طراح لوگوی علامت استاندارد، آتش‌نشانی، ساپیا و... با هنر گرافیک چه کرد؟/ مرتضی ممیز گرافیک را به میان مردم برد
مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: در سالگرد درگذشت مرتضی ممیز، ما فقط یاد یک هنرمند خلاق و پیشگام را گرامی نمی‌داریم؛ ما به یاد یک «بوم‌سازگان فکری» کامل هستیم که او ساخت. ممیز تنها طرح نمی‌زد، او «زبان» می‌آفرید.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از ایرنا آیدین مهدی‌زاده مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، با اشاره به بیستمین سالگرد درگذشت مرتضی ممیز اظهار داشت: در دورانی که ایران در حال یافتن هویتی مدرن و اصیل بود، ممیز قلم مو و قلمش را به ابزاری برای ترجمه روح جمعی این ملت به زبان جهانی «فرم و رنگ» بدل کرد.
وی افزود: ممیز برای هر پروژه، از یک پوستر ساده برای یک نمایشگاه تا یک نشانه ماندگار برای یک نهاد ملی، تنها به جنبه زیبایی‌شناسانه نمی‌اندیشید. پرسش اصلی او این بود «این اثر چه حرفی برای زدن دارد و چگونه می‌تواند سهمی در ارتقای فهم عمومی داشته باشد؟» شاید یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های او، بردن هنر گرافیک به میان مردم بود؛ تبدیل کردن آن به زبانی همه‌فهم، بی‌آنکه از عمق بکاهد، بتواند با توده جامعه ارتباط برقرار کند. به این ترتیب، گرافیک در دستان او، از یک مهارت فنی، به یک دانش ارتباطی قدرتمند و یک کنش اجتماعی مسئولانه ارتقا یافت.
مهدی زاده تصریح کرد: امروز ما به یاد می‌آوریم که فقدان مرتضی ممیز، صرفاً خاموشی یک استعداد درخشان نبود؛ بلکه توقف یک جریان زنده و پویا بود؛ جریانی که هنرمند را در قلب مسائل جامعه و در کنار مردم می‌نشاند.
مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ ادامه داد: جامعه گرافیک ایران در میانه توفان تصاویر امروز، بیش از هر زمان دیگری درک می‌کند که هویت گرافیک معاصر، نه به یک قهرمان منفرد که به یک جریان و تفکر همه‌فهم و همه‌گیر نیاز دارد. ما امروز به بازتولید آن منش فکری بیشتر از یک شخصیت نیازمندیم. به نگاهی نیاز داریم که هنر را از انزوا بیرون می‌کشد، برای آن مسئولیت اجتماعی قائل است و اصالت را با قابل درک بودن برای عموم، تلفیق می‌کند.
مهدی زاده خاطرنشان کرد: ما امروز، به یاد یک مکتب هستیم؛ مکتبی که بر پایه مطالعه، مسئولیت‌پذیری، عشق به فرهنگ این سرزمین و جست‌وجو برای یافتن بیانی نوین و اثرگذار برای همگان استوار بود. تداوم این جریان فکری، نه تنها ادای دین به یاد او، که شرط بقا و تعالی گرافیک ایران است. همواره به یاد داشته باشیم که «مکتب ممیز، ماندگارتر از یک نام است».
ممیز پس از یک عمر فعالیت هنری، روز پنجم آذرماه سال 1384، پس از تحمل یک دوره سخت بیماری سرطان، در بیمارستان آبان تهران درگذشت. پیکر او را در باغبان‌کلا (محلی واقع در کردان کرج) به خاک سپردند. از معروف‌ترین لوگوهای طراحی‌شده توسط مرتضی ممیز می‌توان به لوگوی موزه رضا عباسی، لوگوی موسسه استاندارد، لوگوی شهرداری تهران، لوگوی سازمان آتش‌نشانی ایران، لوگوی شرکت اتومبیل‌سازی سایپا و... اشاره کرد.
243
کد مطلب 2148089