سلوکی و راه برگشت ناپذیر
تهران - ایرنا - سابقه برنامه‌های تاک شو با حضور شخصیت‌های سیاسی، فرهنگی، هنری یا ورزشی در تلویزیون طولانی است. به بیان بهتر این ژانر برنامه سابق‌های بین‌المللی دارد و از ژانرهای پرطرفدار تلویزیونی در سراسر جهان است.
طبیعتا موفقیت برنامه‌های تاک شو مدیون دو عامل است اول اجرای خوب مجری، دوم انتخاب درست میهمانان برنامه «شبگرد» که پخش آن به تازگی از شبکه دو سیما آغاز شده است، نیز در همین قالب با تهیه کنندگی و اجرای محمد سلوکی تهیه و پخش می‌شود.
«شبگرد» هم مثل همه‌ی برنامه‌های گفت‌وگو محور از همان الگوی ثابت جهانی تاکشو پیروی می‌کند. اما توجه به نکاتی در مورد این برنامه خالی از فایده نیست. نخست اینکه محمد سلوکی که بیشتر به عنوان یک مجری موفق شناخته می‌شود و سال‌هاست که در سیما فعالیت می‌کند، همیشه از نوع اجراهای افراطی و پرحاشیه دوری کرده و درواقع اجرای موقر و بی حاشیه از مختصات سبک کاری اوست و همین سبک اجرا و شخصیتی سلوکی باعث شد که براساس الگوهای پیشین تهیه کننده - مجری که در رسانه چندان موفق نبودند میانه روی شخصی سلوکی در ابتدا مخاطبان کم تر امیدی به تولید یک برنامه موفق توسط او داشته باشند.
اما پس از پخش دو، سه قسمت و درواقع با حضور محسن هاشمی رئیس شورای شهر تهران و گفتگوی باز سلوکی با او مخاطب کم کم باور کرد که با برنامه ای از نوع برنامه های هاردتاک جدی با نگاه ویژه به حوزههای سیاسی - فرهنگی و اجتماعی رو به روست که آرام آرام آماده می شود تا با یک ساختار معمولی اما اجرا و انتخابی متفاوت تبدیل به برنامه ای فراتر از یک برنامه عادی شبانه در شبکه دو بشود.
این نگرش زمانی جدی‌تر شد که عباس موسوی سخنگوی وزارت خارجه و از اعضای اصلی گروه دیپلماسی ایران، میهمان هشتمین شبگرد شد. و از دری صحبت کرد، از دوران مدرسه و خصوصیات اخلاقی دهه پنجاهی ها گفت تا عرصه دیپلماسی خارجی ایران و اشاره به نقش مقام معظم رهبری در راهبردهای این دیپلماسی. هرچند که رسانه‌های داخلی و خارجی (مثل بی بی سی و به طبع آن چند رسانه دیگر) صحبت‌های موسوی درباره مقام معظم رهبری را نقل کردند و برای چند ساعت سایت بی بی سی به صورت ناخواسته میزبان خبر برنامه‌ای از رسانه ملی بود.
چند ساعتی که کامنت های بسیاری در زیر این خبر گذاشته شد و گویی کارگزاران بی بی سی بعد از ساعتی به خود آمدند که برای نقل صحبت های موسوی مجبور به ذکر منبع خبر و که طبعا نام برنامه شبگرد بود شده اند و کاملا ناخواسته این برنامه و در پی آن رسانه ملی را تبلیغ کرده اند. و بلافاصله خبر را از سایت بی بی سی حذف کردند. ذکر نام یک برنامه در بی بی سی قطعا مایه افتخار نیست اما نشان دهنده یک نکته هست و آن اینکه؛ اگر همه عناصر یک برنامه از قبیل انتخاب میهمان، نوع گفتگو، سیر سؤال ها و... درست در کنار هم چیده شوند، حتما با پخش آن برنامه جریانی ایجاد می‌شود. جریاتی فراتر از عاشق شدن یا نشدن فلان سلبریتی یا اینکه چه غذایی را خوب می‌پزد یا... و مگر کار رسانه چیزی جز جریان‌سازی مثبت در بزنگاه‌های تاریخی مختلف است؟
«شبگرد» که با مصاحبه محمد سلوکی با مهدی سلوکی برادرش آغاز شد و در چند شب آغازین با دعوت از یک معلم فوتبال و یک بانوی خلبان و... قصد داشت موارد صرفا «جالب» را روی صندلی هاردتاک خود بنشاند، آرام آرام وارد فضایی شد که با ایجاد توقع در مخاطب دیگر امکان عقبگرد از آن وجود ندارد. چرا که در سه چهار برنامه اخیر نشان داد که می تواند قابلیت تبدیل شدن به برنامه ای جریان ساز را داشته باشد.
برنامه ای که در شرایط ویژه امسال که معلول شیوع ویروس کرونا و تبعات اجتناب ناپذیر اقتصادی و سیاسی، اجتماعی و حتی هنری آن است. و طبعا با حضور میهمانانی از این دست که در قالب گفتگوهای دوستانه و با زبانی خودمانی از عرصه تخصصی خود و شرایط این حوزه های خاص می گویند، دست کم برای نزدیک شدن مردم و مسئولین به یکدیگر ضروری به نظر می رسد.
با همه اینها پس از گذشت کم‌تر از ده قسمت از برنامه شبگرد آنچه از عملکرد تهیه کننده و مدیران این برنامه مشخص است قصد آنان برای پرشی به بلندای تولید یک برنامه جریان ساز حرفه ای و جدی در سیماست. عزمی که با این گام های آخر دیگر امکان بازگشت به عقب را از شبگرد سلب کرده. اما باید دید افق روبه رو چه قدر مسیر عزم محمد سلوکی را روشن می کند و شبکه دو پس از مدت ها صاحب یک برنامه شبانگاهی مؤثر و متفاوت خواهد شد یا نه.
*س_برچسب‌ها_س*