شوتی؛ هم رفیق فرشته مرگ در جاده‌های کهگیلویه و بویراحمد + تصاویر
افزایش تردد خودروهای شوتی یکی از دلایل تلفات جاده‌ای در کهگیلویه و بویراحمد است، خودروهایی با سرعت بالا که برای حمل بارهای قاچاق تردد می کنند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از صبح زاگرس، چند سالی است که عده ای به بهانه بیکاری و طمع سودای یک شبه به قله های مرفه نشینی رسیدن با به خطر انداختن جان خود و دیگران دست به قاچاق آن هم به طرق مختلف می زنند.
رانندگان این خودروها با سرعت بسیار بالا و بدون توجه به قوانین راهنمایی و رانندگی برای فرار از دست قانون، مسیر ها را برای رسیدن به مقصدی که جز تباهی پایانی ندارد طی می کنند که منجر به بروز حادثه های تلخ و ناگواری می شود.
امروز واژه خودروهای شوتی در هر مکان و هر جاده ای شنیده و به چشم دیده می شود، خودروهایی که یادآور ارابه های مرگ در سرزمین دنا هستند و هر روز بر آمار فزاینده آنها به دلیل فقر و بیکاری نبود اشتغال برای جوانان چند برابر می شود.
به گفته شاهدان عینی امروزه خودروهای موسوم به شوتی که از شرق تا غرب و از شمال تا جنوب بار قاچاق حمل می کنند باعث ایجاد تصادفات زیادی در محورهای برون شهری استان شده است.
بر اساس آمار این تصادفات متاسفانه بسیاری از مردم و هموطنان را هم به کام مرگ کشانده و بسیاری از خانواده ها را داغدار عزیزانشان کرده است، اما جواب سئوال اینجاست که این خودروها که ظاهر و سرعتشان خود هویدای همه چیز است چطور به آسانی از محورهای استان عبور می کنند؟ مگر در صورت تصادف! به مقصدشان هم میرسند؟!
اما مقصر این اتفاق کیست؟ پلیس معتقد است که 95 درصد علت حوادث رانندگی، خطای انسانی است، قاچاق، خودروهای شوتی، ناامنی جاده ها و در نهایت مرگ انسان های بی گناه، اینها حلقه های زنجیری هستند که سلسله وار به هم پیوسته اند و بدون حذف حلقه های اصلی نمی توان مانع قربانی گرفتن آن شد.
شوتی، هم رفیق فرشته مرگ در جاده های استان
سرعت بالا، پلاک های مخدوش و غیرخوانا، ظاهر خاص خودرو، رانندگی در نیمه های شب و راننده های ماهر و بی پروا که گویا هیچ ترسی نه از پیچ های تند جاده، تاریکی و حتی گشت های پلیس ندارند، ویژگی تمامی خودروهای شوتی این است که حالا به ارابه های مرگ و رفیق فرذشته مرگ در جاده های استان کهگیلویه وبویراحمد معروف شده اند.
این ارابه های مرگ اکنون با افزایش حجم قاچاق کالا و اوضاع اقتصادی، بازارشان گرم بوده و با سرعت بالای 140 کیلومتر جاده های استان را تسخیر کرده اند. آنها جان می دهند و جان می گیرند، می سوزند و می سوزانند اما همچنان بار را از مبدا به مقصد می رسانند تا نان شبشان به گفته خودشان تامین شود.
زور آزمایی پلیس و رانندگان شوتی
پلیس اما در کمین آنهاست. از تمام اختیاراتش برای متوقف کردنشان استفاده می کند و حالا جاده ها به میدانی جهت زورآزمایی پلیس و شوتی ها تبدیل شده است. البته این جدال قربانیان بی گناه دیگری هم دارد؛ مردم عادی که در جاده های استان در حال تردد هستند و هر چند یک بار به صورت دلخراشی زیر چرخ های ماشین های شوتی له می شوند.
شهر گچساران، یاسوج و حتی دامنه های دنا به واسطه قرار گرفتن در مسیر ترانزیتی و نزدیکی به بندرهای همسایه هر روز شاهد تردد خودروهای شوتی در جاده‌های این استان هستند.
سرعت در مدار 120کیلومتر
شاید اکثر جوانان این شهر که وارد خط شوتی می‌شوند خود بهتر از دیگران واقف به خطرات این شغل خطرناک و کاذب هستند ولی متأسفانه به دلیل بیکاری و نبود شغل و درآمد بالا و پرخطر این شغل سختی این کار را به جان خود می‌خرند و در جاده‌های پر پیچ و خم استان باوجود نیروهای انتظامی و بازرسی با ارابه‌های مرگ خود می‌تازند.
تلفات و سیاه پوش شدن بسیاری از خانواده ها بخاطر بی ملاحظگی این راننده ها باید مد نظر باشد و با برخوردی موثر و بازدارنده جلوی تخلفات خطرناک گرفته شود.
هرچند استاندار کهگیلویه وبویراحمد خواهان ایجاد مقر های ایست و بازرسی برای کاهش دادن به این پدیده شده است، اما باید گفت میتوان با یک ایست و بازرسی این معضل را مرتفع کرد.
امروز بیکاری، نداشتن شغل ثابت، نبود برخی زیر ساختهای اشتغالی و حتی درآمد کم باعث شده که در یک استان زر خیر به نام کهگیلویه وبویراحمد با این پدیده شوم روبه رو باشیم، اما به راستی چه چیزی باید در این زمینه مد نظر قرار گرفته شود.
انتهای پیام /
