رستمیان: به خاطر تحریم‌ها سلاح و فشنگ به ما نمی‌دهند / قراردادم 30 میلیون است + فیلم

محیا شهسواری - هانیه رستمیان، عضو تیم ملی تیراندازی کشورمان در مسابقات جهانی مصر و در اولین مسابقه‌ای که سهمیه المپیک توزیع می‌شد، کسب سهمیه و نام خود را به عنوان اولین ورزشکاری که موفق به این کار شد، ثبت کرد. وی که در المپیک 2020 توکیو نیز حضور داشت، این بار بسیار زودتر موفق به کسب سهمیه شد و از همین حالا با خیال راحت به دنبال تمرین بیشتر است تا بتواند در پاریس، روی سکو برود.

خبرنگار خبرگزاری تسنیم مصاحبه‌ای با رستمیان انجام داده است. ابتدا متن و در ادامه فیلم این گفت‌وگو را مشاهده خواهید کرد.

مسابقات قهرمانی مصر که بعد از المپیک مهم‌ترین رقابت در رشته تیراندازی است.

کمبود فشنگ داریم و تمرینات ما در 25 متر در حدی نبود که برای مسابقات آماده شویم.

به خاطر شرایط کشور و تحریم‌ها، سلاح‌های خفیف به ما فروخته نمی‌شود.

لازم است حمایت‌ها ادامه داشته باشد تا نتایج خوبی کسب کنیم.

انتظار حمایت بیشتری از وزارت ورزش داریم.

قراردادها کمتر از نصف پول یک سلاح است.

دریافتی من 30 میلیون تومان است که بالاترین مبلغ قرارداد در لیگ برای زنان است.

خیلی افراد فکر می‌کنند تیراندازی رشته خشن و مردانه است اما اینگونه نیست.

تسنیم: در مورد مسابقات مصر و سهمیه‌ای که در آنجا کسب کردید، صحبت می‌کنی؟

در مسابقات قهرمانی مصر که بعد از المپیک مهم‌ترین رقابت در رشته تیراندازی است، شرکت کردم. در این مسابقه بیشترین تعداد تیراندازان حضور دارند و رکورد شکنی‌هایی انجام شد که نشان می‌دهد سطح مسابقات بالا بود. اولین مسابقه کسب سهمیه بود و همه تیراندازان با حداکثر آمادگی شرکت کردند و خداراشکر هم در رشته 10 متر و هم 25 متر عملکرد خوبی داشتم. در 10 متر دو مدال برنز به دست آوردم و در 25 متر با ارتقای رکورد خودم و کشور به عنوان نفر دوم راهی فینال شدم و در فینال با کسب جایگاه پنجم اولین سهمیه المپیک کاروان ایران برای المپیک پاریس را کسب کردم.

تسنیم: همیشه در تیراندازی اولین سهمیه کاروان ایران را برای المپیک کسب می‌کنیم چون رقابت‌های آن زودتر آغاز می‌شود اما کسب سهمیه در اولین مرحله توزیع سهمیه جهانی و با این سطح از مسابقات برای نخستین بار بود، این موضوع چه حسی به تو می‌دهد؟

مسابقه سختی بود. قبل از آن یک مسابقه جهانی و اردوی برون مرزی را از دست داده بودیم و اینها باعث شده بود تا از آمادگی ما کمی کاسته شود و انتظار کسب سهمیه در این مرحله از مسابقات وجود نداشت و برای کسب تجربه و آمادگی برای رقابت‌های بعدی عازم شده بودیم و خوشبختانه عملکرد خوبی داشتیم و در دو رشته دیگر نیز بچه‌ها نزدیک به کسب سهمیه بودند. خدا را شکر توانستم نتیجه خوبی کسب کنم.

