راهکاری که مصرف بنزین را 35 میلیون لیتر در روز کاهش میدهد
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، چالش تامین بنزین در هفته گذشته نه یک پدیده غیرقابل پیشبینی و اتفاقی بلکه کاملا پیشبینیپذیر و امری طبیعی بود که تحت تاثیر بالا رفتن مصرف بنزین در سالهای گذشته و پدیدار شدن ناترازی بنزین در کشور رخ داده است.
خبرگزاری فارس در گزارشی در بهمن سال 1400 با عنوان «مرگ تدریجی درآمد 3 میلیارد دلاری ایران از صادرات بنزین» از جهش مصرف ناشی از فروکش کردن کرونا و ناترازی بنزین از ابتدای سال 1401 خبر داده بود و هماکنون بعد از گذشت یک سال و نیم، این ناترازی تعمیق شده است.
*با فروکش کردن کرونا، مصرف بنزین به 120 میلیون لیتر در روز رسید
تصویر 1، میزان مصرف بنزین در سالهای مختلف را نشان میدهد. خط مشکی رنگ مربوط به مصرف بنزین در شرایطی است که افزایش قیمت آبان 98 و شیوع کرونا رخ نمیداد و خط قرمز رنگ، مصرف واقعی بنزین را نشان میدهد. همانطور که مشاهده میشود، با فروکش کردن کرونا با واردات واکسن از اواسط سال 1400، مصرف بنزین نیز مجددا افزایش یافته و به خط مشکی رنگ نزدیک میشود.
به گفته جلیل سالاری مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش، در سال جاری تاکنون میانگین مصرف بنزین بین 119 الی 120 میلیون لیتر در روز بوده است که به احتمال زیاد عدد این میانگین بیشتر نیز خواهد شد. یعنی حتی رقم مصرف بنزین از پیشبینی مصرف در سال 1402 (خط مشکی رنگ) نیز بیشتر خواهد شد که یک زنگ خطر جدی است.
تصویر 1
*تراز بنزین در سال جاری، منفی 15 میلیون لیتر در روز
تصویر 2، میزان تولید و مصرف بنزین در سالهای مختلف را طبق آمار شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی نشان میدهد. طبق تصویر، در سالهای 1397 تا 1400، تحت تاثیر افزایش تولید بنزین با راهاندازی پالایشگاه ستاره خلیج فارس و کاهش مصرف بنزین با اصلاح قیمت در آبان 98 و شیوع کرونا، تراز بنزین کشور مثبت شده و ایران به باشگاه صادرکنندگان بنزین پیوسته است.
اما مجددا مصرف به تولید رسیده و کشور در حالت ناترازی بنزین قرار گرفته است. در سال جاری، در حالی «میانگین» مصرف بنزین به 120 میلیون لیتر در روز رسیده که «پیک» تولید بنزین بین 110 تا 115 میلیون لیتر در روز است و حتی در شرایط پیک تولید نیز نمیتوان به میانگین مصرف پاسخ داد.
به طور میانگین در سال جاری ایران با ناترازی حدود 15 میلیون لیتر در روز مواجه بوده است. البته توجه کنید که عدد تولید بنزین در نمودار، مربوط به تولید بنزین در پالایشگاههاست و تاکنون دولت توانسته با استفاده از ظرفیت سوآپ و تهاتر بنزین و کمک گرفتن از پتروشیمیها، تولید و مصرف بنزین را سربهسر نگهدارد.
تصویر 2
*برنامه دولت برای واردات 600 میلیون دلار بنزین
به نظر میرسد با تداوم روند فعلی، کار دولت به واردات بنزین نیز کشیده خواهد شد. مالک شریعتی عضو کمیسیون انرژی مجلس در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس با اشاره به برنامه دولت برای واردات سوخت در قانون بودجه 1402 اظهار کرد: سخنگوی کمیسیون تلفیق بودجه در صحن علنی مجلس این موضوع را رسما بیان کرد که دولت در مفروضات تبصره 14 قانون بودجه 1402، واردات سوخت به میزان بیش از 600 میلیون دلار بنزین و 300 میلیون دلار گازوئیل را لحاظ کرده است. بدین ترتیب پیشبینی دولت بر واردات حدود یک میلیارد دلار بنزین و گازوئیل در سال 1402 است.
