دوربرگردانی برای "سلام" و "عون"
صورت مسئله گویاست: نه‌تنها حزب الله و امل با طرح فعلی مخالف هستند، بلکه اصلاً آماده ورود به هیچ‌گونه گفت‌وگویی درباره خلع سلاح نیستند، به‌ویژه در شرایطی که رژیم اسرائیل بدون دادن هیچ تضمینی، خلع سلاح را شرط توقف تجاوزاتش کرده است.
گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم- دیروز دولت لبنان برای بررسی طرح ارتش درخصوص خلع سلاح حزب‌الله، جلسه‌ای برگزار کرد. در همین راستا فضای سیاسی لبنان بسیار ملتهب و پرتنش است. اختلافات عمیقی میان جوزف عون و نواف سلام با حزب‌الله و جنبش امل وجود دارد. چنانچه وزرای حزب الله و امل اعلام کرده بودند، به دلیل تمرکز دستور جلسه بر طرح ارتش، در جلسه شرکت نکردند.
گروه‌های مقاومت نسبت به هرگونه اقدام سلبی علیه موجودیت سلاح مقاومت (در استمرار رویکرد کنونی ژوزف عون و نواف سلام) هشدار داده‌اند. صورت مسئله گویاست: نه‌تنها حزب الله و امل با طرح فعلی مخالف هستند، بلکه اصلاً آماده ورود به هیچ‌گونه گفت‌وگویی درباره خلع سلاح نیستند، به‌ویژه در شرایطی که رژیم اسرائیل بدون دادن هیچ تضمینی، خلع سلاح را شرط توقف تجاوزاتش کرده است.
روند کنونی در بیروت می‌تواند به دو نتیجه متفاوت منتهی شود: انفجار اوضاع در لبنان به واسطه اصرار دولت بر خلع سلاح یکطرفه مقاومت یا بازگشت به مولفه‌های ثبات و استقلال واقعی. ژوزف عون و نواف سلام در طول هفته‌های گذشته و اخیر خطاهای محاسباتی زیادی را در عرصه سیاست خارجی و مسائل امنیتی کشورشان مرتکب شده‌اند که مهم‌ترین آنها تصویب کلیت خلع سلاح مقاومت بوده است.
پس از این اقدام دولت لبنان، مقامات آمریکایی و صهیونیستی وقیحانه اعلام کردند حتی در صورت خلع سلاح حزب الله، خبری از ترک مناطق اشغال شده لبنان توسط تل‌آویو نیست و این عقب‌نشینی به‌صورت مرحلهای (و تضمین نشده) صورت می‌گیرد!
درست در چنین شرایطی تصمیم نهایی دولت درباره طرح ارتش می‌تواند لبنان را وارد مسیری جدید (بهتر) یا بحرانی‌تر کند. در این میان نقش دو دولت مداخله‌گر غربی یعنی آمریکا و فرانسه را نمی‌توان فراموش کرد. واشنگتن و پاریس فشارهای خود را بر دولت لبنان افزایش داده‌اند تا طرح خلع سلاح را طبق جدول زمانی مشخص اجرا کند.
در چنین موقعیتی بیش از هر زمان دیگری نیاز به درک واقعیات گذشته، جاری و آتی لبنان از سوی سلام و ژوزف عون وجود دارد. بهتر است نخست وزیر و رئیس جمهور لبنان به جای اصرار بر خلع سلاح مقاومت، راه را بر استمرار امتیازدهی‌های یکطرفه به تل آویو بسته و آغازگر نوعی دیالوگ موثر داخلی در بیروت با هم‌افزایی حزب الله و امل باشند.
آیا ژوزف عون و نواف سلام از این فرصت به خوبی استفاده می‌کنند یا همچنان در بر همان پاشنه قبلی خواهد چرخید؟! نکته مهم دیگر اینکه واشنگتن، پاریس و برخی بازیگران هم‌پیمان منطقه‌ای آنها در تلاش هستند عنصر "اطلاق زمانی" در خلع سلاح مقاومت را در دولت بیروت تقویت کند. بسیاری از لبنانی‌ها می‌گویند نواف سلام و ژوزف عون باید مسئولانه و صریح با این موضوع مواجهه کرده و از تبدیل شدن به پازل بازی واشنگتن در بیروت اجتناب ورزند.