ذائقه مخاطب ایرانی به فیلم مجانی عادت کرده / نمایش خانگی «خیانت» را به اصول آثار تبدیل کرد
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو، بامداد امروز (شنبه) هفتاد و یکمین قسمت از برنامه سینمایی هفت با حضور منتفقدان سینما و کارشناسان رسانه روی آنتن شبکه سوم سیما رفت. در ابتدا میزگرد بررسی مشکلات شبکه نمایش خانگی با حضو لطف الله سیاهکلی و سیدمحمد حسین از کارشناسان برگزار شد، سیاهکلی گفت: ما باید بررسی کنیم و ببینیم وزارت ارشاد و صدا و سیما چه وظایفی دارند و تولید سریال زیر مجموعه...
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو، بامداد امروز (شنبه) هفتاد و یکمین قسمت از برنامه سینمایی هفت با حضور منتفقدان سینما و کارشناسان رسانه روی آنتن شبکه سوم سیما رفت.
در ابتدا میزگرد بررسی مشکلات شبکه نمایش خانگی با حضو لطف الله سیاهکلی و سیدمحمد حسین از کارشناسان برگزار شد،
سیاهکلی گفت: ما باید بررسی کنیم و ببینیم وزارت ارشاد و صدا و سیما چه وظایفی دارند و تولید سریال زیر مجموعه کدام نهاد است. ما نگاه میکنیم به وظایف ارشاد و می بینیم ارشاد دو محیط انتشار دارد یکی سینما و یک تئاتر. آیا در سینما یا تئاتر میشود سریال پخش کرد؟
وی گفت: پس می بینیم که مسیری که ارشاد انتخاب کرد جز وظایفشان نبود. شاید بنا به دلایی که وجود داشت یا تصمیمات سیاسی که دولت ها میگرفتند به ارشاد واگذار شد ولی ارشاد محیط انتشار سریال ندارد. سریال در تمام دنیا محیط انتشارش تلویزیون است اما چرا این تداخل پیش آمد؟ وقتی که رسانه های نوین آمدند و ادعا کردند که میتوانند این کار را انجام دهند. الان با توجه به فضای مجازی احاد جامعه فکر میکنند که میتواند کار رسانه ای انجام دهند. قبلا هیچ کسی نمیتوانست کار رسانه ای بکند. این که باید به تلویزیون داده شود یا نه بحثش جداست. درمورد رسانه های نوین باید صحبت کرد.
وی ادامه داد: ارشاد هیچ گاه سریال نخواسته ولی تلویزیون از ابتدای امر این کار را انجام داده است. ما وقتی میخواهیم کاری را انجام دهیم باید تخصص آن را داشته باشیم. تولید فیلم در سینما خیلی با تلویزیون فرق دارد. چرا چون وقتی تلویزیون کاری را پخش میکند از بچه دو ساله تا یک میانسال آن را میبیند. اینکه ارشاد نتوانسته آن را اداره کند به خاطر آن است که تخصص ندارد.
این کارشنان خاطرنشان کرد: اگر در تخصص ارشاد بود موفق بود. در حال حاضر نمایش خانگی خیلی اصول خانوادگی را زیر سوال برده است. مثلا خیانت در همه جای دنیا خیانت است نباید جز اصول باشد. در تلویزیون دشما در معرض دید قرار میگیرید یعنی یک جبر یک طرفه، اما در وی او دی کنترل رسانه در دست مصرف کننده است. پس دیگر ما رسانه های جدیدی داریم که انتخاب محتوا با مصرف کننده است. اما باید گفت ممیزی تلویزیون باید با ممیزی نمایش خانگی فرق داشته باشد. چون بسیاری از مطالبی که میخواهیم بیان کنیم در رسانه ملی امکانش وجود ندارد. اگر ما بین ممیزی های رسانه های نوین، تلویزیون و سینما فرق قائل نشویم اشتباه دیگری را صورت دادیم.
