زمینه مهاجرت داشت اما عاشق وطن بود

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ قربانعلی طاهری فر در گفتگو با تبریزبیدار با ابراز تاسف نسبت به درگذشت استاد اسفندیار قره باغی اظهار داشت: استاد قره باغی جزو چند صدای ماندگار جمهوری اسلامی ایران در حوزه موسیقی است و شاید هم ماندگار ترینِ آنهاست و برای این حرفم دلیل هم دارم.

وی افزود: اگر از نظر علم موسیقیایی بخواهیم نظر بدهیم، وسعت صدای ایشان، تسلط و اشراف به علم موسیقی و مراتبی که از صفر تا صد در حوزه موسیقی گذرانده اند، نشان می دهد که به تمام گوشه و کنارهای موسیقی از جزئیات تا کلیات اشراف داشته اند.

این کارگردان سینما و تلویزیون خاطرنشان کرد: مسیری که ایشان طی کرده است، از «ای ایران» مرحوم گل و گلاب تا استاد فخرالدینی و احمدعلی راغب و... همه را جزء به جزء طی کرده است. روحیه استکبارستیزی که در استاد وجود داشت، او را تبدیل به یک صدای ماندگار در جمهوری اسلامی ایران کرد.

وی با اشاره به همنشینی مستمر خود با استاد قره باغی ادامه داد: استاد جزو افرادی بودند که زمینه مهاجرت برایشان فراهم بود و در هر مقطع از زندگی خود که می خواست، می توانست به خارج از کشور برود ولی با وجود روحیه استکبار ستیزی که داشتند، هیچوقت این اجازه را به خود نمی دادند.

این هنرمند تبریزی تاکید کرد: بار ها و بارها این حرف را شنیده بودم که گفته بود: «من عاشق این خاکم، من هیچوقت خاک وطنم را ترک نمی کنم.» ایشان با احتساب نسبتی، جزو نوادگان ستارخان نیز بودند. روحیه انقلابی از خانواده شان سینه به سینه به ایشان رسیده و بازهم به نسل های بعد منتقل خواهد شد.

کارگردان سینما و تلویزیون همچنین ادامه داد: استاد به تمامی سبک های موسیقی اشراف داشتند. استاد قره باغی در سرودن ترانه ها، آلبوم ها و تصنیف های خود کارهای بزرگی کرده و این می توانست موحب رشد و شکوفایی و تبدیل ایشان به یک چهره شاخص و ماندگار شود. باعث افتخار است که استاد عزیزمان یک عمر به کار موسیقی پرداخته اند و نام آنها با آهنگ «ننگ بر تو ای آمریکا» جاودانه شده است.

وی تصریح کرد: اگر کسی بخواهد در عالم هنری راست قامت و پایدار بماند، واقعا دل و جرات و یک اراده فولادین می خواهد که همه اینها در استاد وجود داشت. من تقریبا بیشتر اوقات با استاد بوده ام، چند بار نیز مستقیما برای ایشان کار کرده ام و می دانم که استاد قره باغی عمیقا و از ته قلب و با تمام باورشان، فریاد «ننگ بر تو ای آمریکا» را سر می دادند. یکی از ماندگار ترین خاطره هایشان این است که: در لبنان در دو سه قدمی فلسطین، با عشق فریاد می زد: «ننگ بر تو ای آمریکا»

طاهری فر در ادامه گفت: استاد ترانه های زیادی داشتند ولی این ترانه را همیشه با عشق می خواندند. همین چند مورد کافی است برای اینکه ایشان تبدیل به یک‌چهره ماندگار در تمامی دهه ها و عرصه ها شوند.

کارگردان سینما و تلویزیون در ادامه اظهارات خود بیان کرد: صراحت لهجه استاد قره باغی، مورد پسند خاص و عام بود و با هیچ کس یا هیچ مسئولی هم تعارف نداشت. آتشی که بر خرمن تعارف و پوشیده گویی و ملاحظه گری افتاده، دامن استاد را نگرفته بود و استاد هیچوقت ملاحظه نمی کردند؛ هر مسئولی با هر رتبه و سمت و منطقه و منسب و کرسی اگر اشتباهی را مرتکب می شد، استاد بدون تعارف اشتباه ایشان را گوش زد می‌کردند و من هم این کار آقای قره باغی را را ابوذرانه می‌خواندم.

وی افزود: واقعا شوخ طبعی استاد در کنار خصلت های خوب دیگرشان، ایشان را مورد پسند در کرده بود. حتی خلاقیت ایشان در طراحی شوخی هم عالی بود و شوخی را طوری تعریف می کردند که اگر برای ما حتی تکراری هم بود، کیف می کردیم و باز می خندیدیم. ایشان به شدت عِرق به آذربایجان داشتند. آذربایجان، طبق گفته حضرت آقا سر ایران است و در تمامی عرصه ها و زمینه ها همینطور است.

طاهرفر در خصوص زندگی شخصی استاد نیز گفت: استاد در اواخر عمر خود، در یاغچیان در یک زیرزمین، یک گوشه خلوتی گزیده بود و با خودش خلوت می کرد و با خاطره ها زندگی می کرد، نوارهای قدیمی را باز می کرد و با افتخار زمزمه می کرد. استاد قره باغی فردی است که در رزومه خود، بیشترین تعداد سرود انقلابی دارد. زمان شناس و وقت شناس بود.

وی بیان داشت: در زمان انقلاب، موسیقی های زیرزمینی برای انقلاب می خواند و صدای (BASE) که ما در سرود «بوی گل سوسن و یاسمن آمد» می شنویم، صدای استاد قره باغی است و خودشان هم جزو طراحان آن سرود در فضای خفقانی آن زمان بود.

وی در پایان تاکید کرد: سلاح استاد در راهی که برای جنگیدن انتخاب کرده بود، موسیقی و حنجره ایشان بود. این سلاح را از اول انقلاب به دست گرفت و علی رغم تمام طعنه ها، بدبینی ها، ضربه های دوستان و دشمنان و... تا آخر هم آن سلاح را زمین نگذاشت و تا آخرش هم فریاد «ننگ بر آمریکا» را با افتخار سر داد.

انتهای پیام /