تسنیم: در شرایطی که در بخش خفیف مشکل تهیه فشنگ وجود دارد، پیش‌بینی کسب سهمیه المپیک در رشته 25 را داشتی یا فکر می‌کردی شانس بیشتری در بخش بادی داری؟

کمبود فشنگ داریم و تمرینات ما در 25 متر در حدی نبود که برای مسابقات آماده شویم و در مقایسه با رقبا کمتر بود اما با توجه به اینکه در مسابقات قبل نیز در 25 متر فینالیست شده بودم، خیلی امیدوارم در این رشته رکورد خوبی بزنم و نتیجه مطلوبی بگیرم ولی قبل از آن با فشنگ کمی تمرین کرده بودم و انتظار از این رشته برای کسب سهمیه کم بود ولی من تمام تلاش خود را انجام دادم و انگیزه زیادی داشتم که فینالیست شدن مسابقه قبلی را تکرار کنم که خداراشکر این اتفاق هم افتاد.

تسنیم: با چند فشنگ تمرین کردی و به چه میزان؟

تمرینات ما با رقبا قابل مقایسه نیست در 25 متر هفته‌ای سه جلسه و در هر جلسه بین 25 تا 50 فشنگ تیر می‌زدیم ولی رقبای ما شاید حداقل چهار تا پنج روز تمرین در هفته و هر روز 200 فشنگ بزنند. آنها در 25 متر نیز در رقابت‌های بیشتری شرکت می‌کنند. ما در این رشته در کشور رقابتی نداریم و مسابقات در بادی برگزار می‌شود و می‌توانیم در این قسمت تجربه کسب کنیم و در فینال شرکت کنیم ولی در 25 متر فقط در مسابقات جهانی شرکت می‌کنیم.

تسنیم: چند سال است که در تهیه سلاح و تجهیزات خفیف با مشکل رو به رو هستیم. ریشه اصلی این مشکل کجاست؟ چقدر تحریم‌ها در این موضوع نقش داشته و چقدر باحمایت وزارت ورزش، کمیته ملی المپیک و نیروهای مسلح می‌توان شرایط را بهتر کرد؟

به خاطر شرایط کشور و تحریم‌ها، سلاح های خفیف به ما فروخته نمی‌شود ولی با ارتباط با نیروهای مسلح می‌توان با سلاح این بخش‌ها در مسابقات شرکت و تمرین کرد. فدراسیون همیشه تلاش کرده تا سلاح را تهیه کند اما این موضوع مربوط به تحریم‌ها است. به همین دلایل هم مشکل فشنگ داریم و نمی‌توانیم فشنگ وارد کنیم. باید اردوهای برون مرزی شرکت کنیم و بتوانیم با فشنگ بیشتری تمرین و همراه خود به ایران بیاوریم. در بحث سلاح نیز همین طور است و سلاح به ما فروخته نمی‌شود. سلاحی که من دارم دو‌، سه سال از ناجا در اختیار من بود و با هماهنگی رئیس فدراسیون و فرمانده فراجا که از آنها تشکر می‌کنم، قرار است این سلاح فعلا در اختیار من باشد.

تسنیم: پس با این شرایط تا المپیک می‌توانی با همین سلاح تمرین کنی؟

بله هماهنگی‌ها انجام شده و امیدوارم زودتر از آن فدراسیون بتواند برای من سلاح تهیه کند و بتوانم با خیال راحت در مسابقات شرکت کنم.

تسنیم: آنطور که مشخص است در بخش بادی در بحث سلاح و فشنگ مشکلی وجود ندارد؟

سلاح بادی اکثر تیراندازان شخصی است و مشکلی در تهیه آن وجود ندارد. فقط اگر در قطعات سلاح مشکل ایجاد شود در ایران مشکل خواهیم داشت.

تسنیم: چه تفاوتی بین تپانچه بادی و خفیف وجود دارد؟

این مسابقات با دو اسلحه متفاوت انجام می‌شود. به علاوه در بادی مسافت 10 متر و در خفیف 25 متر است. در بادی با ساچمه و در بادی با فشنگ تیراندازی می‌کنیم.

تسنیم: با سهمیه تپانچه 25 در المپیک پاریس می‌توانید در تپانچه بادی 10 متر هم شرکت کنی؟

در تپانچه 25 متر سهمیه المپیک کسب کردم. در هر رشته هر کشور می‌تواند دو سهمیه کسب کند اگر در تپانچه بادی دو سهمیه کسب شود، من فقط در 25 متر می‌توانم تیر بزنم اگر دو سهمیه در 10 متر کسب نشود، در بادی هم فرصت تیراندازی دارم. در المپیک توکیو من در تپانچه بادی 10 متر سهمیه گرفتم ولی چون تیراندازی به جز من از ایران نبود، توانستم در 25 متر نیز تیر بزنم. امیدوارم دو سهمیه 10 متر توسط سایر تیراندازان کسب شود و با سهمیه کامل در المپیک پاریس شرکت کنیم.

