راستی چند نفر کشته شده‌اند؟
ترامپ درست در زمانی که مشغول هدایت و مدیریت بازی وقیحانه خود بر پایه مخالفت ظاهری با حمله صهیونیست‌ها به دوحه بوده، شدیداً پیگیر وضعیت افرادی مانند خلیل الحیه و خالد مشعل بوده است.
گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم- نشریه وال‌استریت‌ژورنال در توصیف خود از مکالمات تلفنی ترامپ و نتانیاهو در قبال عملیات تروریستی اخیر صهیونیست‌ها در دوحه احتمالاً به‌صورت ناخواسته به نکته‌ای اشاره کرده که تمرکز افکار عمومی منطقه و دنیا بر روی آن برای واشنگتن و تل‌آویو بسیار گران تمام خواهد شد.
این رسانه آمریکایی در این خصوص مدعی شده است: "تماس دوم هر دو رهبر (نتانیاهو و ترامپ) پس از حمله اخیر به قطر صمیمانه‌تر بود و ترامپ در مورد موفقیت‌آمیز بودن حمله پرسیده و نخست‌وزیر اسرائیل در پاسخ گفته است که مطلع نیست. با این حال حماس ساعاتی بعد مدعی شد که رهبران این گروه جان سالم به در برده‌اند و شش عضو دیگر آن در این حملات کشته شده‌اند."
همین متن ساده نشان می‌دهد که ترامپ درست در زمانی که مشغول هدایت و مدیریت بازی وقیحانه خود بر پایه مخالفت ظاهری با حمله صهیونیست‌ها به دوحه بوده، شدیداً پیگیر وضعیت افرادی مانند خلیل الحیه و خالد مشعل بوده است. به راستی این دو مقوله چگونه با یکدیگر جمع‌پذیر هستند؟!
به عبارت بهتر، آیا اساساً می‌توان پیش‌فرضی به نام تفکیک رویکرد راهبردی (و حتی تاکتیکی) میان رئیس جمهور آمریکا و نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی را در برهه حساس و سرنوشت‌ساز کنونی پذیرفت؟
پاسخ این سوال ساده است! اساساً در این‌خصوص نه غیریت‌سازی و تمایزی در میان است و نه حتی اختلافی عملیاتی و تاکتیکی بر سر نحوه انجام عملیات میان واشنگتن و تل‌آویو وجود داشته و دارد. اصلی‌ترین انتقاد ترامپ به نتانیاهو در قبال حادثه تروریستی رخ داده در دوحه، عدم سنجش نسبت "هزینه - فایده" از سوی صهیونیست‌هاست. اکنون که سران حماس در جریان حمله تروریستی و هدفمند تل‌آویو به دوحه به شهادت نرسیده‌اند، ترامپ مدعی غلبه "هزینه‌های عملیات" بر "خروجی" آن است.
بنابراین نارضایتی رئیس جمهور آمریکا از نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی هرگز جنبه‌ای "ماهوی" یا "راهبردی" نداشته و بالعکس، ناظر بر ابعاد میدانی و تاکتیکی عملیات است. بدون شک هزینه شکست این عملیات تروریستی در آینده‌ای نزدیک برای هر دو سیاستمدار آمریکایی و صهیونیستی سنگین و جبران‌ناپذیر خواهد بود.
ترامپ و نتانیاهو در قماری بازی را باخته‌اند که جهت جبران حداقلی آن ناچار به صرف بخش مهمی از دارایی‌های استراتژیک خود خواهند بود. این دو سیاستمدار ناچار هستند برای خروج از تله‌ای که خود در خلق آن پررنگ‌ترین نقش ممکن را ایفا کرده‌اند، به راهکارها و ابزارهایی متوسل شوند که برای آن‌ها بسیار دردناک خواهد بود.