دی‌یونگ و بریتویت؛ دو شوخی زشت بارسلونا

سپهر ستاری: دو باشگاه نیوکاسل و میدلزبورو؛ دشمنی دیرینه و پرپیشینه‌ای با یکدیگر دارند اما هر دو باشگاه اکنون یک نقطه اشتراک مهم یافته‌اند؛ دو چهره از بی‌تاثیرترین خریدهای تاریخ این دو باشگاه شمال شرقی انگلیس، اکنون توسط یکی از بزرگ‌ترین و باشکوه‌ترین باشگاه‌های جهان به خدمت گرفته شده‌اند. حالا می‌توانید جمله «فراتر از یک باشگاه»، شعار مخصوص بارسلونا را به طور کامل فراموش کنید چرا که خرید این دو بازیکن نشان داد فلسفه فعلی بلوگرانا «فراتر از یک شوخی زشت» است.

«لوک دی‌یونگ» و «مارتین بریتویت» در دو استادیوم محبوب و تاریخی «سنت جیمز پارک» و «ریورساید» به عنوان شکست‌های بزرگ نقل‌وانتقالاتی شناخته می‌شوند اما روز سه‌شنبه و در جریان شکست سنگین بارسا مقابل بایرن، «دی‌یونگ» در ترکیب اصلی آبی‌واناری‌ها به میدان رفت و اگر بریتویت مصدوم نبود، قطعا او نیز در ترکیب تیمش حاضر میشد. باورش شاید سخت باشد اما از این دو بازیکن به نوعی جانشینان «لیونل مسی» و «آنتوان گریزمان» نام برده می‌شود! متوجه جنبه طنز ماجرا شدید؟

بریتویت رنگ «نیوکمپ» را پیش از دی‌یونگ به چشم دید؛ او در فوریه سال 2020 با مبلغ 18 میلیون یورو از لگانس به خدمت گرفته شد و دی‌یونگ هم در آخرین لحظات نقل‌وانتقالات تابستانی به صورت قرضی از سویا به بارسلونا پیوست. دو چهره‌ای که مجموعا 52 بار در فوتبال انگلیس بازی کردند و فقط 9 گل به ثمر رساندند! دی‌یونگ در نیم‌فصل حضور قرضی‌اش در نیوکاسل هرگز پایش به گلزنی باز نشد و بریتویت نیز پس از 18 ماه بازی برای میدلزبورو در چمپیونشیپ، بارها از سوی باشگاه به سمت درهای خروجی رفت!

البته باید به این نکته هم اشاره کنیم که این زوج پس از ترک انگلیس تا حدودی توانستند دوران ورزشی خود را احیا کنند؛ لوک در PSV و بعد سویا، مارتین هم در لگانس. دو چهره‌ای که از زمان خروج از مرزهای انگلیس، 149 بار نام خود را به عنوان گلزن تیم‌هایشان به ثبت رساندند؛ از جمله 10 گل بریتویت برای بارسلونا. با این حال اگر یک دهه زمان را به عقب برگردانید، قطعا حتی اسم چنین بازیکنانی را به عنوان شایعه هم پیرامون «نیوکمپ» نمی‌شنیدید.

مطمئنا مشکلات مالی بارسلونا و بحران «کووید 19» یکی از عواملی بود که نام این دو چهره را در لیست بلوگرانا قرار داد اما حتی با در نظر گرفتن این دو فاکتور مهم نیز، حضور بریتویت و دی‌یونگ در «نیوکمپ» قابل توجیه نیست. کافی است از تیم‌های انگلیسی درباره عملکرد و توانایی‌های آن‌ها سوال کنید تا واکنش‌شان را ببینید!

البته لوک در زمان حضورش در ترکیب «کلاغ‌ها» ابر سیاه بدشانسی را نیز بالای سرش می‌دید. «جو کینیر»، سرمربی ایرلندی وقت نیوکاسل کسی بود که دی‌یونگ را به صورت قرضی از مونشن‌گلادباخ به خدمت گرفت اما عمر حضورش در این باشگاه حتی به مراسم معارفه مهاجم هلندی هم قد نداد؛ چهره‌ای که تنها پنج روز بعد از ثبت قرارداد، به دلیل ناتوانی در پیدا کردن جایگزین «یوهان کابای» - که راهی پاری‌سن‌ژرمن شده بود - از سمتش استعفا داد. عدم خرید جانشین برای هافبک فرانسوی موجب شد دی‌یونگ اغلب در پست هافبک هجومی و پشت سر «لوییک رمی» یا «پاپیس دمبا سیسه» به ایفای نقش بپردزاد. تغییر پستی که واکنش خودش را هم در پی داشت و بعدها در سال 2016 طی مصاحبه‌ای در همین خصوص گفت: «همه می‌دانند که من یک مهاجم هستم اما آنها کابای را فروخته بودند و من را به جای او گذاشتند.»

