راهکار مسئولان در حل مشکلات کارگران نفتی؛ گفتار درمانی و دیگر هیچ / وعدههایی که هیچگاه محقق نشد
مسئولان دولت گذشته در پاسخ به اعتصابهای پی در پی نیروهایی که در گرمای طاقتفرسا عرق می ریزند تا ما بتوانیم زندگی راحتی داشته باشیم و موتور صنعت کشور خاموش نشود، به گفتار درمانی ختم شد؛ حالا چشم کارگران به مسئولان جدید است تا چارهای بیندیشند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از سپاس؛ در وضعیت اقتصادی این روزها که کرونا امان از جان و مال مردم بریده و استرس و دوندگی های مربوط به کمبود دارو و تخت خالی مشکلی مضاعف بر روح و روان مردم وارد آورده است، دیگر عقب افتادن حقوق یک کارگر مانند تیغ تیز زهرآگینی بر پیکره نیمه جان امید او خواهد بود. تقریبا روزی نیست که خبری از اجتماع کارگران مظلوم شرکت های نفتی و پتروشیمی در جنوب استان بوشهر در شبکه های اجتماعی به گوش نرسد.
اعتصاب های پی در پی نیروهایی که در گرمای طاقت فرسا عرق می ریزند تا ما بتوانیم زندگی راحتی داشته باشیم و موتور صنعت کشور خاموش نشود، اما اکنون شاهدیم موتور زندگی خودشان خیلی وقت است از کار افتاده و کسی به فکر این قشر زحمت کش نیست.
حتی وقتی که کارگران دست به اعتراض بزنند یا در خصوص میزان دریافتی های خود انتقادی داشته باشند تهدید به اخراج می شوند و عملا هیچ چاره ای جز پذیرش جبر پیمانکاران ندارند.
ابلاغ مصوبه ای برای بهبود رفاه کارگران
معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار بوشهر تیرماه امسال در این خصوص اظهار کرد: پیگیری برای بهبود مسائل رفاهی کارگران از سوی منطقه اقتصادی انرژی پارس و بازرسی از شرکتها و پتروشییها در حال انجام است. همچنین پیشنهاد پرداخت همزمان حقوق مدیران، کارگران و کارکنان انجام شده است.
محمدتقی ایرانی تصریح کرد: در مورد تبعیض در پرداختها، کمیسیون کارگری مصوبهای در زمینه برطرف شدن تبعیضها به منطقه سازمان ویژه اقتصادی انرژی پارس ابلاغ کرد. در این شرایط تحریم و نیاز کشور به تولید نفت، گاز و پتروشیمی کارگران، کارمندان و مهندسان پرتلاش صنعت نفت و گاز با حضور در محل کار خود، اجازه ندهند چرخ تولید متوقف شود.
کمیسیون انرژی پیگیر حل مشکلات کارگران نفتی
همچنین نماینده کنگان، دیر، جم و عسلویه در مجلس یازدهم هم درباره اعتراضات کارگران پیمانکاری صنایع نفت و گاز بیان کرد: ما به محض اطلاع از حرکتهای کارگری و مطالبهگری آنها در مورد بحث حقوق و مزایا وارد مذاکره با اعضای کمیسیون انرژی شدیم و اکنون مسائل در کمیسیون انرژی به جد پیگیری میشود. همچنین از طرف رئیس کمیسیون نامهای به آقای قالیباف زده شد و ایشان هم قضیه را به سران قوا منتقل کردند.
موسی احمدی تیرماه امسال با اشاره به اینکه نیز با اشاره به گفتوگوی خود با آقای قالیباف و بیان مسائل و مشکلات این قشر، در حاشیهی فراکسیون انقلاب اسلامی افزود: با واسطه مسائل را به رئیسجمهور منتخب هم منتقل و از طریق نماینده پارلمانی رئیسجمور مسائلی که در منطقه ما وجود دارد را منعکس کردهایم. مسائل کارگرانی که سالها زیر نظر پیمانکار کار کردهاند و همچنین بحث حقوق و دستمزد و امنیت شغلی این کارگران باید ساماندهی و تعیین تکلیف شود.
گفتار درمانی و دیگر هیچ!
نیروهای پیمانکاری پالایشگاه هفتم مجتمع گاز پارس جنوبی عسلویه اواخر مرداد به دلیل عدم اجرای طرح طبقه بندی مشاغل، عدم پرداخت سنوات چندین ساله، کیفیت بد غذا، پرداخت نشدن مابه التفاوت طبقه بندی مشاغل دست از کار کشیدند. این اعتراض برای سومین بار در سال 1400 بود و نشان داد موضع گیری های مسئولین در ماه های گذشته صرفا کاربرد گفتاردرمانی داشته و نتیجه ملموسی مشاهده نمی شود.
وعده های جامانده وزیر
بیژن زنگنه، (یکشنبه، ششم تیرماه) پس از پایان نشست کمیسیون انرژی مجلس در جمع خبرنگاران در پاسخ به پرسشی درباره پاسخگویی به مطالبات کارکنان صنعت نفت و وضع دستمزد این قشر گفت: از آنجا که شماری از نیروهای رسمی وزارت نفت اعتراضهایی درباره محدودیتهای ایجادشده در سقف حقوقشان در قانون بودجه سال 1400 دارند، امروز نشستی در کمیسیون انرژی مجلس برگزار شد و خوشبختانه عموم نمایندگان با حل این مشکل موافق بودند و قول همکاری دادند.
وی افزود: همه تلاش خود را خواهیم کرد تا کارکنان صنعت نفت انعکاس این بررسی و رسیدگیها را در حقوق تیرماه خود مشاهده کنند.
وزیر نفت با اشاره به مشکلات نیروهای پیمانی وزارت نفت، افزود: مشکل این افراد ارتباطی به قانون بودجه 1400 ندارد و مربوط به قانون کار است، لذا طبق قانون کار هر آنچه به آنها تعلق بگیرد را پرداخت میکنیم، اما درخواستهای فراقانونی آنها مسئله دیگری است.
مشخص نیست چرا کارگران که شاید نیازمندترین طبقه های شاغل در صنعت هستند آخرین اولویت دریافت حقوق هستند. وقتی سراغ مسئولین می رویم از مشکلات مالی صحبت به میان می آورند اما سوال اصلی این جاست که چرا نباید حقوق کارمندان و کارگران همزمان واریز شود؟ یا اولویت کارگران بالاتر از کارمندان نیست؟ آیا مسئولین و مدیران شرکت ها اگر جای کارگران بودند از تاخیر و مناسب نبودن دریافتی شان شاکی نمی شدند؟!
انتهای پیام /