها 99 سرباز و پرسنل آمریکایی در افغانستان جان خود را از دست داده اند. این افراد در برخی مواقع در حوادثی که ناشی از حملات شبه‌نظامیان نبوده اند نیز جان خود را از دست داده اند. در همین دوران، بیش از 28 هزار پلیس و نیروی امنیتی افغان، جان خود را در این کشور از دست داده اند.

جو بایدن با صدور دستور خروج عجولانه از افغانستان، عملا این فرصت را به یک گروه شبه نظامی به اسم طالبان داد که مدعی شوند توانسته اند بر یک ابرقدرت پیروز شوند. آمریکا پس از 20 سال حضور در افغانستان جهت ریشه کن کردن طالبان از این کشور، عملا بار دیگر افغانستان را به نقطه صفر بازگرداند و افغانستان را به طالبان تحویل داد. این مساله تا حد زیادی اعتماد جهانی به آمریکا را تضعیف کرده، امنیت منطقه و افغانستان را به خطر انداخته، و بیم و وحشت ها از اوج گیری مجدد فعالیت ها و اقدامات تروریستی در اقصی نقاط جهان را نیز تشدید کرده است.

اوج گیری مجدد قدرت طالبان در افغانستان، بدون تردید دیگر گروه های شبه نظامی و تروریستی را نیز جسور خواهد کرد. اضافه بر این، نباید فراموش کرد که طالبان افغانستان، کمک های فراوانی از سازمان اطلاعات پاکستان دریافت می کند و بر خلاف آنچه جو بایدن می گوید که اکنون آینده افغانستان در دستان ملت این کشور است باید گفت: پاکستان می تواند نقش مهمی در آینده معادلات سیاسی افغانستان بازی کند. این مساله ای است که اخیرا "اشرف غنی" رئیس جمهور افغانستان نیز به وضوح به آن اشاره کرده است.

در این میان هندوستان با اوج گیری قدرت طالبان، با چالش های قابل توجهی رو به رو است. زمانیکه طالبان در افغانستان در قدرت بود (از سال 1996 تا 2001)، این گروه به پاکستان اجازه می داد تا از خاک افغانستان جهت تقویت گروه های شبه نظامی در خاک هند، استفاده کند. بدون تردید حضور مجدد طالبان در قدرت، امنیت ملی هند را تا حدی هدف قرار خواهد گرفت. امری که موجب خواهد شد تا هند از تمرکز خود بر نزاع های مرزی اش با چین منحرف شود و به مرزهای مشترک با افغانستان، توجه بیشتری را معطوف کند.

یکی از بهترین اقداماتی که بایدن در مورد افغانستان می توانست انجام دهد این بود که به جای خروج کامل از این کشور، در فرآیندی تدریجی، به طور خاص، بخشی از نیروی های آمریکایی را درافغانستان با هدف ارائه حمایت هوایی از نیروی های افغان نگه می داشت و مانع از جسور شدن مجدد طالبان می شد. برخی استدلال می کنند که اگر بایدن چنین می کرد، عملا توافق ترامپ با طالبان را مخدوش می کرد. در پاسخ به آن ها باید گفت که طالبان بارها توافقات خود را نقض کرده و بایدن نیز در مقام رئیس جمهور جدید آمریکا، بارها تصمیمات ترامپ را به عنوان ریس جمهور سابق آمریکا، ملغی کرده است. با این حال، وی چنین نکرد و عملا فاجعه کنونی در افغانستان رقم خورد. امری که خسارات و تبعات بسیار بدی را برای افغانستان، منطقه و خود آمریکا به دنبال داشته و خواهد داشت.

"رابرت گیتس" وزیر دفاع سابق آمریکا در سال 2014 می نویسد: "جو بایدن در چهار دهه اخیر، تقریبا در هر مساله مهم مرتبط با سیاست خارجی و امنیت ملی آمریکا، تصمیمات اشتباهی گرفته و اقدامات غلطی را انجام داده است. در این راستا، اینطور به نظر می رسد که عقب نشینی و خروج عجولانه آمریکا از افغانستان نیز که در شرایط کنونی به اوج گیری طالبان در افغانستان و انجام پیشروی های گسترده از سوی آن در خاک افغانستان ختم شده نیز، به نوعی دنباله رو الگوی اقدامات و رویه های غلط و فاجعه بار بایدن است"».

انتهای پیام /