شرایط باشگاه‌ها مقابل مقررات تاب آوری مالی فیفا

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، بعد از گذشت 13 سال از معرفی و به کارگیری مقررات "رعایت توازن مالی" یا همان Financial Fair Play، این مقررات در کشور ما نه تنها اجرایی نشده بلکه معادل یابی فارسی برای این واژه که معنا و مفهومی درست از آن را هم منتقل کند انجام نشده است‌. واژه هایی مانند " فیرپلی مالی " یا " یا بازی جوانمردانه مالی" که به کار می رود به هیچ عنوان نمی تواند مفهومی صحیح را منتقل کند. البته ظاهرا این مشکل فقط در کشور ما نیست. آندریا تراورسو مدیر اجرایی مقررات تاب آوری مالی باشگاه ها در یوفا در مراسم معرفی مقررات تاب آوری مالی یوفا یا همان Financial Sustainability Regulations در آوریل 2022 می گوید: Financial Fair Play به اشتباه این‌گونه تعبیر می‌شد که ما میدان رقابت برابر و شرایط یکسانی برای رقابت همه تیم ها ایجاد کرده ایم به گونه‌ای که همه دارای شانس برابر برای موفقیت باشند. به همین دلیل اسم این مقررات را تغییر دادیم ". پس در حقیقت این سوء تعبیر و سوء برداشت مختص کشور و مسئولین ما نبوده و در قاره اروپا هم که مبدع این مقررات بوده اند این سوء تعبیر وجود داشته است‌. در حقیقت به هیچ عنوان هدف این مقررات هم سطح کردن و اعطای فرصت برابر به همه تیم ها برای موفقیت نبوده و نیست. سوء تعبیری که به شدت در بین مردم و مسئولین ما هم رواج دارد و شاید همین موضوع باعث ابلاغ آیین نامه " سقف بودجه‌" شده است.

در حقیقت از سال 2022 دیگر مقرراتی تحت عنوان Financial Fair Play وجود ندارد و آنچه هست " مقررات تاب آوری مالی " است که فهم آن آسان‌تر بوده و بار معنایی بهتری از آنچه در مقررات آمده است دارد.

یوفا در 7 آوریل 2022 مقررات جدیدی را برای جایگزینی رعایت توازن مالی (Financial Fair Play) به تصویب رساند واز ژوئن همان سال مقررات تاب آوری مالی (Financial Sustainability) باشگاه‌ها جایگزین آن شده است. مقررات جدید تغییر قابل توجهی در رویه یوفا برای مبارزه با هزینه های مفرط توسط مالکان از زمان تصویب رعایت توازن مالی در سال 2010 ایجاد کرد. چرا یوفا تصمیم گرفت این تغییرات را انجام دهد؟ مشکل مقررات رعایت توازن مالی چه بود؟ و از همه مهمتر مقررات جدید برای باشگاه‌ها به چه معناست؟

رعایت توازن مالی معیاری برای تحت کنترل درآوردن باشگاه‌ها و هزینه‌های آنان بود که مدت زمان زیادی به تاخیر افتاده بود. در سال 2002 لیدز یونایتد پس از بالا آوردن بدهی 78 میلیون پوندی به حراج گذاشته شد. در همان سال فیورنتینا به دلیل زیان فلج کننده تا آستانه انحلال پیش رفت. ناپولی و تورین به دلیل مشکلات مالی در سراشیبی سقوط قرار گرفتند. در همین زمان دپورتیو لاکرونیا در اسپانیا در طی 10 سال به لیگ دست دو اسپانیا سقوط کرد. اما در سوی دیگر طیف، فوتبال دوره جدیدی را با مالکان بسیار ثروتمند با خندق‌های بدون ته پول آغاز کرده بود. در آستانه سال 2004 مشخص شد که چلسی تحت مالکیت الیگارش روسی رومن آبرامیچ زیان 295 میلیون پوندی شناسایی کرده که 67 درصد نسبت به سال گذشته بیشتر بود. منچستر سیتی در مدت 5 سال در سایه هزینه کرد سنگین شیخ منصور از سود 17 میلیون پوندی، در سال 2006 به زیان 190 میلیون پوندی رسید.

باشگاه‌های دولتی هم همگی با عزم بر هم زدن وضعیت موجود و وارد شدن در زمره باشگاه‌های تراز اول اروپا وارد این رقابت شدند. تا سال 2009 زیان خالص باشگاه‌ها در سرتاسر اروپا به 1.6 میلیارد یورو رسید و 78 باشگاه بیش از100 درصد درآمد خودشان را صرف پرداخت دستمزد بازیکنان کرده بودند.