البته فعلا افزایش درآمدهای نفتی ایران، منابع کافی برای واردات بنزین را در اختیار دولت قرار داده است اما سوال اینجاست که تا چه زمانی باید هزینه واردات سوختی را پرداخت کرد که سال به سال نیز در اثر تعمیق ناترازی بیشتر میشود؟ طبیعی است که با تعمیق ناترازی و در صورت افت درآمدهای نفتی، احتمال افزایش قیمت بنزین نیز وجود خواهد داشت، هر چند شواهد نشان میدهد، این اتفاق تا پایان دولت سیزدهم رخ نخواهد داد.
اما سوال اساسی اینجاست که چرا دولت از ظرفیت سوختهای جایگزین برای کاهش مصرف بنزین استفاده نمیکند؟ سوختهایی مثل سیانجی و الپیجی که قیمت کمتری نسبت به بنزین داشته و میتوان با افزایش سهم آنها در سبد سوخت، حتی کشور را مجددا به باشگاه صادرکنندگان بنزین برگرداند.
*فقط نیمی از ظرفیت سیانجی برای جایگزینی با بنزین فعال است
یکی از سوختهای جایگزین بنزین، سیانجی است. هماکنون زیرساخت مصرف روزانه 45 میلیون متر مکعب سیانجی در کشور و جایگزینی با 45 میلیون لیتر بنزین وجود دارد ولی فقط نیمی از آن مورد استفاده قرار میگیرد. تصویر 3، میزان مصرف سیانجی در خودروها را در سالهای مختلف نشان میدهد که حاکی از توسعه این صنعت در دولت نهم و دهم است.
علی محمودیان مدیر اجرایی اتحادیه سوختهای جایگزین در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس با اشاره به ناترازی بنزین در کشور عنوان میکند: هماکنون کمتر از 50 درصد ظرفیت صنعت سیانجی کشور بلااستفاده باقی مانده و امکان افزایش سهم سیانجی از 23 به حداقل 45 میلیون متر مکعب در روز وجود دارد. اما با وجود ظرفیت توسعه سیانجی حدود 10 میلیون لیتر بنزین در روز معادل 150 میلیون دلار در ماه (در قالبهای سوآپ و تهاتر) وارد کشور میشود درحالیکه میتوان با مبالغ کمتر، سوخت جایگزین سیانجی را توسعه داد.
تصویر 3
در نتیجه طبق آمار شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی، دولت میتواند با سیاستهای حمایتی، مصرف سیانجی را به میزان 21.5 میلیون متر مکعب افزایش داده و مصرف بنزین را 21.5 میلیون لیتر در روز کاهش دهد.
*3 میلیون تن الپیجی هدر میرود ولی وارد سبد سوخت نمیشود
علاوه بر سیانجی، این امکان وجود دارد که دولت با اجرای سیاستهای حمایتی اقدام به افزودن رسمی الپیجی در سبد سوخت و جایگزینی با بنزین کند. طبق آمار شرکت ملی گاز (تصویر 4)، سالانه بیش از 3 میلیون تن الپیجی به دلیل عدم امکان صادرات، در خطوط لوله سراسری هدر میرود. در صورت ورود این میزان الپیجی هدررفته به سبد سوخت میتوان روزانه 13.5 میلیون لیتر در مصرف بنزین صرفهجویی و حتی آن را با قیمت بالاتر صادر کرد.
تصویر 4
مجلس شورای اسلامی در بند (ح) تبصره یک قانون بودجه 1400 تصویب کرد که وزارتخانههای نفت و کشور موظفند امکان احداث جایگاهها و زیرساخت استفاده قانونمند از سوخت گاز مایع (LPG) در ناوگان حمل و نقل با اولویت ناوگان عمومی و حمل بار را به کمک بخشهای خصوصی و عمومی، تا سقف مجموع 2 میلیون تن در سال فراهم کنند.
طبق ردیف 10 بخش مصارف جدول تبصره 14 قانون بودجه 1401، مبلغ 2 هزار میلیارد تومان به شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی برای ایجاد جایگاههای عرضه گازمایع و استانداردسازی خودروها تخصیص داده شده است ولی تاکنون هیچ اقدامی برای توسعه الپیجی صورت نگرفته است.
در مجموع ظرفیت سیانجی و الپیجی برای جایگزینی با بنزین معادل روزانه 21.5 و 13.5 میلیون لیتر در روز است، اتفاقی که اجرای آن در یک بازه زمانی دو الی سه ساله قابل انجام و تحقق بوده ولی متاسفانه در سایه سهلانگاری دولت و مجلس به اجرای آن توجهی نمیشود.
پایان پیام /