داریوش ارجمند: هیچ‌گاه رئیس جمهوری نداشتیم که عبایش تا زانو گِلی باشد / رئیسی نیمی از سیاست جهان را برعهده داشت
مراسم یادبود خادم فرهنگ شهید آیت‌الله رئیسی به میزبانی اهالی فرهنگ، هنر و رسانه با اجرای رسالت بوذری و با حضور وزیر فرهنگ، مدیران هنری و جمعی از هنرمندان برگزار شد.
به گزارش ایسنا، برنامه به صورت رسمی با قرائت آیاتی از کلام‌الله مجید توسط حامد شاکرنژاد آغاز شد و در ابتدای این مراسم سیدعلی موسوی گرمارودی به قرائت چند بیت شعر پرداخت.
سپس جواد آذر (شاعر) در سخنانی گفت: ماه رمضان در خدمت دوستان بودم که پس از افطار آقای شهید رییس جمهور و آقای وزیر ارشاد نشسته بودند، خیلی سریع رد شدم که مزاحم افطار آنها نشوم که آقای رئیسی من را صدا زدند و گفتند که همان روز صبح برنامه «چهارگاه» مرا در تلویزیون دیده‌اند و این آخرین بار بود که ایشان را دیدم دوستان عزیزم ما و مرگ با هم حرکت می‌کنیم. دعا می‌کنم که همه ما عاقبت بخیر شویم و خدا رحمت کند رییس جمهور را.
محمدعلی رجبی (مدرس دانشگاه و عضو پیوسته فرهنگستان هنر) نیز در بخش دیگری از این مراسم در سخنانی مطرح کرد: ما همه در این راه هستیم. من این ایام بیشتر پای تلویزیون بودم و صحبت‌های مردم را می‌دیدم. درس جدیدی از مردم گرفتیم و بی‌خود نبود، رییس جمهور عزیز برای مردم این همه کار کرد؛ بین سخنان مردم از همه اقشار دو واژه دریافت کرده و آن هم رضا و صدق است. رضا را گاهی با عنوان «خادم‌الرضا» به کار می‌بردند. او اگر برای خلق کار می‌کرد، خلق را تجلی خلق می‌دید. کسی که در مقام رضا قرار گرفت جز به دستور عمل نمی‌کند. من دیدم شهید ئییسی میگ‌ویند دوست داشتم در جوار حرم اما رضا (ع) باشم و چه جایی بهتر و آرام‌تر از آنجا.
او ادامه داد: من به یکی از کوچکترین اعضای خانواده هنرهای تجسمی کشور می‌خواهم درباره این دولت که عمر کوتاهی داشت بگویم. خدمات ایشان در باب هنر بسیار زیاد بود. تثبیت شیوه استاد شاگردی، تصویب سند موسیقی، سند معماری، سند هنرهای نمایشی و سند هنرهای نمایشی و در یک کلام بخواهم بگویم هنر در دولت این بزرگوار سامان یافت.
نجفقلی حبیبی (پژوهشگر فلسفه اسلامی) نیز در ادامه این مراسم بیان کرد: نمی‌دانم چه بگویم؟ بالاخره از اول انقلاب بزرگان زیادی را از دست دادیم که آقای رییسی یکی از آنها بود و قطعا آثار خدمات ایشان در کشور باقی خواهد ماند. ایشان به شدت به مسئله فرهنگ و دانشگاه علاقمند بودند و تاکید داشتند که امکانات لازم فراهم شود که کسی عقب نماند؛ چون توان یک مملکت به علم و دانشجویان آن است. تمام تلاش خود را کردند که دانشگاه‌ها آزادی خود را حفظ کنند، اساتید درس خود را بدهند و دانشگاه نظم خود را حفظ کنند که دانشجویان در عین حال که نظر سیاسی خود را داشته باشند در فضایی آرام و با سطحی بالا درس بخوانند.
