دیکتاتور مصلح!

عرفان حاجی‌بابایی: فدراسیون کاراته از آن دسته فدراسیون های عجیب و غریب ورزش ایران است. نگاهی به تاریخچه رفت و آمد روسا به این فدراسیون نشان می دهد که کاراته ایران همیشه دریایی پرتلاطم بوده.

کاراته در 20 سال اخیر 15 رئیس داشته، به عبارت ساده تر هر یک و نیم سال، یک فرد جدید روی صندلی ریاست نشسته است.

دلیل این بی ثباتی هم وجود جریانات مختلف است که هر گاه بیرون از فدراسیون بودند، حاشیه ساز می شدند و وقتی هم راهی به درون پیدا می کردند تا زمانی آرام و سر به زیر بودند که منافعشان تامین می شد.

کافی بود منافع نامشروع این جریانات تامین نمی شد، آن وقت آتش جنگ میان آنها و رییس فدراسیون چنان برافروخته می شد که قطعا یک قربانی می داد که آن هم کسی نبود جز رییس فدراسیون. گاهی اوقات حتی کار به صدور حکم جلب برای رییس می کشید و منتخب بخت برگشته مجمع جرات نمی کرد پشت میز ریاستش بنشیند!

موضوعات مالی و اخلاقی ابزار فشار جریانات مخرب کاراته در تمام این سالها بوده، آنها که به دلایل مختلف هرگز صلاحیت نشستن روی صندلی ریاست را پیدا نکردند، همیشه در انتخابات طرف معامله بودند. یعنی رییس فدراسیون تا زمانی می توانست به کارش ادامه دهد که به خواسته جریانات مخرب تن دهد در غیر این صورت برای او راهی جز استعفا یا برکناری نبود.

بر همین اساس در تمام این سالها فدراسیون کاراته محله بر و بیا روسا بوده و بی ثباتی در آن موج می زد. معمولا در فدراسیون هایی مثل تکواندو و والیبال ثبات و ماندگاری رییس یکی از دلایل موفقیت بوده و اگر تغییراتی هم بوده مربوط به سطوح پایین تر می شد ولی در کاراته همیشه برعکس بوده، روسا دائما رفت و آمد می کردند و کسی که ثابت می ماند دبیر فدراسیون بود! تمام این شرایط نشان دهنده دشواری کار در فدراسیون کاراته است.

اهمیت موفقیت در المپیک طباطبایی مدیر باهوشی است، او با درک درست از این موضوع که کاراته برای اولین و اخرین بار در المپیک توکیو حاضر می شود، تمام انرژی اش را روی کسب سهمیه گذاشت.

سرپرست سابق فدراسیون های وزنه برداری و دوومیدانی که به درستی دریافته بود در ورزش "نتیجه گرا" موفقیت در المپیک تا چه اندازه مهم است، خودش مسوولیت تیم ملی را برعهده گرفت و اجازه نداد فرد دیگری در سازمان تیم های ملی حضور داشته باشد.

در تمام این سالها همیشه تیم ملی پاشنه آشیل روسای فدراسیون بوده، بر همین اساس طباطبایی تیم ملی مردان و بانوان کاراته ایران را در قرنطینه خود ساخته فرستاد و نتیجه اش کسب 4 سهمیه از 6 سهمیه ممکن در بخش کومیته بود.

فدراسیون کاراته در این راه متحمل هزینه های مادی بسیاری هم شد که از جمله آن می توان به 15 اعزام به شهرهایی چون توکیو، شانگهای، مسکو، مادرید، پاریس، دبی، سالزبورگ و سانتیاگوی شیلی و هزینه بالای جراحی زانوی مصدوم حمیده عباسعلی در کشور آلمان اشاره کرد.

البته در این مدت فشار جریانات بیرونی کمتر از قبل نبود، آنها که حضور در المپیک را سهم خود می دانستند برای بازگشت دست به هر کاری زدند که نتیجه این تحرکات قهر هروی سرمربی تیم ملی مردان و مشکلات عدیده در بخش بانوان بود.

البته رییس فدراسیون کاراته توانست بر این بحران ها غلبه کند که نتیجه آن تداوم حضور سرمربی موفق مردان و تغییرات اساسی در بخش بانوان بود.

اتفاقات یک سال گذشته کاراته نشان داد که برای این فدراسیون چیزی مهمتر از آرامش نبود و هرکسی مخل این آرامش بود به سمت درب خروجی هدایت می‌شد!

نقطه تاریک در کارنامه فدراسیون کاراته نقطه تاریک کارنامه فدراسیون کاراته در سال 98 بی توجهی به تیم های ملی در رده های پایه بود. طباطبایی که هم و غمش تیم ملی بزرگسالان بود، حتی نیم نگاهی هم به تیم های پایه نداشت. البته بخت با او و همکارانش یار بود که رقابت های جهانی رده های سنی به واسطه ناامنی کشور شیلی (زمستان 98) لغو شد.

امسال چه اتفاقاتی در کاراته رخ می‌دهد؟ حالا که به واسطه شیوع کرونا المپیک یک سال عقب افتاده باید دید امسال چه اتفاقاتی در کاراته رخ می‌دهد، آیا رییس فدراسیون همچون سال گذشته بر روی اصول خود پافشاری می کند و در برخورد با زیاده خواهان به مانند دیکتاتورها عمل می کند یا خسته می شود و مقابل آن ها انعطاف به خرج خواهد داد؟!

256 43