صدای دشمن

این نه برای اولین‌بار است که فائزه هاشمی به صدای غرب و آمریکا در ایران تبدیل می‌شود و نه آخرین‌بار خواهد بود. این‌بار در گفت‌وگوی ضد امنیت ملی خواستار باقی ماندن سپاه در فهرست گروه‌های تروریستی ایالات‌متحده شده است و این ابزار را به خیال خود عامل کنترل این نهاد انقلابی معرفی می‌کند. درحالی‌که دولت آمریکا با گرفتن یک فرصت برای جمع‌بندی درباره درخواست ایران به‌دنبال راهی برای رسیدن به تصمیم درباره این موضوع است، فائزه هاشمی با جملاتی وقیحانه مانند جمهوریخواهان کنگره و اپوزیسیون جمهوری اسلامی، علیه منافع ملی سخن می‌گوید. فائزه هاشمی البته قبلا خواهان این شده بود که ترامپ پیروز انتخابات آمریکا شود تا فشارها بر جمهوری اسلامی بیشتر شود؛ نمونه یک مدعی سیاست‌ورزی رو به اضمحلال که از تحریم و فشار خارجی به مردم کشورش استقبال می‌کند. در چنین شرایطی آیا کارگزاران سازندگی صدای دشمن را در حزب خود نگاه می‌دارند یا او را کنار خواهند گذاشت؟ در گزارش زیر به سابقه اظهارات خلاف منافع ملی هاشمی و نقد این‌گونه سخن‌ها می‌پردازیم. آخرین گفته های فائزه هاشمی مربوط به درخواست او از آمریکایی‌ها برای باقی نگاه داشتن نام سپاه در لیست گروه‌های تروریستی و متعاقب آن لیست تحریمی می‌شود، اما این اولین‌بار نیست که نام فائزه هاشمی با اظهارات رادیکال و نامتعارف پیوند خورده است. او پیش‌تر نیز به طرز عجیبی خلاف مصلحت و منفعت ایران سخنان زیادی به زبان آورده بود.

در ادامه شاذگویی

صبح نو نوشت: فائزه هاشمی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی، شامگاه شنبه 27فروردین در یک جلسه اینترنتی در کلاب‌هاوس گفت: «روزبه‌روز فعالیت‌های سپاه هم از لحاظ حوزه کاری و هم کمیت، گسترش بیشتری پیدا می‌کند و احتمال بازگشت به پادگان‌ها را ضعیف‌تر می‌کند. فعالیت‌های سپاه به ضرر کشور است؛ تنها راه بازگشت سپاه به پادگان‌ها این است که در لیست تحریم‌ها باقی بماند. چیزی که از سپاه نصیب جامعه ایران می‌شود، منفی است و باید جایی متوقف شود. فکر نمی‌کنم خروج سپاه از لیست گروه‌های تروریستی، به نفع جامعه ایران و منافع ملی باشد». انفعال و سکوت کارگزارانی‌ها در قبال اظهارات فائزه

اظهارات فائزه در میان اهالی سیاست و کاربران مجازی واکنش‌هایی را برانگیخت. یکی از این چهره‌ها حسین مرعشی، دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی ایران بود. مرعشی در گفت‌وگو با فارس، با بیان اینکه این مواضع، موضع شخصی خانم هاشمی است و موضع حزب کارگزاران نیست، تصریح کرد: «در حزب کارگزاران سازندگی هیچ بحثی در خصوص صحبت‌های اخیر خانم هاشمی نشده است». واکنش منفعلانه مرعشی در شرایطی است که سایر اعضای کارگزاران نیز حاضر به گفت‌وگو با خبرنگار «صبح‌نو» و موضع‌گیری درباره اظهارات فائزه نشدند و حتی در یک مورد یکی از اعضای ارشد و شناخته‌شده حزب، از اظهارات او حمایت قاطع به عمل آورد. حمایت و سکوت همراهانه کارگزارانی‌ها در قبال گفته‌های فائزه در شرایطی است که همگان این حزب را مجموعه‌ای معقول و عملگرا که همواره اقتضائات عرصه سیاسی را لحاظ می‌کند، به شمار می‌آورند اما حمایت از فائزه، نشان داد که سیاست‌ورزی حزب کارگزاران در دوران پساکرباسچی تا حدی از عملگرایی و مصلحت‌سنجی سابق فاصله گرفته و به رادیکالیسم روی آورده است. واکنش سخت کاربران مجازی

