رهبر انقلاب: خدای سال 60 همان خدای امسال است؛ امروز هم می توانیم دشمن را ناامید کنیم / ساختارهای فساد زا در قوه قضائیه باید در هم شکسته شود
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، رهبر معظم انقلاب اسلامی صبح امروز (سهشنبه) در دیدار رئیس قوه قضاییه و جمعی از مسئولان و کارکنان دستگاه قضایی به تبیین «سنت هایِ غیرقابل تغییر الهی در جوامع» پرداختند و گفتند: علت سربلندی و پیروزی حیرتآور ملت ایران و نظام جمهوری اسلامی در برابر حوادث بزرگ و تلخ سال 1360، ایستادگی و تلاش و نهراسیدن از دشمنان بود و این سنت الهی در همه دورانها قابل...
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، در سالروز شهادت آیتالله دکتر بهشتی و یاران ایشان و به مناسبت روز قوه قضائیه، صبح امروز (سهشنبه) رئیس و مسئولان دستگاه قضایی با رهبر انقلاب اسلامی دیدار کردند.
آنچه در ادامه در اختیار مخاطبان قرار میگیرد، «بستههای خبری» است که صرفاً جهت بازنشر سریع بیانات رهبر انقلاب اسلامی در رسانه KHAMENEI.IR و حسابهای رسمی آن در شبکههای اجتماعی منتشر شده و «متن کامل بیانات حضرت آیتالله خامنهای» طبق روال مرسوم، تا ساعاتی دیگر در این پایگاه در بخش «بیانات» منتشر خواهد شد.
* یاد شهید عزیز مرحوم آیتالله بهشتی را رضوانالله تعالی علیه گرامی میدارم. همچنین همهی شهدایی که با ایشان شهید شدند و همچنین همهی شهدای قوهی قضائیه.
شهید بهشتی رضوانالله علیه حقاً و انصافاً شخصیت برجستهای بود. این سالهایی که از پیش از پیروزی انقلاب، از وقتی ایشان از خارج آمد تا وقت شهادتش ما با ایشان همکاریهای نزدیک و مستمر داشتیم، حقاً و انصافاً انسان میدید که ایشان یک شخصیت برجسته است.
در مجموعههایی هم که با هم کار میکردیم همین جور بود. در شورای انقلاب جمع، مرحوم آیتالله طالقانی را به ریاست شورای انقلاب انتخاب کردند، ولیکن همان جمع متفقاً معتقد بودند که ایشان یک نائب رئیسی لازم دارد و آن نائب رئیس، آقای بهشتی است و ایشان را انتخاب کردند. ادارهی شورای انقلاب به عهدهی مرحوم آقای بهشتی بود حتی در زمان حیات مرحوم آقای طالقانی.
* ایام هفت تیر وضع اینجوری بود در داخل کشور در خود این خیابانهای تهران جنگ داخلی بود. منافقین ریخته بودند با هرچه دستشان میآمد از تیغ موکتبُری بگیرید تا هر چیز دیگری که در اختیارشان بود افتاده بودند به جان مردم و پاسدارِ کمیته و پاسدارِ سپاه؛ تهران جنگ بود.
تقریبا یک هفته قبل از هفتم تیر عدم کفایت رئیسجمهور وقت در مجلس احراز شده و برکنار شده بود. یعنی کشور بدون رئیسجمهور، وضع سیاسی اینجوری بود.
در یک چنین شرائطی یک استوانهای مثل بهشتی را از دست داد.
حدود دو ماه بعد از آن رئیسجمهور جدید و نخستوزیر را با هم در یک جلسه شهید کردند؛ اندکی بعد یا یک فاصلهی کوتاهی بعد از آن، چند نفر از فرماندهان ارشد جنگ از ارتش و سپاه در حادثهی هواپیما به شهادت رسیدند؛ شهید فلاحی، شهید فکوری، شهید کلاهدوز و امثال اینها.
یعنی شما اصلاً در ظرف کمتر از سه ماه این همه حادثهی تلخ، این همه حادثهی وحشتناک، این همه ضربهی مخرب را کجا دیدهاید؟ خب شما کدام کشور را سراغ دارید، کدام دولت را سراغ دارید که بتواند در مقابل این همه حوادث بایستد و از پا نیفتد؟
شما قوهی قضاییهی یک چنین نظامی هستید.