تسنیم: کارت برای المپیک از الان آغاز شده و فرصت خوبی را نیز تا آغاز این بازی‌ها در اختیار داری. اولویت تو در این زمان باقیمانده چیست و چه نقاط ضعفی داری که باید در این زمان آنها را برطرف کنی؟

چون در اولین مسابقه سهمیه گرفتم می‌توانم با خیال راحت در مسابقات داخلی و برون مرزی شرکت کنم‌. هدف من این است که در فینال‌ها بیشتر شرکت کنم و رکورد خود را تا قدری ارتقا دهم که در فینال‌ها حضور داشته باشم و تجربه خودم را بالاتر ببرم. نیاز است در همه مسابقات حضور داشته باشیم تا هم بتوانیم با شرکت‌ها در ارتباط باشیم، سلاح‌های ما تجهیز و بررسی شود و اردوهای برون مرزی داشته باشیم تا با فشنگ بیشتری تمرین کنیم از طرفی لازم است تا حمایت‌ها ادامه داشته باشد تا نتایج خوبی کسب کنیم.

تسنیم: با توجه به اینکه اولین سهمیه ایران در المپیک پاریس را کسب کرده‌اید، آیا تماسی از وزارت ورزش به منظور پیگیر خواسته‌های شما انجام شده و آیا پیش از اعزام به مصر نیز با توجه به اهمیت این مسابقات، این پیگیری‌ها انجام شد؟

تا الان ارتباطی نداشتیم ولی انتظار حمایت بیشتری از وزارت ورزش داریم چرا که رشته تیراندازی وابسته به تجهیزات است و رشته پرهزینه‌ای است، مسابقات زیادی داریم و تیراندازان توانایی دارند که در مسابقات نتایج خوبی بگیرند و تعداد سهمیه‌ها را افزایش دهند. در المپیک قبل 6 سهمیه گرفتیم و این امکان هست که در این دوره سهمیه‌ها افزایش یابد. مدال طلایی که در المپیک توکیو کسب شد می‌تواند در پاریس افزایش یابد. نیاز است که به تیراندازی توجه بیشتری شود و در بحث هزینه‌های سلاح و تجهیزات به ما کمک شود. فدراسیون تمام تلاش خود را برای برگزاری اردو‌ها و حضور در مسابقات انجام می‌دهد ولی نیاز به حمایت بیشتری داریم. همانطور که نیاز به حمایت مالی داریم، نیاز به حمایت‌های معنوی نیز داریم و خوب است قبل از مسابقات وزیر با ورزشکاران دیدار کنند و صحبت‌های ورزشکاران را بشنوند و ما برای حضور در مسابقات انگیزه بگیریم.

تسنیم: این مشکل در همه رشته‌ها وجود دارد که درآمد ورزشکاران زن از لیگ پایین است. شما تا چه حد در زمینه درآمد از ورزش با مشکل روبه‌رو هستی؟ البته با توجه به کسب سهمیه المپیک به مدت 20 ماه حقوق ماهیانه دریافت خواهی کرد اما موضوع فقط درآمد تا المپیک پاریس نیست بحث معیشت به صورت دائم مطرح است.

در رشته تیراندازی با توجه به اینکه این رشته پر هزینه‌ای است در لیگ قراردادهای خوبی بسته نمی‌شود. مسابقات ما دیده نمی‌شود و پخش تلویزیونی نداریم و این باعث می‌شود اسپانسرها نیز سمت این رشته نیایند. بیشتر تیم‌ها در لیگ هیئت‌های استان هستند که آنها هم شرایط مالی خوبی ندارند و در نتیجه قراردادهای خوبی بسته نمی‌شود. قراردادها کمتر از نصف پول یک سلاح است و برای تیراندازی فایده‌ای ندارد که بخواهد در لیگ شرکت کند. امیدوارم مسابقات تیراندازی بیشتر پخش و دیده شود و اسپانسرهای خوبی سمت این رشته بیایند و لیگ تیراندازی پر شورتر برگزار شد.

