سلامت و محیط زیست؛ دستمایه تبلیغات میلیاردی
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو _ فاطمه قدیری: ورود مبحث آلودگی پلاستیکی زمانی وارد مبحث عمومی شد که در سال 1997یک لکه بزرگ پلاستیکی در اقیانوس دیده شد. اما پنج سال به طول انجامید تا اولین کشور در جهان استفاده از پلاستیک را ممنوع کند. این بنگلادش بود که اولین ممنوعیت پلاستیک یکبار مصرف را در سال 2002 اعمال کرد و دلیل آن هم این بود که یکی از عوامل رایج سیل و سیلاب در این کشور...
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو _ فاطمه قدیری: ورود مبحث آلودگی پلاستیکی زمانی وارد مبحث عمومی شد که در سال 1997یک لکه بزرگ پلاستیکی در اقیانوس دیده شد. اما پنج سال به طول انجامید تا اولین کشور در جهان استفاده از پلاستیک را ممنوع کند. این بنگلادش بود که اولین ممنوعیت پلاستیک یکبار مصرف را در سال 2002 اعمال کرد و دلیل آن هم این بود که یکی از عوامل رایج سیل و سیلاب در این کشور مسدود شدن کانالهای خروجی فاضلاب توسط پلاستیکها است. در آفریقای جنوبی نیز قانونی تصویب شد که استفاده از کیسههای پلاستیکی را محدود کرد. همچنین چندین کشور اروپایی با در نظر گرفتن تأثیر منفی کیسههای پلاستیکی بر محیط زیست و تولید محصولات کشاورزی، راهکارهایی برای کاهش این آسیبها ارائه دادند. دولت ژاپن برای کاهش تولید و مصرف کیسههای پلاستیکی هزینهی آنها را به صورت کامل از مردم دریافت میکند. ممنوعیت استفاده از کیسههای پلاستیکی نسبت به ممنوعیت تولید آن روش کاربردیتری است. حتی اگر دولتها برای استفاده از پلاستیک مالیات هم دریافت کنند نمیتوانند مصرف آن را به صفر برسانند و آسیبهایی که به اکوسیستم وارد میشود همچنان ادامه خواهد داشت. بر اساس آمار وبگاه the world count، امسال چیزی در حدود پنج تریلیون کیسه پلاستیکی مصرف خواهد شد. این حجم میتواند دو برابر مساحت کشور فرانسه را بپوشاند. در حالی که اکثر این کیسههای پلاستیکی خیلی ساده دور ریخته میشوند و تنها یک درصد آنها بازیافت میشوند.
تقریباً به طور متوسط هر کیسه پلاستیکی در حدود 12 دقیقه مورد استفاده قرار میگیرد درحالیکه برای تجزیه آن چیزی در حدود 100 تا 500 سال زمان نیاز است. در مجموع سالانه 100 میلیون تن پلاستیک استفاده میکنیم. حدود 10 درصد از این پلاستیک به اقیانوسها ختم میشود که معادل 300 میلیون عدد کیسه پلاستیکی است. آبزیان هم کیسههای پلاستیکی رها شده در دریا را به جای غذا میخورند و این کار به انسداد دستگاه گوارش، خفگی، پارگی دستگاه گوارش، عفونت، کاهش تولید مثل و در نهایت مرگ آنها میشود. در تحقیقات متعددی که انجام شده مشخص شده است که مواد تشکیل دهندهی کیسههای پلاستیک ممکن است باعث ایجاد سرطان در بدن موجودات زنده شود. این کیسهها در حجم زیاد در مکانهای دفن زباله وجود دارند، هکتارها زمین را اشغال کردهاند و از خود گازهای خطرناک متان و دیاکسید کربن منتشر میکنند. همچنین شیرآبههای بسیار سمیای از محل دفن زباله جاری میشود که میتواند خاک و آب را مسموم کند. در حال حاضر 94 کشور ممنوعیتهایی را برای استفاده از کیسه پلاستیکی اعلام کردهاند و برخی کشورها نیز در ازای ارایه کیسه پلاستیکی مبالغی را دریافت میکنند. رتبه ایران در استفاده از کیسههای پلاستیکی بالاتر از حد متوسط جهانی است و سالانه بیش از نیم میلیون تن کیسه پلاستیکی در کشور تولید میشود. اما متاسفانه نه تنها تدبیری برای فرهنگسازی و جلوگیری از مصرف بی رویه پلاستیک در کشور اتخاذ نشده است، بلکه روز به روز تبلیغات در این حوزه نیز گسترش پیدا می کند.