دست دولت ها در جیب کارگران | مجلس راه تحول بهداشت و درمان را پیدا کرد
سازمان تأمین اجتماعی به عنوان یک رکن کلیدی در نظام سلامت ایران، در سال‌های اخیر با مشکلات مالی متعددی روبه‌رو بوده است. عملکرد شرکت‌های زیرمجموعه این سازمان نتوانسته است به عنوان محرک مؤثر برای سوددهی و تأمین منابع عمل کند و به همین دلیل ناترازی میان منابع و مصارف ایجاد شده است.
این وضعیت به دلیل «سیاست‌زدگی سازمان تامین اجتماعی» رخ داده که در همه دولت‌ها نیز وجود داشته است. حال پرسش اینجاست که ناترازی سازمان تامین اجتماعی تا کجا قرار است ادامه پیدا کند؟ آیا دولت راهکاری برای برون‌رفت از این وضعیت در لایحه بودجه 1404 دارد؟
تبدیل تأمین اجتماعی و شستا به حیات خلوت برخی در دولت رئیسی!
علی بابایی کارنامی، رییس کمیسیون اجتماعی مجلس درباره چالش‌های سازمان تامین اجتماعی به خبرنگار اجتماعی گفت: «سیاست‌زدگی سازمان تامین اجتماعی وضعیتی است که امروز گرفتار آن شده‌ایم. در تامین اجتماعی دوره‌ای تندروها اصلاح‌طلبان و دوره‌ای تندروهای اصول‌گرایان هستیم. به طور مثال در دولت آقای رئیسی یک گروه تامین اجتماعی و شستا را تبدیل به حیات خلوت خود کردند.»
مشکل تامین اجتماعی دخالت دولت‌ها در ساختار آن است
نماینده ساری درباره نامولد ماندن منابع تامین اجتماعی ادامه داد: «تامین اجتماعی آنقدر منابع دارد که اگر فقط همین منابع مولد شوند برای تامین مخارج و حتی سودآوری کفایت می‌کند و نیازی به کمک دولت نیست. مشکل تامین اجتماعی دخالت دولت‌ها در ساختار آن است. همه دولت‌ها به نوعی در ساختار تامین اجتماعی دخالت کردند. خواهش می‌کنم روسای جمهور دست به جیب کارگرهای کشورها نزنند و دست از سر تامین اجتماعی بردارند. بگذارند تامین اجتماعی به دست متخصصان و کاردان‌های این حوزه اداره شود.»
رییس کمیسیون اجتماعی افزود: «متاسفانه اعوان و انصار آنقدر زیاد هستند که هر یک باید سهم خود را از دولت بگیرند.»
ناترازی‌های تامین اجتماعی چگونه برطرف می‌شود؟
رییس کمیسیون اجتماعی با اشاره به ناترازی منابع و مصارف تامین اجتماعی مسئله دیگری است که این روزها تامین اجتماعی به آن دچار است گفت: «وقتی منابع و مصارف در بیمارستان‌های تامین اجتماعی تطبیق ندارد وضعیت کنونی و فساد پدید می‌آید. درمان مستقیم اجرای قوانین است. قانون کار الزام می‌کند که 9 درصد از 33 درصد حق کارگر به بخش درمان اختصاص پیدا کند. اگر این 9 درصد را بدهند و در حساب مستقلی به نام تامین اجتماعی واریز کنند وضعیت بهداشت و درمان متحول می‌شود و نیازی نیست دولت وارد شود. با این پول می‌شود زیرساخت‌های بهداشت و درمان را توسعه داد.»
بنابراین به گفته بابایی کارنامی دولت‌ها منابع پیش‌بینی‌شده در قانون را نیز به سازمان تامین اجتماعی تخصیص ندادند. منابعی که می‌تواند منجر به تحولی زیرساختی در این سازمان و به تبع آن نظام بهداشت و درمان کشور شود.
بایایی: پزشک نباید مدیر باشد
مدیریت ناکارآمد در بخش سلامت، چالش دیگری است که به نظر می‌رسد پیامدهای آن امروز گریبان‌گیر نظام بهداشت و درمان کشور شده است.
بابایی این مسئله را ناشی از مدیریت پزشکیان در این حوزه می‌داند: «اشتباه دیگری که پیش می‌آید مدیریت پزشکان در این حوزه است. شبیه اتفاقی که در وزارت بهداشت رخ داده است. وزارت بهداشت پزشک‌محور است و می‌دانید که پزشکان چه به روز نظام سلامت در کشور آورده‌اند.»
رییس کمیسیون اجتماعی مجلس ادامه داد: «پزشک باید به کار خود برسد، او که عقل مدیریتی ندارد. در کدام یک از این کشورهای توسعه‌یافته که برخی پزشکان ما 6 ماه از سال را در آن‌ها سپری می‌کنند، وزیر بهداشت پزشک است؟ آیا در این کشورها رییس دانشگاه علوم پزشکی لزوما پزشک است؟ باید مدیر حرفه‌ای که اقتصاد می‌داند بالای سر کار بیاید. اقتصاد سلامت بسیار مهم‌تر از اصل سلامت است.»
نماینده ساری تاکید کرد: «اصل سلامت به عهده پزشک است و پزشکی که خوب جراحی می‌کند لزوما مدیر خوبی نیست. اتفاقا بدترین مدیران پزشکان هستند، حالا البته منظور من اینجا آقای رییس‌جمهور نیست بلکه مدیریت پزشکان بر همه بخش‌های حوزه سلامت است.»
به نظر می‌رسد که چالش‌های نظام بهداشت و درمان و سازمان تامین اجتماعی به عنوان یکی از ارکان نظام سلامت کشور، باید به سرعت از سوی دولت حل شود. حال باید دید که دولت چهاردهم چه رویکردی را برای تحول در این حوزه پیش خواهد گرفت.