ابلاغ مقررات رعایت توازن مالی توسط یوفا توانست به بهبود سلامت مالی فوتبال اروپا کمک کند. الزام اساسی رعایت توازن مالی نقطه سر به سر بود که به تیم‌ها اجازه می داد طی 3 سال با هزینه کردن 5 میلیون یورو بیش از آنچه درآمد کسب می‌کنند در رقابت‌های اروپایی شرکت کنند. البته این مبلغ می‌توانست تا 30 میلیون یورو افزایش پیدا کند اگر تمام آن توسط مالکان تحت عنوان اعانه یا کمک مالی تامین می‌شد. همچنین مخارج آکادمی و ایجاد و توسعه زیرساخت‌ها از جمله استادیم در محاسبات نقطه سربسر لحاظ نمی شد. ضمن اینکه قراردادهای حمایت مالی (اسپانسری) توسط یوفا واکاوی می شد و راجع به ارزش واقعی این نوع قراردادها ارزیابی انجام می‌شد. قصور در پایبندی به این مقررات منجر به 9 مجازات مشخص از جریمه نقدی تا محدودیت نقل و انتقالات و حذف از رقابت‌های اروپایی می شد. آیا رعایت توازن مالی موفق بود؟ آمارها می‌گویند بله.

در سال 2019 زیان خالص باشگاه‌های یوفا به 125 میلیون یورو رسید که نسبت به سال 2009 نزدیک به 92 درصد کاهش پیدا کرده بود و برای اولین بار طی دو سال متوالی در سال‌های 2017 و 2018 همه باشگاه‌ها روی هم سود نشان دادند. سفرین رییس یوفا رعایت توازن مالی را موفقیتی درخشان برای کمک فوتبال اروپا و عقب کشیدن آن از لبه پرتگاه می‌داند و معتقد است که انقلابی در نحوه اداره باشگاه های فوتبال در اروپا ایجاد کرده است. از چلسی به عنوان نمونه‌ای یاد می‌شود که خودش را با این مقررات انطباق داد. باشگاهی که از مخارج میلیون پوندی آبرامویچ فاصله گرفت و به مدلی تبدیل شدکه از بازیکنان جوان‌تر استفاده کرد، آنها را رشد داد و با سود به فروش رساند. با این رویکرد آبی‌های لندن بین سال‌های 2011 تا 2020 به میزان 623 میلیون پوند از فروش بازیکن به دست آوردند. به دلیل مقررات رعایت توازن مالی بود که باشگاه‌های نو کیسه‌ای مانند نیوکاسل دیگر نتوانند وقتی مالک جدید پیدا می‌کنند از همان آغاز بی‌پروا شروع به هزینه کردن کنند. به هر حال رعایت توازن مالی با انتقادهایی نیز مواجه شده است از جمله اینکه به جای تشویق رقابت، متهم به این شده است که استیلا و برتری های قدرتمند را تداوم بخشیده و جاه‌طلبی دیگر باشگاه ها برای رسیدن به جام قهرمانی را سرکوب کرده است. همچنین یوفا متوجه شدکه کنترل و مهارکردن باشگاه ها بسیار مشکل است. در حالی که تیم‌هایی مانند میلان، مالاگا و ترابوزان اسپور به دلیل سرپیچی از رهنمودهای یوفا با ممنوعیت‌هایی مواجه شدند، محدودیت های مشابهی برای باشگاه‌های بزرگ قاره اروپا اجرا نشد. در سال 2013 یوفا به باشگاه‌های منچستر سیتی و پاریس سن ژرمن هشدار داد که نباید در مقررات رعایت توازن مالی فریبکاری و تقلب کنند با این حال هر دوی آنها به تخطی آشکار از این قوانین و مقررات طی سال‌ها متهم بوده‌اند و از مجازات‌ها فرار کرده‌اند. به عنوان مثال توافق پاری سن ژرمن با مقامات گردشگری قطر را در نظر بگیرید که در سال 2012 امضا شد و سالانه 200 میلیون یورو به این باشگاه پرداخت می‌شد. در سال 2017 تحقیقات مستقلی راجع به منصفانه بودن این توافق توسط یوفا انجام شد که ارزش واقعی این توافق را 5 میلیون یورو در سال تعیین کرد. دو سال بعد پاریسن ژرمن قراردادهایی را با امباپه و نیمار در مجموع به ارزش 350 میلیون یورو امضا کرد. حتی زمانی که منچستر سیتی در سال 2020 با محرومیت دو ساله از شرکت در رقابت‌های اروپایی روبرو شد، رای یوفا توسط دیوان داوری ورزش (CAS) برگردانده شد.

