زور ورزشیها به آقازادهای به نام صدا و سیما نمیرسد!/ بی خیال حق پخش شوید!
ماجرای گرفتن حق پخش تبلیغات بازی های ورزشی از صدا و سیما، عمری ده ساله دارد که شاید حالا جدی تر شده، اما در این دعوا زور ورزشی ها هیچ وقت به قدرتی مانند صداو سیما نه می رسد و نه خواهد رسید.
به گزارش خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ 28 تیرماه سال 91 شبکه ورزش بعد از چند ماه پخش آزمایشی، به صورت رسمی افتتاح شد و اکنون یک دهه از زمان اولین پخش آن می گذرد؛ با این حال هنوز بازی های دو تیم پرطرفدار پرسپولیس و استقلال و یا مسابقات مهم ورزش هایی چون کشتی، والیبال، بسکتبال از شبکه سه سیما به روی آنتن می رود.
جمع کثیری از خانواده ورزش سال هاست که این مطالبه را از صدا و سیما برای پرداخت حق پخش بازی های ورزشی دارند؛ آنها مدعی اند که سازمان صدا و سیما بابت گرفتن و پخش تبلیغات بازرگانی قبل، وسط و انتهای بازی های ورزشی، درآمدهای هنگفتی به دست می آورد که باید سهم باشگاه ها و فدراسیون های ورزشی را بپردازد.
اما سازمان صدا و سیما در واکنش به این مطالب می گوید که قانون گذار به او این اجازه را داده که کسری و کمی بودجه مصوب خود را از طریق تبلیغات بازرگانی بدست آورد و این درآمدها را به نحوی حق قانونی خودش می داند.
بعد از سال ها بحث، دعوا و کشمکش در خصوص درآمدهای ناشی از حق پخش، بالاخره در سال 99 و در قانون برنامه ششم توسعه، وزارت ورزش و جوانان و سازمان صدا و سیما مکلف شدند تا درآمدهای تبلیغاتی ناشی از پخش مسابقات ورزشی را نزد خزانهداری کل کشور واریز کنند و قرار شد 30 درصد این پول در اختیار وزارت ورزش و جوانان (برای کمک به فدراسیونهای مربوطه) و 70 درصد در اختیار سازمان صدا و سیما قرار گیرد؛ بر این اساس درآمد حاصل از تبلیغات ناشی از پخش مسابقات ورزشی برای سال 99، 50 میلیارد تومان، برای سال 1400، 150 میلیارد تومان و 315 میلیارد تومان هم برای سال 1401 درنظر گرفته شده است که سهم وزارت ورزش و صداو سیما از این پول ها نسبت 30 به 70 است.
بی خیال حق پخش شوید!
اما بسیاری بر این باوراند که این عددهای 50، 150 و 315 میلیارد تومانی که در قانون بابت تبلیغات ناشی از پخش مسابقات ورزشی آورده شده، کاملا غیر کارشناسی و بسیار ناچیز است. روزنامه فرهیختگان در گزارشی آورده که «طبق تعرفه رسمی صدا و سیما تنها برای پخش زنده 60 بازی سرخابی ها در فصل جاری، تلویزیون بیش از 31 هزار میلیارد تومان درآمد دارد» و حالا شما به این عدد درآمدهای ناشی از پخش تبلیغات مسابقات والیبال، کشتی و سایر رشته های ورزشی و حتی فوتبال های خارجی را اضافه کنید که قطعا با یک رقم نجومی مواجه می شوید.
حالا روز به روز این دعوای صداوسیما با ورزشی ها به روزهای جنجالی تری کشیده شده به نحوی که از ابتدای لیگ فوتبال در مردادماه، دو تیم پرسپولیس و استقلال اعلام کردند تا زمانی که دوربین های صدا و سیما باشند، در هیچ نشست خبری قبل و بعد از بازی شرکت نخواهند کرد. صدا و سیما نیز در حرکتی تلافی جویانه، هنگام پخش بازی های فوتبال این دو تیم، کادر دوربین خود را به نحوی می بندد تا تبلیغات محیطی دور زمین دیده نشود؛ چرا که درآمد این تبلیغات به جیب باشگاه ها می رود و این سازمان مدعی است که سهم صدا و سیما از این تبلیغات باید پرداخت شود.
اگر صدا و سیمای ما به صورت خصوصی و نه حاکمیتی اداره می شد و یا اگر پخش بازی های ورزشی مثلا به VODها سپرده می شد و سازمان صدا و سیما فقط به عنوان ناظر دراین کار دخالت می کرد، می شد با زبانی کارشناسی به این ماجرا ورود کرد و لااقل عددی منطقی بابت این تبلیغات درنظر گرفت.
بیشتر بخوانید؛
خوشنشینی مدیر بازنشسته در جام جم / آیا اداره کل بازرگانی صدا و سیما «شفاف» میشود؟