برخلاف موضع‌گیری نرم و منفعلانه مرعشی، واکنش کاربران مجازی بسیار سخت بود. یکی از کاربران نوشت: «این جمله امام که اگر سپاه نبود، کشور هم نبود برای تعارف یا افزایش روحیه پرسنل سپاه نبوده بلکه فرمایشی مسوولیت‌آور بوده است و تاکیدهای مکرر امام بر بقا و تقویت سپاه گویای اعتقاد و اعتماد عمیق ایشان به این نهاد انقلابی است. حال فائزه هاشمی علیه اقدامات سپاه لجن‌پراکنی کند، مهم است». کاربر دیگری با یادآوری اظهارنظر معروف منتسب به مرحوم هاشمی که مدعی شده بود: «دنیای فردا، دنیای گفتمان‌هاست، نه موشک‌ها»، نوشت: «از چی می‌ترسی؟ مگه تو پیرو تفکر دنیای فردا دنیای گفتمان‌هاست و نه موشک نیستی؟!» کاربر دیگری با نوشتار طنز تصریح کرد: «جای فائزه هاشمی در تیم مذاکره‌کننده آمریکا خالیه.» همصدا با اپوزیسیون ضدانقلاب

طرفداری فائزه هاشمی از باقی ماندن نام سپاه پاسداران در لیست گروه‌های تحریمی دولت آمریکا، اولین مورد از اظهارات تند او نیست. فائزه پیش‌تر نیز ثابت کرده بود که برای رادیکالیسم، حد و مرزی قائل نیست و آنچه در سخنانش جایگاه و ارزشی ندارد، منافع جمعی ملت ایران است. از این منظر شاید بتوان فائزه هاشمی را روی دیگر امثال مسیح علی‌نژاد دانست، چراکه هر دو، تابع روش‌های نامعقول نظیر افزایش فشارها و تحریم‌ها علیه ملت برای رسیدن به انگاره‌های ذهنی خود هستند.

