شمایل هنرمند مدرن ایران
در آستانه نود و یکمین زادروز داوود رشیدی، جمعی از سینماگران و دوستانش در حاشیه نمایشگاهی از عکس‌های شخصی و پوسترهای آثار این هنرمند به یاد او جمع شدند، از او سخن گفتند و یادش را گرامی داشتند.
در ابتدای این مراسم، احترام برومند، هنرمند شناخته‌شده و همسر زنده‌یاد رشیدی، گفت: همیشه از صحبت و جلسه برای یاد کردن از داوود رشیدی استقبال می‌کنم و خوشحال می‌شوم. اگر بخواهم یک صفت از داوود رشیدی را نام ببرم این است که داوود با انرژی بود، هیچ‌وقت ناامید نشد و در زمان حیاتش به همه ما امید می‌داد. خیلی گرفتاری برایش پیش آوردند ولی ناامید نمی‌شد و سربلند به کار خود ادامه می‌داد. برومند تاکید کرد: عشق داوود رشیدی تئاتر بود ولی مشکلاتی که شکل می‌گرفت نگذاشت به عشق خود بپردازد. خوشحالم آخرین کاری که مردم از داوود رشیدی دیدند یک کار تئاتر بود.
سپس بهرام شاه‌محمدلو، هنرمند شناخته‌شده و از دوستان صمیمی داوود رشیدی، نیز گفت: درباره رشیدی یک دنیا می‌توان سخن گفت و مقاله نوشت و تاثیرگذاری وی را در لایه‌های مقاطع مختلف تاریخی بررسی کرد. داوود تاثیرات کم‌نظیری در تمام عرصه‌های هنری داشت. کارهای شاخصی در سینما و تئاتر و تلویزیون انجام داد و تاثیرات فوق‌العاده‌ای در فضای هنری ایران داشت. او تاکید کرد: داوود رشیدی بدون خودنمایی، در فضای هنری به عنوان حامی هنر، گروه‌های هنری و شغل هنرمندان به‌ویژه در خانه سینما تاثیر داشت. داوود دست خیلی‌ها را گرفت، چه فرد، چه گروه و چه جریان‌های هنری. دوران حضور داوود در انجمن بازیگران خانه سینما اوج شکوفایی این انجمن بود. سینما و تئاتر به داوود خیلی مدیون است. معتقدم در یک زمان مناسب باید تحقیق و پژوهش درباره شخصیت و تاثیر او در فضای هنری، جریان‌ها و موقعیت‌های هنری انجام شود.
پدر تئاتر مدرن ایران
مسعود فروتن دیگر سخنران این مراسم بود. او با بیان اینکه صحبت‌کردن درباره داوود رشیدی خیلی جرات می‌خواهد، یادآور شد: داوود رشیدی از سال 1347 تئاتر مدرن را با نمایش «در انتظار گودو» وارد جامعه هنری ما کرد. داوود رشیدی هرگز نمی‌میرد. آنقدر صمیمانه برخورد می‌کرد که برای همه داوود بود و برای ما که سال‌ها در خدمتش بودیم آقای رشیدی. فروتن ادامه داد: وقتی در تلویزیون حضور داشت و تئاترهای تلویزیونی کار می‌کرد من را دید و باعث رشدم شد. سال‌ها بعد افتخار این را داشتم که رشیدی به عنوان بازیگر در مقابل دوربین من به عنوان کارگردان در تله‌تئاتر «هنر» حضور داشته باشد. این مجری و سینماگر تاکید کرد: رشیدی و برومند زوج جذاب و دوست‌داشتنی هنری بودند. احترام برومند سال‌ها بیماری داوود را پذیرفت و او را تنها نگذاشت. همه خانواده برومند تحت‌تاثیر حضور رشیدی بودند. افتخار می‌کنم آینه‌دار هنر بازیگری داوود رشیدی بودم.
به احترام خانواده رشیدی
ستاره اسکندری، بازیگر باسابقه سینما، تئاتر و تلویزیون، نیز در بخش پایانی این مراسم، گفت: نسل من از رشیدی و هم‌نسلان ایشان، سینما، تئاتر، ادب و آداب هنرمندی را آموخته است. این بزرگان چه مهاجرت کردند و چه درگذشتند، بزرگی را با خود بردند. با رفتن رشیدی همه‌چیز کوچک‌تر شده است، تحمل‌ها کمتر شده است. بزرگی را از ایشان آموختم و ای کاش برگردند و تاریخ هنر ایران را بار دیگر ورق بزنند. اسکندری در ادامه با بیان اینکه لیلی رشیدی، فرزند داوود رشیدی، نیز هنرمند بزرگی است، یادآور شد: ما با خانواده برومند و رشیدی خاطرات بسیار زیادی داریم. او اظهار کرد: امیدوارم لیلی رشیدی را سرفراز در صحنه تئاتر ببینیم. مدیران فرهنگی اجازه دهند هنر و فرهنگ نفس بکشد. همه ما از هر قوم و ملیت و رنگ و تفکری، متعلق به ایران هستیم.
این بازیگر باسابقه تاکید کرد: رشیدی هرگز برای ما از بین نرفته چراکه تاریخ سینما و تئاتر ایران وابسته به اوست. در پایان این مراسم هم کلیپی از داوود رشیدی، آثار وی و سخنانش در مقاطع مختلفی از زندگی و همچنین تصویری از زنده‌یاد احمدرضا احمدی که شعری را برای درگذشت داوود رشیدی سروده و خوانش کرده بود، پخش شد. داوود رشیدی، هنرمند برجسته سینما و تئاتر ایران، روز 25 تیرماه سال 1312 در تهران، خیابان ری، کوچه آبشار به دنیا آمد. پدر او عبدالامیر رشیدی حائری دیپلمات بود و در چند کشور نیز سفیر شد. پدربزرگش، محمد حائری مازندرانی معروف به ابن‌الشیخ از روحانیان مشروطه‌خواه و جدش زین‌العابدین حائری مازندرانی از مراجع تقلید عصر قاجار بود. رشیدی در سال‌های پایانی زندگی دچارِ آلزایمر شده بود و در بامداد جمعه 5 شهریور 1395 در 83سالگی در پی ایست قلبی در خانه‌اش درگذشت.
--> اخبار مرتبط