فصل تازه سیاست خارجی ایران؛ میدان و دیپلماسی از هم جدا نیست / 8 ساله دیپلماسی ذلیلانه تمام شد

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ از زمان آغاز به کار دولت سیزدهم شاید بتوان گفت یکی از مهمترین مسائلی که از سوی افکار عمومی ایران و سیاستمداران دنیا و فضای رسانه ای به طور جدی زیر ذره بین بوده، موضوعات سیاست خارجی دولت آیت الله رئیسی بوده است.

موضوعی که حتی پیش از انتخابات نیز به طور جدی از سوی رسانه ها و افکار عمومی دنبال می شد تا جایی که به عنوان یکی از شاخص های ارزیابی رئیس جمهور سیزدهم در دوران تبلیغات انتخاباتی مورد بحث و بررسی قرار می گرفت.

پس از انتخابات اما چگونگی سکانداری وزارت امور خارجه و ریاست بر خط مقدم دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران از مسائلی بود که با گمانه زنی های فراوان همراه شد و اینکه چه کسی در قامت وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی عنان دیپلماسی را در دست خواهد گرفت. همان زمان اما گمانه زنی های مختلفی از سوی چهره ها و جریانات مختلف سیاسی مطرح شد و در نهایت حسین امیرعبداللهیان گزینه ای که پیش بینی می شد سکاندار وزارت امور خارجه شود با رای بالایی توانست اعتماد مجلس را به خود جلب کند.

استقرار وزیر امور خارجه کشورمان در مسئولیت هدایت دستگاه دیپلماسی در همان روزهای نخست با سفر وی به کشور عراق و شرکت در اجلاس بغداد همراه شد. اجلاسی که در آن علاوه بر سران کشورهای عربی امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه نیز حضور داشت.

در حاشیه این اجلاس اما اقدامی متفاوت و پرمعنا از سوی وزیر امور خارجه کشورمان رخ داد. حسین امیرعبداللهیان در جریان ثبت تصویر از سران کشورهای حاضر در اجلاس حاضر به ایستادن در کنار فیصل بن فرحان وزیر امور خارجه عربستان نشد و به جای آنکه پشت سر امانوئل مکران قرار گیرد در کنار حاکم دبی قرار گرفت.

این اقدام وزیر امور خارجه اما بلافاصله واکنش رسانه های عربی را به دنبال داشت. رسانه های عرب زبان تلاش کردند اقدام نماینده جمهوری اسلامی ایران در اجلاس بغداد را مورد هجمه قرار داده و حتی شایعه قهر حاکم دبی را نیز مطرح کردند.

رسانه ها و فعالان در فضای مجازی ادعا کردند که حاکم دبی به هنگام سخنرانی وزیر خارجه ایران سالن اجلاس را ترک کرده است؛ این ادعا اما در حالی مطرح شد که ساعاتی بعد «حاکم دبی» توییتی را منتشر کرد که در آن با اشاره به دیدار با همتای ایرانی خود در حاشیه نشست بغداد، برای وزیر خارجه ایران در سمت جدیدش آرزوی موفقیت کرده بود.

این میان اما رسانه های داخلی غربگرا نیز فرصت را مغتنم شمرده تا به این بهانه فصل جدید سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران را مورد هجمه قرار دهند.

برخی رسانه های داخلی و فعالان فضای مجازی با این بهانه که اقدام وزیر امور خارجه خارج از عرف دیپلماتیک بوده است تلاش کردند اصل حضور ایران در این اجلاس و نقش جمهوری اسلامی در معادلات منطقه ای را به حاشیه ببرند.

این میان اما باید گفت در طول 8 سال گذشته ذلیلانه ترین شیوه در سیاست منطقه ای توسط برخی مسئولان ارشد در دستگاه دیپلماسی پیش گرفته شد تا جایی که تصویر تحقیر آمیز از زانو زدن وزیر امور خارجه ایران در برابر امیر کویت تا مدت ها در رسانه های عربی دستمایه ای برای تحقیر ملت ایران دست به دست می شد.

اقدام رئیس دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران در اجلاس بغداد شاید در ضواهر عرف دیپلماتیک مرسوم نباشد اما هشدار باش جدی به برخی کشورهای عربی منظقه بود که ایران همیشه در صف اول قرار خواهد گرفت.

امیرعبداللهیان این هشدار را به برخی از کشورهای منطقه ای داد که ایران ضمن آنکه حامی صلح و دوستی است و در اجلاس دوستی شرکت می کند اما هیچگاه از جایگاه خود غافل نیست. قرار نگرفتن پشت سر امانوئل مکرون به عنوان حامی جدی توهین به پیامیر عظیم الشان اسلام و نیز قرار نگرفتن در کنار وزیر امور خارجه عربستان که با وجود مذاکرات گسترده در سطوح پایین برای حل اختلافات همچنان مواضع خصمانه خود علیه جمهوری اسلامی ایران را دنبال می کند نشان می دهد که نماینده جمهوری اسلامی ایران با یک جا به جایی چند متری فضای یک اجلاس را با به سمت اقتدار جمهوری اسلامی ایران تغییر داد.

این اقدام وزیر امور خارجه باعث شد نه تنها برخی کشورهای منطقه بلکه کشورهای اروپایی نیز به این باور برسند که با چهره ای جدید در سیاست خارجی ایران مواجه هستند چهره ای که باور دارد گاهی باید همچون غربی ها که خود در رتبه نخست زیر پا گذاشتن اصول و قواعد بین المللی هستند برای نمایش اقتدار جمهوری اسلامی ایران گاهی خارج از عرف دیپلماسی عمل کرد تا دنیا بداند در مشی سیاست خارجی ما میدان و دیپلماسی جدای از هم نیست و از این پس میدان و دیپلماسی برای ما در کنار یکدیگر است.

انتهای پیام / ک