در بخش دیگری از این مراسم شاهین فرهت (پیشکسوت موسیقی) در سخنانی اظهار کرد: من دوبار رییس جمهور را دیدم؛ بار اول افطاری در ساختمان ریاست جمهوری که از طرف فرهنگستان هنر صحبت می‌کردم و برای ایشان انواع موسیقی به خصوص موسیقی نواحی ایران را شرح دادم که ایشان با دقت حرف‌های مرا گوش کردند و بعد خواستم که فرهنگستان هنر را حمایت کنند که با روی باز قبول کردند. بار دوم در میهمانی بود که در اجلاس برگزار شد که در آن موقع هم به من گفتند، در حال تلاش برای توسعه موسیقی ایران هستند و من واقعا تشویق شدم و امیدوارم روحشان در آرامش باشد.
سپس همایون همتی (استاد و محقق برجسته ادیان عرفان) در سخنانی گفت: این سوگ بزرگ را بر همگان تسلیت عرض می‌کنم و امیدوارم هر چه زودتر این خلاء جبران شود. آیت‌الله رییسی متعلق به همه ایرانی‌ها و مسلمانان هست. نمی‌توان او را به یک جریان سیاسی خاص محدود کرد. نزدیک به 30 سال دوستی و آشنایی با او صحبت درباره او را برای من دشوار کرده است. باورم نمی‌شد به این زودی از میان ما برود. آرزوهای زیادی داشتیم که همه خاک شد. او از معدود روحانیونی بود که با انصاف تمام سخن می‌گفت. دغدغه فرهنگ و دانشگاه را داشت. بسیار متواضع و فروتن بود و ندیدم عصبانی شود و با خشم حرف بزند. او پیگیر امور فرهنگی بود. او نشاط خاصی در خدمت رسانی داشت و شوق خدمتگزاری او را لحظه‌ای رها نمی کرد و اگر به حیات خود ادامه می‌داد، شک ندارم کارهای بزرگی را در عرصه فرهنگ و هنر انجام می‌داد. او نیروی ارزشمند و عالم دینی تاثیرگذاری بود که از جامعه ما گرفته شد. اما ناامید نیستیم چون سکان‌دار امروز نظام اسلامی با صلابت پابرجاست.
او ادامه داد: ایشان ذهن ایده‌پرداز، قدرت برنامه‌ریزی و قدرت مدیریت اجرایی داشت. در جاهای مختلفی بی‌تظاهر، بی‌ریا و بسیار فروتن خدمت کرد. به فرهنگ کشور فکر می‌کرد و از بی‌تفاوتی بعضی جوان‌ها گله داشت و ناراحت بود. دنبال برنامه، طرح و کلاس برای معرفی درست و امروزی معارف اسلامی بود.
داریوش ارجمند (بازیگر پیشکسوت) نیز در سخنانی اظهار کرد: عرض تسلیت به مردم ایران و جهان دارم؛ چون او فقط رییس جمهور ایران نبود بلکه نیمی از سیاست جهان را بر عهده داشت. او در سفری که به نیویورک داشت نیمی از اروپا را هم با خود همراه کرد. مردی تکرار نشدنی بود و امام رضا (ع) بهشت را به او تقدیم کرد. چنین مردی کم پیدا می‌شود؛ بزرگ مردی که رییس جمهور ما بود و ما همه با عشق به او رآی دادیم.
این هنرمند همچنین گفت: آرزو می‌کنم که خصلت‌ها، خلقیات، روش و شیوه او در مردانی که بعد از او می‌آیند، الگو شود و از او بیاموزند که چگونه در بین مردم بود و در نهایت روز آخر جانش را برای کشور داد. در اولین مراسم افطاری که ایشان را زیارت کردیم، قول داد که کمکی به موسسه هنرمندان پیشکسوت کند. دو سال گذشت اما خبری نشد. در جلساتی که برای تولد هنرمندان پیشکسوت برگزار می‌شد، به تندی خطاب به ایشان گفتم که چرا به عهد خود وفا نمی‌کنید؟ البته همان زمان همه گفتند که آقای رییسی 20 میلیارد به من دادند؛ البته من هم خوشحال شدم که چه خوب! البته که این پول برای بیش از هزار هنرمند بود. این حرف‌ها به گوش ایشان می‌رسید و در جلسه‌ای که بعدها مرا دید، گفت که چرا دلخوری رفیق؟ گفتم ناراحت نیستم و گفت این پول به شما می‌رسد و اتفاقا رسید. من آدم سیاسی بسیار دیده‌ام اما انسانی آنقدر نقدپذیر، دوست‌داشتنی و اهل وفای به عهد ندیده‌ام!