فرزند مرحوم هاشمی‌رفسنجانی در بخشی از گفت‌وگوی خود با سایت خبری «انصاف‌نیوز» پس از آخرین انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا که به شکست دونالد ترامپ انجامید، تصریح کرد: «برای ایران دوست داشتم آقای ترامپ انتخاب شود ولی اگر یک آمریکایی بودم به آقای ترامپ رأی نمی‌دادم». فائزه هاشمی در پاسخ به اینکه چرا انتخاب ترامپ را برای ایران بهتر می دانست؟ نیز گفت: «به خاطر همین فشارهایی که می‌آورد، بالاخره شاید یک تغییر سیاستی اتفاق بیفتد. مردم هرچه تلاش می‌کنند اصلاحات انجام بگیرد، مرغ یک پا دارد و هیچ خبری نمی‌شود. شاید اگر فشارهای آقای ترامپ ادامه پیدا می‌کرد، بالاخره ما مجبور می‌شدیم یک تغییر سیاست‌هایی را داشته باشیم. این تغییر سیاست‌ها حتما به نفع مردم می‌توانست اتفاق بیفتد. دموکرات‌ها کمی شل و ول هستند. یعنی با آمدن دموکرات‌ها این موضع خطای ما بیشتر تقویت می‌شود، امیدوارم نشود ولی چنین چشم اندازی دارند». تمایل فائزه به قدرت گرفتن مجدد ترامپ و جمهوری‌خواهان در آمریکا، آنقدر خلاف عقلانیت سیاسی بود که صدای خانواده هاشمی‌رفسنجانی را نیز درآورد. محسن هاشمی در بخشی از نامه سرگشاده خود به خواهرش نوشت: «می‌دانم که در سال‌های اخیر برخوردهای نادرستی با تو، خانواده و فرزندت شده است که شاید باعث کشاندن تو به تندروی و خارج شدن از مشی میانه‌روی پدر شده ولی این دلیل نمی‌شود که به رییس‌جمهور کشور بیگانه امید ببندی و دم از استقلال بزنی. لذا از تو صمیمانه تقاضا دارم صحبت‌های خود را اصلاح و از این موضع عذرخواهی کنی و مانع تخریب پدر از طرف تجدیدنظرطلبان خارجی و افراطیون داخلی شوی». طرفداری از تحریم انتخابات1400 شمه‌ای دیگر از سیاست‌ورزی رادیکال فائزه را نشان می‌دهد. او در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری سیزدهم و در شرایطی که قاطبه رسانه‌های ضدانقلاب موج همه‌جانبه و هماهنگی برای تحریم انتخابات طراحی کرده و به راه انداخته بودند، طی گفت‌وگویی با تاکید بر تحریم انتخابات تصریح کرد: «کاندیدایی ندارم و شرایط مناسبی نمی‌بینم که بخواهم شرکت کنم». فائزه هاشمی دو ماه پیش از انتخابات و در شرایطی که هنوز وضعیت نامزدهای تایید یا ردشده مشخص نبود هم در جریان مباحثه‌ای در کلاب‌هاوس، گفته بود: «عدم حضور من در این انتخابات به‌دلیل ردصلاحیت کاندیداها ازسوی شورای نگهبان در انتخابات نیست، چراکه شورای نگهبان صلاحیت نامزدها را رد می‌کند و رد کرده است. اما اعتراضم به اصلاح‌طلبان است که برای بقا در قدرت شاخصه‌های اصلاح‌طلبی را رها کرده‌اند». او درعین‌حال در اظهارنظری عجیب تاکید کرد: «رأی ندادن برای این است که در آینده از رأی دادن ابراز ندامت نکنم». تحریم‌خواهی فائزه، باعث واکنش سران حزب کارگزاران سازندگی در آن مقطع شد. برای نمونه، غلامحسین کرباسچی، دبیرکل وقت حزب کارگزاران سازندگی در یک سخنرانی، با احساسی خواندن مواضع فائزه تصریح کرد: «فائزه هاشمی بیانات احساسی دارد. با این وجود تلاش‌های زیادی در زمینه ورزش زنان و بانوان در ایران و کشورهای اسلامی داشتند. حال گرفتن برخی موضع‌ها، این دستاوردها را مختل می‌کند». بازی در زمین دشمن نکته مهم درباره اظهارات فائزه هاشمی این است که نه صدای انتقاد و اعتراضی از حزب کارگزاران سازندگی بیرون آمد و نه از اعضای خانواده مرحوم هاشمی‌رفسنجانی. همه نزدیکان نسبی و سیاسی فائزه هاشمی ترجیح داده‌اند سکوت پیشه کنند و از فائزه انتقاد نکنند. این سکوت که در دامنه‌ای وسیع‌تر در میان سایر اصلاح‌طلبان دیده می‌شود، پیام چندان مناسبی به طرف‌های غربی درباره مفاد اختلافی در مذاکرات، ارسال نخواهد کرد. اظهارات فائزه که خواستار باقی ماندن سپاه در جرگه گروه‌های تروریستی است، بدون شک سیاست داخلی ایران در برابر دشمنان را ناهماهنگ و غیرمنسجم جلوه خواهد داد و غربی‌ها را در استمراربخشیدن به سیاست‌های زیاده‌خواهانه خود، جری‌تر و جدی‌تر می‌کند. انفعال جبهه اصلاحات به‌خصوص حزب کارگزاران در برابر فائزه علاوه‌بر نامنسجم نشان دادن عرصه سیاست داخلی ایران، در نوع خود موجب گره خوردن روند مذاکرات خواهد شد.