تسنیم: در لیگ برتر در کدام تیم حضور داری و مبلغ قراردادت چقدر است؟

در تیم هیئت مازندران هستم و دریافتی من 30 میلیون تومان است که بالاترین مبلغ قرارداد در لیگ برای زنان است. این مبلغ در حدی نیست که هزینه‌های رشته تیراندازی را تامین کند.

تسنیم: در کنار تمرینات این فرصت را دارید که شغل دیگری را نیز داشته باشید؟

خیر. ما از صبح تا غروب در تمرینات و یا مسابقات هستیم. اکثر بچه‌ها شغلی ندارند.

تسنیم: وزارت ورزش پاداشی برای این مسابقات در نظر گرفته است؟

مسابقات آسیایی و بازی‌های آسیایی و المپیک و قهرمانی جهان مشمول این پاداش می‌شود و ما هم اگر در این رویدادها مدالی کسب کرده باشیم، پاداش می‌گیریم اما برای مسابقات جهانی که بسیار مهمی هم هستند هیچگاه پاداشی از وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک دریافت نکردیم. امیدوارم این پاداش‌ها وجود داشته باشد چرا که باعث افزایش انگیزه ورزشکاران می‌شود.

تسنیم: به یاد داری اولین بار چه زمانی سلاح به دست گرفتی و اولین مدال را در چه سنی کسب کردی؟

تیراندازی را از 12 سالگی شروع کردم و از همان ابتدا به این رشته علاقه داشتم و با حمایت‌های خانواده توانستم این مسیر را ادامه دهم. اولین مدالم را در سیزده سالگی در مسابقات کشوری گرفتم و بعد از آن به تیم ملی دعوت شدم و در چهارده سالگی اولین مدال آسیایی خود را کسب کردم.

تسنیم: در زمان کودکی هم علاقه داشتی با تفنگ اسباب‌بازی، بازی کنی؟

نه اصلا. علاقه من اصلا به سمت اینگونه بازی‌ها نبود. خیلی افراد فکر می‌کنند تیراندازی رشته خشن و مردانه است اما اصلا اینگونه نیست. وقتی تیراندازی را شروع کردم به خاطر شخصیت و آرامشی که داشتم به آن علاقه مند شدم.

تسنیم: چقدر تجربه المپیک توکیو برای حضور در پاریس به تو کمک می‌کند؟ برخی معتقد بودند در توکیو استرس داشتید. فکر می‌کنی در پاریس در این زمینه راحت‌تر خواهی بود؟

در المپیک توکیو حاضر بودم و تجربه ارزشمند حضور در 10 متر و 25 متر را دارم و نتایج خوبی گرفتم. در المپیک استرس متقاوتی نداشتم. درست است المپیک میدان بزرگی است ولی استرس من مانند سایر مسابقاتی بود که در آن شرکت کرده بودم. امیدوارم از تجربه توکیو در المپیک بعدی استفاده کنم.

تسنیم: چه پیش‌بینی نسبت به عملکرد خودت در المپیک پاریس داری و تصویری که در ذهن خود در این مسابقات تجسم کرده‌ای، چیست؟

قطعا هر ورزشکار هدف خود را کسب مدال المپیک قرار داده است و من هم این هدف را دارم. البته در تیراندازی نمی‌توان پیش‌بینی کرد که چه اتفاقاتی رخ می‌دهد. رقابت نزدیک است و همه چیز بستگی به روز مسابقه دارد. امیدوارم عملکرد خوبی داشته باشم و بتوانم آماده سازی خوبی برای المپیک داشته باشم. از همه کسانی که در این مدت از من حمایت کردند تشکر می کنم‌. از خانواده خودم که باعث انگیزه من بوده و هستند قدردانی می‌کنم. از خانم سبزی، مربی بدنساز، آقای قاضی عسگر، روانشناس، و آقای نصر سرمربی تیم و مردم که همیشه دعای خیر خود را بدرقه راه ما کردند، تشکر می‌کنم.