او ادامه داد: چه حیف که ایشان زود از میان ما رفت و چه زیبا و باشکوه رفت! هیچ‌گاه رییس جمهوری نداشتیم که عبای او تا زانو گِلی باشد، در سیل راه برود و مردم را تنها نگذارد.
در بخش دیگری از این مراسم، بهروز افخمی (کارگردان سینما) با طرح این ادعا که هنوز تمامی ابعاد شهادت رئیس جمهور مشخص نیست، اظهار کرد: آقای رئیسی آدم صاف و صادقی بود و می‌شد به او اعتماد کرد؛ حتی اگر به دولت او نقد فراوان و به خصوص در حوزه اقتصادی وارد بود. به نظرم ایشان بهتر از این عاقبت نمی‌توانست، داشته باشد.
رضا مهدوی (هنرمند و پژوهشگر موسیقی) نیز اظهار کرد: امیدوارم در این 50 روز که می‌گذرد، شرایط انتخاب شخصیت شایسته‌ای فراهم شود. ما اهالی موسیقی می‌دانیم که در دولت آقای رییسی بود که سند موسیقی تصویب شد. به هر حال قانون بد، از نداشتن قانون بهتر است. موسیقی قانونمندتر شده و همه را مکلف می‌کند که با یک روش صحیح و مشخص با موسیقی رفتار کنند.
پیام فضلی‌نژاد (روزنامه‌نگار) نیز اظهار کرد: رییس جمهور چه با او موافق و چه مخالف باشیم چه آرای او را بپذیریم و چه نپذیریم، نماد یک کشور است که در یک فضای پر چالش موفق می‌شود این جایگاه را از آن خود کند. آن کسی که اهل دانش و تفکر باشد، نمی‌تواند در سوگ نماد یک کشور ننشیند. درباره آقای رییسی طرز فکرهای غلط مختلفی وجود دارد اما من می‌گویم که او به یک فهم فرهنگی رسیده بود. او در بستر تجربیات زیسته خود به یک فهم تمدنی از ایران فرهنگی بزرگ رسیده بود. نباید اجازه داد به نام آقای رییسی یک دولت متحجر روی کار بیاید؛ چراکه او تلاش زیادی برای ایستادگی در اصول اصولگرایی کرد.
محمد مهدی اسماعیلی (وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی)، سید محمد هاشمی (قائم مقام وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی)، سید محمود اسلامی (معاون توسعه منابع وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی)، امیرفرشاد مهدی‌پور (معاون رسانه‌ای وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی)، محمد خزاعی (رییس سازمان سینمایی کشور)، محمود سالاری (معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی)، سید مجید پوراحمدی (مدیرعامل صندوق اعتباری هنر)، حمید نیلی (مدیرکل هنرهای نمایشی)، یاسر احمدوند (معاون فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی)، کوروش زارعی (مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری)، حمیدرضا نوربخش (مدیرعامل خانه موسیقی)، مجید زین‌العابدین (مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی)، محمد الهیاری (مدیرعامل بنیاد رودکی)، علیرضا قزوه (مدیر مرکز موسیقی صدا وسیما) و هنرمندانی چون داریوش ارجمند، جعفر دهقان، محمد گلریز، مهدی جهانی، محمود فرهنگ، وحید اسداللهی، محسن افشانی، ارسطو خوش‌رزم، حمید حرا، ابوالفضل همراه، رحیم شهریاری، حسین تبریزی، قادر آشنا، اسماعیل خلج، بهروز افخمی، محمدحسین ایمانی خوشخو، حمید ماهی‌صفت، محمد شیری، جهانگیر الماسی، منوچهر شاهسواری، رضا بانگیز، رضا مهدوی، محمدعلی مرآتی، جمال شورجه، امید زندگانی و... از جمله مهمانانی هستند که در این مراسم حضور دارند.