قصری: تشکل ها بین مسئله و مشکل تمایز قائل باشند / دهقانی: تشکل‌های دانشجویی در واقعیت امر هنوز مسئله محور نشده‌اند

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، تشکل‌های دانشجویی با توجه به نیاز امروز جامعه و ضرورت رسیدگی صحیح به مشکلات مردم، به سمت مسئله محور بودن سوق یافته اند. «خبرگزاری دانشجو» با توجه به اهمیت این موضوع گفتگو‌هایی را با عنوان «تشکیلات مسئله محور» با برخی فعالان سابق و فعلی تشکل‌های دانشجویی ترتیب داده که در این قسمت پیمان قصری و دهقانی فعالین بسیج دانشجویی به گفتگو پرداخته شده است. متن این گفتگو به شرح زیر است:

خبرگزاری دانشجو: مطالبه گری را تعریف کنید و بگویید از نظر شما چه شاخص هایی دارد؟

قصری: مسئله محوری در واقع ریشه هر پدیده است آنچه که ما در جامعه و در پدیده های مختلف می بینیم مثل گرانی، تورم، فقر، طلاق، حاشیه نشینی و امثالهم از هر سو که به آنها توجه کنیم مسئله محوری می شود ریشه های اصلی آن. یک ویژگی اصلی که مسئله دارد این است که تفاوت و تبعیض باید قائل شد بین مسئله و مشکل.

وی ادامه داد: خیلی مواقع در گفتگوهای روزمره تخصصی خود بسیاری از مسائل را به اشتباه مشکل می خوانیم. در حالی که مشکل آن چیزی است که در سطح پدیده مشاهده می شود زمانی که وارد فضای حاشیه ای شهر می شویم افرادی را با ظاهرهای نه چندان مناسب و خانه های زاغه نشین و انواع مفاسد و بزهکاری ها را می بینیم که اینها مشکل تلقی می شوند؛ در حالی که مسئله آن چیزی است که پدیده حاشیه نشینی در پی آن رخ داده است. یکی از اشتباهاتی که در NGO ها و تشکل های دانشجویی رخ می دهد این است که به جای تمرکز بر روی مسائل بر روی مشکلات تمرکز می شود این در حالی است که می باید به ریشه این موضوع توجه کرد در واقع مسئله ریشه آن درخت می شود و ثمره آن درخت می شود آن موضوعی که ما باید به آن بپردازیم. برای مثال ریشه های حاشیه نشینی یکی از نمونه هایش می شود مهاجرت از شهرستان ها و روستاها به هوای زندگی رویایی در تهران.

اگر بخواهیم در یک جمله به صورت خلاصه بگوییم مسائل ریشه هر پدیده هستند و مشکلات ثمره آن پدیده هستند.

دهقانی: ما سه واژه را تعریف می کنیم و بر مبنای این تعاریف مسئله محوری را توضیح می دهیم ما یک چیزی داریم به نام پدیده. پدیده آن چیزی است که در اطراف ما به صورت هویدا و شفاف دیده می شود. مثل وزش باد، حالا این پدیده حالا این پدیده یا در حال انجام کار خود به صورت روال عادی خودش است یا دچار یک اختلال شده به عنوان مثال باران یا به صورت طبیعی می بارد یا به صورت اسیدی که در این صورت دچار اختلال است.

هر پدیده ای یا اختلال دارد یا اختلال ندارد وقتی یک پدیده اختلال داشته باشد ما به آن اختلال می‌گویم مشکل. اگر پدیده هم اختلال نداشته باشد و روند طبیعی خودش را ادامه می دهد که کاری به آن نداریم اما بد نیست که مسئله را نیز در کنار تعریف پدیده و مشکل بیان کنیم. به ریشه مشکلات می گوییم مسئله در واقع در واقع مسئله ما در وقوع مشکلات است و ابر مسئله یک لایه فراتر از مسئله است همان تعریفی که برای مشکل و مسئله داریم همان تعریف را به نسبت بزرگتر برای ابر مسئله می گوییم.

خبرگزاری دانشجو: تشکل مسئله محور چگونه تشکلی است؟

قصری: متاسفانه در حال حاضر تشکل ها اغلب براساس آنچه که رسانه ها می گویند به دنبال مسائل می روند وقتی یک جوی به وجود می آید در صورتی که اگر قرار باشد یک تشکل دانشجویی که باید در جامعه پیش رو باشد و مشکلات یک جامعه را حل کند و شبیه یک رسانه به خودی خود عمل کند پیرو فضای رسانه ای باشد دیگر نمی تواند حلال مسائل جامعه شود. انتظار ما این است که تشکل وارد مسائل شود و ورود میدانی به مسائل داشته باشد پژوهش کند، بررسی کند و به عمق ماجرا وارد شود و نکات مختلف آن پدیده را بررسی کند به مشکلات وارد شود البته این به این معنی نیست که مشکلات را فراموش می کنند و تنها به ریشه آنها می پردازد بلکه در بعضی مواقع لازم است که به مشکلات نیز پرداخته شود.