مردم ایستادند، امام مثل کوه دماوند سربلند ایستاد، مسئولین دلسوز و جوانهای انقلابی ایستادند، اوضاع را 180 درجه تغییر دادند.
* وقتی این حوادث اتفاق میافتاد - چه در شهادت شهید بهشتی، چه در حوادث بعدی - دشمن ذوق میکرد. سر شوق میآمدند و امیدوار میشدند که دیگر بساط این نظام انقلابی جمع شد؛ ولی ناامید شدند.
آن روز ناامید شدند، در این چهار دهه هم مکرر این ناامیدی تکرار شده. دشمن در یک مقطعی به یک چیزی، به یک ضعفی، به یک کمبودی امید بسته در نظام جمهوری اسلامی و بعد ناامید شده؛ این بارها اتفاق افتاده، منتها مشکل دشمن این است که سر این ناامیدی را نمیتواند بفهمد، نمیتواند تشخیص بدهد. نمیتواند بفهمد که چرا؛ علت چیست که جمهوری اسلامی هر دفعه از زیر بار این همه فشار میتواند بلند بشود بایستد، سینه سپر کند راه خودش را ادامه بدهد، این را نمیفهمد.
نتوانستند اینها بفهمند که در عالم بشر غیر از محاسبات و مناسبات سیاسی یک محاسبات و مناسبات دیگری هم وجود دارد که آنها قادر به فهم آن نیستند، آنها سنتهای الهی است.
* قوانین الهی، سنتهای الهی تغییرپذیر نیست. این قوانین الهی قوانین متقنی است. خدا با کسی هم قوم و خویشی ندارد. اینکه ما بگوییم ما مسلمانیم و شیعه هستم و جمهوری اسلامی هستیم. پس ما هر کاری که دلمان میخواهد بکنیم، نه. ما با دیگران هیچ فرقی نداریم. ما در سال 60 در مقابل این همه حادثه و شدت عمل توانستیم بایستیم روی پای خودمان دشمن را ناامید بکنیم، امروز هم میتوانیم. خدای سال 60 همان خدای امسال است، خدای دورانهای سختی و دورانهای گوناگون یکی است. سنتهای الهی همه سر جایش است. خب؛ سعی کنیم خودمان را مصداق سنتهای الهی در راه پیشرفت قرار بدهیم سعیمان این باشد.
این آیهی شریفهی سوره حج تکلیف همهی ما را روشن کرده؛ «الَذِینَ اِن مَکَنَاهُم فِی الأَرضِ أَقَامُوا الصَلَاهَ وَآتَوُا الزَکَاهَ وَأَمَرُوا بِالمَعرُوفِ وَنَهَوا عَنِ المُنکَرِ» اقاموا الصلاه یعنی اقامهی نماز. این اشاره است به اینکه حکومت الهی و اسلامی باید تعبد را و توجه به خدا را توجه به معنویت را گسترش بدهد. اقامهی صلاه به این منظور است. باید روح تعبد در جمهوری اسلامی گسترش پیدا کند و اتوالزکاه، اتوالزکاه یعنی زکات بدهد، زکات هم معلوم است چیست لکن اشارهای، نکتهای که در این اتوالزکاهها یا اتوالزکاههای متفرقه در قرآن است این است که در جامعهی اسلامی بایستی عدالت در توزیع مورد نظر باشد. این جور است. وَأَمَرُوا بِالمَعرُوفِ. امر به معروف. حالا در صلات و زکات و اینها بالاخره یک کارهایی شده، أَمَرُوا بِالمَعرُوفِ عقبیم. وَنَهَوا عَنِ المُنکَرِ. معروف چیست؟ معروف عدالت، انصاف، برادری، ارزشهای اسلامی، اینها معروف است. باید امر به معروف بکنیم.
«نَهَوا عَنِ المُنکَر» از منکر نهی، منکر چیست؟ ظلم است، فساد است، تبعیض است، بیانصافی است، اینها، عدم اطاعت الهی است، اینها ظلم است، اینها منکر است. از اینها باید نهی بشود.
این خبر در حال بروزرسانی است...