دی‌یونگ مجموعا 12 بار برای نیوکاسل به میدان رفت که 8 بار آن در ترکیب اصلی بود. در این مدت تنها یک مرتبه تلفظ نامش توسط گوینده ورزشگاه سکوت سکوها را شکست؛ آن هم به عنوان سازنده یک گل!

مارتین ملی‌پوش دانمارکی بارسلونا هم پیش از حضور در لالیگا، 36 باربرای میدلزبورو در چمپیونشیپ به میدان رفت که به جز 7 مسابقه، در سایر دیدارها به عنوان بازیکن ثابت پا به مستطیل‌های سبز گذاشت و در این مسابقات 8 بار گلزنی نمود. او در نیم‌فصل دوم سال نخست حضورش در انگلیس، به صورت قرضی راهی بوردو شد و در چهارده بازی برای تیم فرانسوی، 4 بار تور رقبا را به لرزه درآورد. این‌ها آمار خیره‌کننده‌ای برای یک مهاجم محسوب نمی‌شوند اما مشکل بزرگ‌تر اینجاست که کاتالات‌نشین‌ها پس از جذب بریتویت در بیانیه معارفه او اعلام کردند که این بازیکن بند خرید 300 میلیون یورویی در قراردادش دارد؛ یعنی رقمی بالاتر از بند فسخ قرارداد «نیمار جونیور» در زمان حضورش در «نیوکمپ»!

البته بسیاری از کارشناسان معتقدند که دلیل جذب مهاجم دانمارکی خارج از پنجره نقل‌وانتقالات، مصدومیت «لوئیس سوارس» و «عثمان دمبله» در آن مقطع زمانی بود. دلیلی که البته ذره‌ای از عجیب بودن جذب بریتویت با آن شرایط سنگین مالی نمی‌کاهد.

برای درک بهتر موضوع، باید کمی موضوع را بیشتر برایتان بشکافم؛ بریتویت در 7 بازی اول خود توانست 3 گل برای میدلزبورو بزند و شروع بدی نداشت. در ماه دسامبر و پس از جدایی «تونی مونک» و به محض حضور «تونی پولیش» روی نیمکت، مارتین در اقدامی غیرقابل پیشبینی به سرعت درخواست خروج از تیم را ارائه نمود. اتفاقی که تعجب سرمربی جدید را هم در پی داشت. بریتویت پس از حضور قرضی در بوردو، یک بار دیگر به «ریورساید» برگشت ولی در پایان ماه آگوست و علیرغم پیش‌فصل خوبی که داشت، دوباره درخواست خروج داد! البته دستمزد بالای، تعداد بازی کم برای تیم انگلیسی و عدم بهره‌مندی از فاکتور «وفاداری»، باعث شد او در نهایت هیچ مشتری دست به نقدی را پیش روی خود نبیند و در نهایت در تیم ماندنی شود! مارتین بعد از آن قدرت گلزنی‌اش را هم کاملا از دست داد و انگار دیگر تمرکز نداشت! در نقل‌وانتقالات نیم فصل، سرانجام به صورت قرضی راهی لگانس شد و در ماه مارس اعلام کرد دیگر هرگز به میدلزبورو باز نخواهد گشت!

وقتی بریتویت راهی بارسلونا شد، از «تونی پولیش» درخواست کردم که در نوشتن یک مقاله در خصوص این چهره کمی به من کمک کند. البته از ابتدا انتظار نداشتم که این سرمربی چنین درخواستی را بپذیرد اما او خیلی سریع پاسخ داد و گفت: «می‌خواهم از او در دورترین فاصله ممکن باقی بمانم!» چهره‌ای که در ادامه گفتگو مفصلمان به تفاوت فاحش نگرش این مهاجم دانمارکی و «آداما ترائوره» اشاره کرد؛ ستاره‌ای که یک سال بعد با قراردادی 18 میلیون پوندی میدلزبورو را به مقصد وولورهمپتون ترک گفت!

حالا متوجه شدید چرا حضور چنین ستاره‌هایی از دید من در بارسلونا بسیار عجیب است؟

نویسنده: جاناتان ویلسون

مترجم: سپهر ستاری

258 41