یکی دیگر از مسائلی که وجود دارد این است که تشکل ها لازم نیست که حتما به مسائل کلان ورود داشته باشند و برای حل آن تلاش کنند. گاهی وقتی به مشکلی وارد می شویم به ظاهر آن را به سرعت و در کمترین زمان حل می کنیم مثل وقتی که یک دندان درد را با یک قرص می توان آرام کرد اما به صورت ریشه ای آن را درمان نکرده ایم. برای مثال شما وارد زمین خواری و پول خواری می شوید و آنچه که در ظاهر می بینید این است که باید واحدهای ساخته شده را تخریب کنید در حالی که این یک راه حل کوتاه مدت است و شما باید ببینید که چه اتفاقی افتاده و چه سیستم و مسائلی پشت ساخت این خانه ها و زمین خواری ها وجود دارد چیست و عوامانه با این مسائل نباید برخورد کرد و به صورت عمیق تر باید در این موضوعات تشکل ها ورود پیدا کنند. پس تشکل مسئله محور تشکلی است که به صورت ریشه ای در عمق مسائل وارد می شود و سطحی نگر نیست.

خبرگزاری دانشجو: تعریف شما از تشکیلات مسئله محور چیست؟

دهقانی: وقتی از تشکیلات سخن می گوییم درباره یک جمعی حرف می زنیم که حول یکدیگر فعالیت می‌کنند و برای رسیدن به یک هدف مشترک فعالیت می کنند و در کشور هم تا کنون تشکیلات به صورت طبیعی به روند خود ادامه داده‌اند و فعالیت کرده‌اند اما در چندسال اخیر موضوع تشکیلات مسئله محور بسیار بولد شده است. سوالی که اینجا مطرح است این است که تشکیلات ما چگونه می‌تواند مسئله محور شود؟ حال این تشکیلات ممکن است یک گروه جهادی باشد یا تشکل دانشجویی در کف دانشگاه و یا تشکلی مردمی و یا افرادی که دورهم جمع شده اند.

پس با این تفاسیر تشکیلات مسئله محور تشکیلاتی است که ریشه مشکلات مربوط به حوزه تخصصی خود را پیدا کرده باشد و کارهای جانبی خود را برای حل این مسائل متمرکز کرده باشد. به عنوان مثال یک گروه جهادی برای اینکه بخواهد مسئله محور شود در فضای جهادی الزامات مخصوص خود را دارد، برای مثال ما در فضای جهادی می‌گوییم که باید عملیات صورت بگیرد ولی اگر در حوزه اقتصادی گروهی بخواهد مسئله محور کار کند می‌گوید من یک سری سیاستهایی می‌نویسم که شاید چندین سال طول بکشد تا به عرصه بهره وری و عملیاتی شدن برسد. در حالی که گروه جهادی بیس کلی کار خود را بر عملیات می‌گذارد پس ما نمی‌توانیم یک تعریف کلی ناظر بر اینکه تشکیلات مسئله محور فقط یک شکل است داشته باشیم اشتباه است بلکه هر تشکیلاتی با توجه به شکل کاری که دارد تعریفش از مسئله محوری متفاوت است.

خبرگزاری دانشجو: آفت ها و چالش هایی که تشکل ها با آنها روبرو هستند را بگویید

قصری: مهمترین آسیبی که وجود دارد این است که دانشجویان وقتی وارد دانشگاه می شوند و به تشکلی ورود پیدا می کنند شروع می کنند به وارد شدن به ریشه مسائل و عمیق شدن در آن و کار بررسی مسائل معمولا زمان بر و اصطکاکی است.

از آنجایی که دانشجو ورودش به فضای تشکل از همان ترم اول نیست و از ترم دوم یا چهارم معمولا وارد فضای تشکل می شوند طولانی شدن پرداختن به مسئله باعث می شود که در اواخر کار خسته شوند و برخی همان جا مسئله یابی را رها کرده و به مشکلاتی بپردازند که زودتر جواب دهد و ملاک موفقیت شان را رسیدن به نتیجه در کوتاه مدت می بینند و اگر هم این اتفاق ها نیفتد دانشجو به ترم آخر می رسد و وقتی که موقع ضربه نهایی و رسیدن به هدف هست، درسش تمام می شود و چون کادر پشتیبانی وجود ندارد کار رها می شود و بی ثمر می ماند. پس یکی از مشکلات این است که تربیت نیرو در تشکل صورت نگرفته است و یک کادر پشتیبان و قوی وجود ندارد که تشکل بخواهد به آن تکیه کند.