چنین شکست‌های قابل توجهی در اجرای مققرات رعایت توازن مالی و برخی مباحث دیگر پیرامون آن، قدرت تاثیرگذاری این مقررات را لوث کرد. به هر حال پاندمی جهانی کرونا مقررات رعایت توازن مالی را به نقطه پایان رساند. بعد از سال‌ها برنامه‌ریزی دقیق، کرونا حساب‌های مالی باشگاه‌ها در سرتاسر قاره اروپا را دگرگون کرد به طوری که بر اساس برآوردها منجر به کاهش 7 میلیارد یورویی درآمد باشگاه های مشهور و برجسته شد. الکساندر سفرین با تایید اینکه مقررات رعایت توازن مالی دیگر قابل اجرا و نتیجه بخش نیست اظهار کرد: پاندمی کرونا و تحول صنعت فوتبال نشان داد که نیازمند اصلاحات عمده هستیم و بدین ترتیب مقررات تاب آوری مالی به وجود آمد.

مقررات جدید چه تفاوتی با رعایت توازن مالی دارند؟ یوفا ادعا می‌کند که مقررات جدید بر سه رکن اساسی کنترل هزینه، پایداری و توان پرداخت بدهی‌ها متمرکز شده است و به همین دلیل راحت تر قابل بررسی و نظارت است.

کنترل هزینه متضمن این است که کل مخارج باشگاه‌ها برای هزینه انتقال بازیکنان، دستمزد و پرداختی به کارگزاران (ایجنت‌ها) نباید بیشتر از 70 درصد کل درآمدهای باشگاه باشد. برنامه‌ریزی این گونه بوده است که این نسبت در مرحله اول در سال 2023، 90 درصد باشد وتا سال 2025 به 70 درصد کاهش پیدا کند تا باشگاه ها بتوانند خودشان را با آن تطبیق بدهند. قانون پایداری یکی از مهم‌ترین تغییرات در سیستم جدید است. زیان قابل قبول از 30 میلیون یورو در طی 3 سال، دو برابر شده و به 60 میلیون رسیده و 10 میلیون دیگر برای باشگاه‌هایی که سلامت مالی شان را نشان بدهند. و در آخر توان پرداخت بدهی‌ها در ارتباط با پرداخت‌ها به کارکنان و بدهی‌های مالیاتی است. مانند قبل باشگاه‌ها نباید دارای بدهی‌های معوق باشند.

به هر حال یوفا عکس العمل و پاسخ نسبت به تخطی از مقررات را سنگین‌تر کرده، بازرسی‌های فصلی (سه ماهه) و جرایم تنبیهی خودکار را تشدید کرده است. برای پرهیز از هرگونه ابهام برای نقض مقررات، جرایم و اقدامات پیشگیرانه ورزشی از پیش تعریف شده‌ای وجود دارد. واکنش‌ها نسبت به مقررات جدید متناقض و گوناگون بوده است. مقررات جدید برای اعطای آزادی بیشتر به باشگاه‌ها برای هزینه‌کرد بیشتر مورد تحسین واقع شده است. ایوان گازیدیس مدیر باشگاه میلان مقررات جدید را به عنوان سیر تکاملی رعایت توازن مالی توصیف و اضافه می‌کند این مقررات می‌تواند فوتبال اروپا را در مسیر هدف بسیار مهم و حیاتی تاب آوری مالی قرار دهد. سفرین برای جلوگیری از هزینه کردهای افراطی باشگاه‌های تراز اول اروپا تلاش زیادی کرد که سقف حقوق و دستمزد تعیین کند ولی به دلیل پیچیدگی‌های قانون اشتغال اروپا و بازخوردهای منفی برخی اعضای اتحادیه باشگاه‌های اروپا باعث شد یوفا به همان سقف محدودیت 70 درصد اکتفا کند. البته برای باشگاه‌هایی با جریان درآمدی بالا دور زدن قانون آسان خواهد بود. لیگ برتر انگلیس را در نظر بگیرید که در سال 2021، 5.7 میلیارد پوند درآمد ایجاد کرده که تقریباً دو برابر بوندسلیگا و 2.6 میلیارد یورو بیشتر از لالیگاست. باشگاه‌های آنها از سودآورترین جریان درآمدی فوتبال که از حق پخش و قراردادهای حمایت مالی به دست می‌آید بهره‌مند می‌شوند. وب سایت منچستر یونایتد 23 مشارکت تجاری با شرکت های مختلف را لیست کرده است. این‌ها جریانات درآمدی هستند که اکثر باشگاه‌های کوچک نمی‌توانند آنها را جذب کنند. ضمن اینکه تضمینی وجود ندارد که یوفا بتواند ارزیابی سفت و سختی از ارزش منصفانه قراردادهای حمایت مالی به منظور جلوگیری از ارزش‌گذاری بیش از واقع این قراردادها انجام بدهد. به هر حال فقط گذشت زمان است که می‌تواند نشان دهد که مقررات تاب آوری مالی چگونه عمل خواهد کرد.

نویسنده: مجدتبی فریدونی

انتهای پیام /