اما سیدمحمد حسینی گفت: آنچه که در فرآیند سپردن نظارت بر محتوای شبکه نمایش خانگی به ارشاد سپری شد مرتبط با قانون بود. در واقع مصوبه سال 61 بود. فضای نظارت به صورت قانونی به ارشاد سپرده شد. اینکه فضای نظارت بر انتشار در ارشاد درست نیست قبول، اما اینکه از ارشاد گرفته شود به نظرم من درست نیست اما این که اساسا نظارت درستی صورت نگرفته کاملا بدیهی است.
وی گفت: اما این دلیل کاملی نیست برای گرفتن این بخش از ارشاد و دادن آن به تلویزیون. به این نکته باید اشاره کنیم که ارشاد یک شخص نیست یک مجموعه از افراد است که از تلویزیون به ارشاد آمده اند. اما سوال جدی تر این است که آیا رفتنش به سمت تلویزیون مشکل را حل میکند یا یک پیچیدگی های جدید را به وجود می آورد. در تلویزیون یک سری خط قرمزها وجود دارد که بر اساس اصول سنتی به عرف تبدیل شده و به یک سری لکنت ها را در گفتن ایجاد کرده که این اشتیاه است. آیا رفتن به سمت تلویزیون باعث اعمال همین خط قرمزها میشود؟ اما ناگفته نماند که نمایش خانگی کاری با دستمزدها در سینما و تلویزیون کرد که ضرر زیادی وارد کرد. ذائقه مخاطب ایرانی عادت کرده بود به سریال های مجانی.
میزگرد رسانه هم با حضور پژمان کریمی، محمدمهدی شیخ صراف و سلطان محمدی برگزار شد که کریمی در ابتدا گفت: بحث نبودن یک سیاست مشخص در اکران آثار سینمایی در دوره های مشخص مثل بحران ها یکی از موارد مورد بحث است. چرا برخی فیلمسازان با اینکه میدانند ممکن است سریع نسخه فیلم آنها سرقت شود باز هم اصرار به اکران آنلاین دارند؟ اگر فیلم به فضای اکران آنلاین بیاید شاید تهیه کننده متضرر شود.
حسین سلطان محمدی در ابتدا گفت: ما 6 ماه است که درگیر کرونا هستیم و باید به یک نتیجه جدی برسیم. انتظار میرفت در دوران تعطیلی یک تصمیمات مشخصی در حوزه اکران بگیریم ولی هنوز تصمیمات مشخص گرفته نشده است، اگر از اکران پایین آمدن مستحق جایزه است پس چرا میخواهیم فیلم های دیگری را اکران کنیم.
وی گفت: با وجود همه سرقت ها و پخش های غیر مجاز، فروش نسخه فیزیکی فیلم ها با استقبال مردم رو به رو میشود. فروش فیلم ها در فضای اکران آنلاین بد نبوده است. ما ماجرای زیادی در کسب درآمد در فضای اکران آنلاین داریم. چرا ما مخالف اکران انلاین میشویم؟ ما میخواهیم مخاطب را دائمی زنده نگه داریم یا فقط برای اکران؟
مهدی شیخ صراف در این میز گفت: ما یک بیماری زمینه ای در مورد نحوه اکران داشتیم که در دوران بحران این بیماری بروز میکند. ما داریم آینده فروشی میکنیم در حالی که زمان حال ما مشخص نیست. عددهایی که در شبکه نمایش خانگی پرداخت مبشود عددهای قابل توجهی است. ما فیلم های زیادی در پشت صف اکران داریم، اما همین که اکران آنلاین داشته باشیم این صف اکران کمتر میشود.
وی درپایان گفت: در زمان قاچاق فیلم ها قانون مدون و مشخص و همچنین جای مشخصی برای پیگیری قاچاق آثار وجود ندارد. میشود این سرقت ها را عقب تر انداخت چون در همه ی دنیا وجود دارد.