فرار از مسئولیت دولت سابق و تشکیل دولت سایه با روحانی!

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، شرق درباره جلسات چهره‌های سیاسی مذکور نوشت: چندی پیش که خبر دیدار سیدمحمد خاتمی، علی‌اکبر ناطق‌نوری، حسن روحانی و سید‌حسن خمینی به گوش رسید، همه گمانه‌زنی‌ها به این سمت رفت که آیا این جمع و البته دیگر اصلاح‌طلبان بنای ترمیم تشکیلاتی خود و احیانا برنامه‌ریزی برای انتخابات‌های آینده را دارند یا خیر که جواد امام، از نزدیکان خاتمی، گفت این دیدار‌ها صرفا دیدوبازدید است و نباید آن‌ها را انتخاباتی دانست.

حالا، اما سید‌محمود علیزاده‌طباطبایی، از اعضای حزب کارگزاران سازندگی، می‌گوید قرار است این جلسات به تشکیل دولت در سایه ختم شود: «آقای روحانی در روز‌های اخیر با آقایان ناطق‌نوری، خاتمی، باهنر و لاریجانی جلساتی داشته است. سران اصلاحات می‌خواهند جمهوریت نظام را احیا کنند. اسحاق جهانگیری هم در جلسات روحانی با سران اصلاحات حضور دارد و همفکری می‌کند. همتی و اسحاق جهانگیری با کارگزاران در ارتباط هستند و موضوعاتی را در زمینه‌های مختلف مورد بحث و بررسی قرار می‌دهند».

او همچنین خبر از دیدار‌های اخیر محسن هاشمی‌رفسنجانی با روحانی و لاریجانی داده و گفته است که به‌زودی سید‌حسین مرعشی نیز جلسه‌ای را با آقای روحانی خواهد داشت و احزاب همگی دولت در سایه هستند. جلسات مشترکی را در‌خصوص تشکیل دولت در سایه داشته‌ایم و صحبت‌هایی شده است. این فعال سیاسی درباره تشکیل دولت در سایه از سوی اصلاح‌طلبان گفته است: احزاب اصلاح‌طلب درصدد تشکیل دولت در سایه هستند. احزاب برنامه‌ریزی می‌کنند تا دولت را از دست گروهی که بر مسند کار هستند، بگیرند.

اما روزنامه آفتاب یزد با نگاه انتقادی به ماجرا، در سرمقاله خود یادآور شد: شواهد و قرائن می‌گوید اصلاح‌طلبان با همراهی اعتدالگرایان یا همان اصولگرایان بریده از این جریان به دنبال طراحی مسیری برای بازگشت حداقلی به قدرت هستند. تا اینجای کار مشکلی و مانعی نیست. این خاصیت جریان‌ها و احزاب سیاسی است که تلاش می‌کنند به طرق مختلف قدرت را در ید خود داشته باشند تا بتوانند تفکرات خود را جاری و ساری نمایند. هر چند که ما با ابتذال سیاسی مواجه هستیم. به نظر می‌رسد اگر بناست اصلاح‌طلبان برای بازگشت به قدرت طراحی داشته باشند باید تکلیف چند موضوع مهم را ابتدا روشن کنند. مثلا یکی از این موضوعات که کماکان درباره آن توضیحی داده نشده عملکرد دولت تدبیر و امید است. در واقع هنوز مشخص نشده سهم اصلاح‌طلبان در نتایج ضعیف این دولت چقدر بوده و آیا باید منتظر عذرخواهی و توضیح این جریان بود یا خیر؟

یکی دیگر از موضوعات گنگ که باید تکلیف آن نیز روشن شود نوع همکاری و تعامل اصلاح‌طلبان با اعتدالگرایان است. نمی‌شود در زمان تقسیم کیک قدرت خوب وخوش بود و زمانی که اوضاع بر هم خورد زیر میز زد. بالاخره ائتلاف با اصولگرایان میانه آری یا خیر؟

از این دست ابهامات فراوان است که باید در باره آن توضیح داده شود. هرچند که در میان تمام این مسائل ما با یک مسئله بسیار بسیار مهم‌تر هم مواجه است و آن سرشدگی مردم در برابر جریان‌های سیاسی و فعالان این حوزه هستیم. جامعه آنقدر اباطیل از این جماعت شنیده و سرش کلاه رفته که حاضر نیست تن به ایده‌ها و طرح‌های این‌ها دهد.