روایت دختر وزنه‌برداری که پرستار بیماران کرونایی است

پوپک بسامی، اولین زن تاریخ وزنه‌برداری ایران که روی تخته آسیایی وزنه زد را حالا دیگر همه خوب می‌شناسند. او بیشتر از اینکه به عنوان یکی از چهره‌های شناخته‌شده در عرصه ورزش در ذهن مردم جای گرفته باشد، به عنوان پرستاری نمونه، معرف حضور جامعه است. دختر فداکاری که این روز‌ها پا‌به‌پای کادر پزشکی کشور در خط مقدم مبارزه با کرونا می‌جنگد تا از سلامت اهالی ورزش حفاظت کند. پوپک که دانش‌آموخته رشته پرستاری است، از زمان ورود کرونا به ایران، تمرین و وزنه‌زدنش را رها کرده تا در سایت درمانی مجموعه ورزشی آزادی از بیماران کرونایی پرستاری کند. به سراغ بسامی رفتیم و گفت‌وگویی را درخصوص این روز‌های بحرانی ترتیب دادیم که متن آن در ادامه می‌آید.

خانم بسامی عکس‌های شما با پوشش سخت و طاقت‌فرسای پرستاری این مدت در شبکه‌های مجازی و رسانه‌های رسمی خیلی انتشار پیدا کرد و بازتاب زیادی داشت. توضیح می‌دهید که چه شد تصمیم گرفتید به بیماران کرونایی کمک کنید؟

من کارشناس رشته پرستاری هستم. هفت سال است که پرستار هستم. تا پیش از این هم در بیمارستان لاله تهران کار می‌کردم، اما از زمانی که ورزشکار شدم، جزء پرسنل فدراسیون پزشکی ورزشی شدم. در حال حاضر محل خدمت من در سایت درمانی مجموعه ورزشی آزادی است. از سوم اسفند که رسما اعلام شد کرونا وارد ایران شده، ما هم مثل بقیه مراکز درمانی درگیر این موضوع شده و موظف شدیم پیگیر سلامت ورزشکاران باشیم. طرح غربالگری و ضدعفونی‌کردن فدراسیون‌ها برعهده ما یعنی فدراسیون پزشکی ورزشی بود. طبیعی است که وظیفه انسانی من حکم می‌کرد در این شرایط بحرانی شانه خالی نکنم و به هموطنانم کمک کنم. متأسفانه اصلا اوضاع خوب نیست و همه مراکز درمانی با محدودیت نیرو مواجه هستند. در همین سایت درمانی آزادی من یک نفر پرستارم. از آنجا که کار اینجا همیشه سبک بوده، نیروی زیادی برای آن جذب نکردند. فقط من یک نفر پرستارم. برای همین وظیفه خودم می‌دانم که در این وضعیت خطرناک بمانم و هر چه در توان دارم برای بیماران بگذارم. خوشحالم که شغلم با ورزشی که می‌کنم جوری درگیر شد که بتوانم به نحو احسن از آن استفاده کنم.

در این مدت بین ورزشکاران ملی‌پوش به نمونه مثبتی هم برخوردید؟

خوشبختانه نه. باید بگویم که وزارت ورزش خیلی خوب در این رابطه عمل کرد و با تعطیلی اردو‌ها و اماکن ورزشی مانع از اتفاقات احتمالی بد شد. من خودم ورزشکار ملی‌پوش هستم. زمانی که گفتند اردو‌ها و تمرینات تیم‌های ملی قبل از المپیک تعطیل می‌شود، خیلی حس بدی داشتم و نمی‌توانستم این موضوع را درک کنم. با خود می‌گفتم بچه‌ها این همه زحمت کشیده‌اند؛ نباید تمرینات را تعطیل کنند، اما وقتی آمدم و از نزدیک عمق فاجعه را دیدم، تازه فهمیدم که چقدر وزارت ورزش تصمیم درستی گرفته است. خدا را شکر ما در بین ورزشکاران ملی‌پوش هیچ نمونه مثبتی نداشتیم، اما در مورد سایر کارمندان و پرسنل مجموعه ورزش موارد زیادی داشتیم که پیگیر درمان‌هایشان هستیم.

اما تست کرونای احسان حدادی، قهرمان پرتاب دیسک مثبت شد؟

بله، آقای حدادی به مرکز ما مراجعه نکردند. ایشان خودشان اعلام کردند که بی‌توجهی کردند و در روز‌های اوج، به بیرون خیلی رفت‌وآمد داشتند. برای همین کرونا گرفتند. آن‌طور که به ما اعلام کردند ایشان در زمان بعد از تعطیلی اردو‌ها و مسابقات تستشان مثبت شد.

در این مدت قطعا از نظر روحی فشار زیادی را هم متحمل شدید؟

بله متأسفانه اگر در همان روز‌های ابتدای ورود این بیماری به کشور مردم مراعات می‌کردند و در خانه‌هایشان می‌مانند، قطعا اوضاع بهتر بود. ما یک مریض داشتیم که از ملی‌پوشان بنام کشور بودند و حدودا 80 درصد علائم کرونا را داشتند؛ من کارهایش را پیگیری می‌کردم و تقریبا مطمئن بودیم که کرونا دارد. این موضوع خیلی برایم ناراحت‌کننده بود. وقتی از این ورزشکار آزمایش گرفتیم و تا زمانی که منتظر بودیم جواب آزمایش بیاید، نمی‌دانید چه بر من گذشت. اما خدا را شکر جواب منفی شد. همچنین یکی از همکاران مجموعه که آقای مسنی هم بود جواب آزمایششان مثبت شد که آن هم برایم سخت و ناراحت‌کننده بود.

با تعطیلی اردو‌ها و تمرینات همه ورزشکاران مجبور هستند در خانه تمرین کنند تا عقب نمانند. فکر نمی‌کنم شما توانسته باشید در این شرایط تمرینی داشته باشید؟

بله من به دلیل اینکه از ابتدای اسفند ماه تمام مدت سر کار بودم نتوانستم هیچ تمرینی داشته باشم و تا زمانی هم که این بیماری ریشه‌کن نشود، نمی‌توانم برنامه‌ای داشته باشم. ان‌شاءالله این مریضی تمام شود تا بتوانم به آینده فکر کنم. البته این را بگویم که فکر‌های خوبی در سر دارم. از آنجا که همه مسابقات بین‌المللی لغو شده، اولین مسابقه‌ای که ما پیش‌رو داریم رقابت‌های قهرمانی کشوری است. ان‌شاءالله بتوانم در آنجا رکورد خوبی بزنم تا دوباره به تیم ملی دعوت شوم.