خشکسالی و کمبود آب در شیلی در میان بحران کرونا
تهران - ایرنا - با کاهش جریان رودخانه‌ها و خشک شدن مخازن آب‌ها ناشی از خشکسالی، مردم شیلی خود را به ویژه در برابر ویروس همه گیری کرونا آسیب پذیرتر تلقی می‌کنند.
سالها بهره برداری از منابع و قوانین ناکافی باعث شده است که بیشتر مخازن آبی کشور شیلی خشک شود.
"رودریگو مونداکا" سخنگوی جنبش دفاع از آب، زمین و حفاظت از محیط زیست به خبرگزاری فرانسه گفت: اکنون چهار صد هزار خانواده به طور تقریبی 1.5 میلیون نفر جمعیت شیلی وجود دارند که تأمین نیاز50 لیتر آب روزانه آنان به تانکرها بستگی دارد.
خشکسالی در شیلی در حالی تبدیل به یک بحران جدید شده است که ویروس همه گیری کرونا در بیشتر کشورها رخنه کرده و یکی از راهکارهای مقابله با آن شستن دست‌ها به طور مکرر است.
"دیلما کاستیلو" که به همراه فرزندان خود در یکی از تپه‌های اطراف ال ملون شهری با 22 هزار جمعیت در نزدیکی منطقه ساحلی والپارایزو که رودخانه‌اش خشک شده زندگی می‌کند، می‌گوید: "زندگی بدون آب بسیار دشوار است. "
کاستیلو در مورد شرایط بد زندگی می‌گوید: بدترین چیز این است که هیچ آگاهی حتی در بین مردم اینجا وجود ندارد. من بسیار مضطرب هستم زیرا زندگی در این شرایط تحقیرآمیز است. در بیشتر مناطق سانتیاگو پایتخت شیلی و والپارایزو، میزان بارندگی در سال گذشته تقریبا 80 درصد کمتر از میزان بارندگی پیشین بود و حتی در منطقه شمالی کوکیمبو میزان بارندگی 90 درصد کاهش یافته است.
در پی کاهش شدید بارش، تانکرهای آب هم اکنون نیاز روزانه مردم را تامین کرده و ساکنان این مناطق روزانه برای پر کردن بشکه‌ها در صف می‌ایستند.
مونداکا سخنگوی جنبش دفاع از آب، زمین و حفاظت از محیط زیست در مورد شیوع کرونا می‌گوید: همه گیری این ویروس بار دیگر الگویی از تصرف خصوصی آب را برجسته می‌کند زیرا این شرایط تضمین کننده حقوق مردم نیست و جوامع را تضعیف می‌کند.
در قوانین شیلی آب منبعی برای استفاده عموم مشخص شده است، اما تقریبا تمامیت حق بهره برداری از منابع آبی به بخش خصوصی واگذار کرده است.
"توماس رویز" از سواحل دریاچه خشک شده پنولاس که در یک ساعتی شهر سانتیاگو واقع شده به خبرگزاری فرانسه گفت: 20 سال است که برای صید ماهی به اینجا آمده‌ام و در ابتدا صید زیادی به دست آوردیم اما حالا هیچ چیزی نمی‌گیریم.
"ماتیاس آسون" مدیر مرکز گرین پیس شیلی گفت که دولت سباستین پینرا رییس جمهوری شیلی باید تضمین کند که هیچ شهروند درجه دو برای محافظت خود در برابر بیماری کووید 19 نباید وجود نداشته باشد.
وی افزود: داشتن صابون در زمانیکه آب کافی برای شستن وجود ندارد بی‌فایده است.
به دنبال شیوع ویروس کرونا در شیلی تاکنون سه هزار و 700 مورد مبتلا به این بیماری و کشته شدن 22 نفر گزارش شده است.
موضوع بهره برداری خصوصی از آب در زمان‌های فراوانی ذخایر آب مشکلی ایجاد نمی کرد اما خشکسالی باعث خشم جامعه شیلی که هم اکنون از کمبود آب رنج می‌برد شده است و حتی این نارضایتی منجر به وقوع ناآرامی‌های اجتماعی در ماه اکتبر (مهر - آبان) شد که تنها با اعمال اقدامات فاصله گذاری اجتماعی فروکش کرد.
در میان آغاز ناآرامی‌ها، حدود یکصد نفر از ساکنان شهر ال ملون چاهی را که توسط شرکت معدن انگلو - آمریکایی اداره می‌شد، اشغال کردند.
"فابیان ویاررول" 26 ساله یکی از فعالان این حادثه گفت: معترضان خواستار این هستند که از چاه برای تأمین آب به مردم ساکن در منطقه استفاده شود، نه فعالیت معدن.
شرکت معدن آنگلو آمریکایی طی بیانیه‌ای به خبرگزاری فرانسه اظهار داشت که متعهد به تامین رفاه و بهزیستی افرادی هستند که در نزدیکی سایت‌ها آن زندگی می‌کنند و در جستجوی راه حل‌هایی هستند که به ساکنان منطقه اجازه تأمین دائم آب آشامیدنی می‌دهند.
***کالایی به نام آب
مونداکا سخنگوی جنبش دفاع از آب، زمین و حفاظت از محیط زیست می‌گوید: کد آب 1981 مالکیت آب را از تسلط زمین جدا می‌کند. در شیلی آب خریداری، فروخته و اجاره داده می‌شود.
"اسکار کریستی" دبیرکل آب‌ها تاکید می‌کند که حقوق آب در شیلی به شرکت‌های خصوصی تحویل داده شده است، اما دولت این حقوق را کنترل می‌کند و می‌تواند مقدار آب ذخیره شده در مخازن را محدود کند.
به گفته کریستی، با این حال دولت شیلی هرگز از آن حق استفاده نکرده و اگر این کار را انجام می‌داد، می‌بایست غرامت به بنگاه‌های خصوصی پرداخت میکرد.
"آندری جرولوف" عضو کمیسیون اقتصادی آمریکای لاتین و کارائیب گفت: مشکلات کنونی با نحوه توزیع این حقوق و شرایط تحمیل شده ارتباط دارد.
*س_برچسب‌ها_س* *س_پرونده خبری_س*