لایروبی کانال آشوراده، خطری در کمین میانکاله

تالاب میانکاله در سال 1354 به عنوان یکی از تالاب‌های بین المللی ایران در کنوانسیون رامسر ثبت و در همان سال درجه حفاظتی آن به پناهگاه حیات وحش میانکاله ارتقاء یافت. این تالاب که در سال 1355 به عنوان ذخیره گاه زیست کره با بالاترین درجه حفاظتی در یونسکو ثبت شده، به دلیل مشکلات فراوان مانند سایر تالاب‌های ایران در وضعیت مناسبی قرار ندارد.

طی سال‌های گذشته بر اساس مطالعات فراوان، پیشنهادات مختلفی برای احیای تالاب میانکاله انجام شده، روش‌هایی مانند، انتقال و پمپاژ آب دریا، احداث کانال ارتباطی جدید با دریای خزر و لایروبی ورودی‌های تالاب که اجرای این پروژه در مناطق حفاظت شده ممنوع است، اما در نهایت توسط مسئولین استان گلستان تصمیم به لایروبی کانال چپاقلی گرفته شده است.

به‌گفته حر منصوری کارشناس محیط زیست، 86 درصد آب دریای خزر از کانال ولگا روسیه تامین می‌شود. در سال‌های گذشته تراز سطح آب دریای خزر به دلیل کشاورزی در روسیه کاهش داشته و بسیاری از اسکله‌های استان گلستان، مازندران و گیلان کارایی خود را از دست داده اند. این کاهش سطح آب دریا به صورت مستقیم در روند احیا یا نابودی خلیج گرگان یا تالاب میانکاله تاثیر گذار است. این تالاب 3 کانال متصل به دریا با نام‌های چپاقلی، خزینی و آشوراده دارد، که پس از کم آب شدن کانال‌های آشوراده و خزینی فقط کانال چپاقلی سالم مانده است.

این کارشناس محیط زیست گفت: در صورت لایروبی کانال آشوراده، جریان قوی آب دریا که از غرب به شرق در جریان است، می‌تواند رسوب بیشتری را وارد تالاب میانکاله کند و این کانال برای همیشه نیازمند لایروبی خواهد شد. در ابتدا دستگاه‌های لایروب برای فعالیت لایروبی در این کانال نیازمند تخریب و برداشت پوشش گیاهی هستند، که همین امر خود باعث ورود حجم زیادی از آب با رسوب فراوان به داخل کانال می‌شود و این حجم انباشت رسوب، علاوه بر مسدود کردن کانال چپاقلی و بالا آمدن کف تالاب، در نهایت منجر به خشک شدن تالاب میانکاله خواهد شد.

از سال 864 تا 913 میلادی روس‌ها بیش از 500 کشتی به تالاب میانکاله ارسال کردند که به دلیل عمق کم آب، کانال‌های طبیعی چپاقلی و خزینی را لایروبی کرده و در کنار آن پایگاه‌های نظامی احداث کردند.

سربازخانه و محل استقرار ارتش سرخ برای تامین امنیت کشتی‌های روس در کانال خزینی قرار دارد.