ماجراهای عجیب از قهرمان سنگین وزن بوکس جهان / از پوگبا تا جاشوآ، داستان یک مربی ایرانی در لندن

به گزارش "ورزش سه"، شاید کمتر کسی بداند که یکی از افراد تاثیرگذار در زندگی ورزشی و حتی شخصی "آنتونی جاشوآ" بوکسور سنگین وزن انگلیسی یک مربی بدنساز ایرانی است. سینا قائمی که در تهران متولد شده و از 7، 8 سالگی به انگلیس مهاجرت کرده، دوست قدیمی جاشوآ و مربی او در سال های اخیر بوده است. بدون شک می توان آنتونی جاشوآ را یکی از بهترین بوکسورهای یک دهه اخیر دنیا معرفی کرد، کسی که بعد از قهرمانی در المپیک لندن، در بوکس حرفه ای اکثر رقبای خود را در سنگین وزن شکست داده و قهرمانی های متعددی در کارنامه اش دیده می شود. جاشوا قهرمان سنگین‌وزن بوکس جهان رکورد فوق‌العاده‌ای در بوکس حرفه‌ای دارد، 23 مسابقه حرفه‌ای و21 ناک اوت او با این رکورد هم اسمش را در کتاب تاریخ بوکس وارد کرده. مبارزه او با ولادیمیر کلیچکو که 11 راند ادامه یافت، یکی از مشهورترین مبارزات حرفه ای تاریخ بوکس به حساب می آید. دقایقی با سینا قائمی، مربی بدنساز ایرانی این بوکسور مطرح انگلیسی در خصوص داستان های جالب زندگی جاشوآ به صحبت پرداختیم. در ادامه مشروح صحبت های سینا قائمی که با وجود زندگی در انگلیس همچنان به فارسی هم تا حدودی مسلط است را با خبرنگار "ورزش سه" می خوانید:

* از 10 سالگی با آنتونی رفیق هستیم چند سال قبل بود که چند خبرگزاری از ایران با من تماس گرفتند و صحبت کردیم، اما الان جایگاهی که در تیم آنتونی جاشوآ دارم، خیلی بالاتر رفته و شاید از 25 نفری که در تیم داشتیم، فقط سه نفر مانده ایم. من قبلا فقط کارهای فیزیوتراپی را انجام می دادم، اما الان به عنوان مربی بدنساز در تمام طول روز با او هستم. من و آنتونی دوست دوران بچگی هستیم و از 10، 11 سالگی در فوتبال با هم رفیق شدیم. تا الان هم این رفاقت ما ادامه دارد و داستان های جالبی هم در طول این سال ها داشته ایم.

* به آنتونی گفته بودند برو پیش سینا از زمانی من با آنتونی کار می کردم، کسی او را نمی شناخت. من دنبال درسم بودم و آنتونی سراغ بوکس رفت. جالب اینکه پایان درس من با بوکس حرفه ای آنتونی همزمان شد و به همین خاطر ما توانستیم جدا از رفاقت با هم همکاری کنیم. من با چند فوتبالیست در لیگ جزیره کار می کردم که چند نفر به آنتونی گفته بودند اگر کمکی لازم داری، برو پیش سینا. اوایل که آنتونی در شفیلد بود و من در لندن بودم، همکاری ما سخت شده بود. من هم تایمم تقریبا پر بود و سخت بود که برای آنتونی وقت بگذارم. کم کم آنتونی هم به لندن آمد و همکاری ما بیشتر شد که از آن زمان 14 سال می گذرد.

* از جناس تا عزت اللهی و پل پوگبا همانطور که گفتم من کارم ابتدا بیشتر با فوتبالیست ها بود. درست است که همه باشگاهها یک مربی بدنساز دارند، اما اشتباهات زیادی در کار به صورت گروهی انجام می شود. وقتی در فصل بدنسازی و قبل از شروع فصل یک مربی بدنساز بالای سر 20 فوتبالیست است، نمی تواند روی جزییات عضله های هر نفر تمرکز کند. همین هم باعث می شود که بازیکن در طول فصل مصدوم شود. پس فوتبالیست های حرفه ای اکثرا مربی بدنساز اختصاصی هم دارند. بازیکنان زیادی از لیگ جزیره پیش من می آمدند که جرمین جناس، بازیکن تاتنهام یکی از آن ها بود. سعید عزت اللهی، بازیکن تیم ملی فوتبال ایران هم وقتی در انگلیس بود، چند جلسه پیش من آمد. حتی پل پوگبا زمانی که منچستر بازی می کرد، به من پیشنهاد داد که با او کار کنم. ما چند جلسه کار کردیم، اما چون من لندن بودم و او در منچستر بود، شرایط کار تمام وقت را نداشتیم. الان هم پیشنهادات زیادی از سوی فوتبالیست ها دارم، اما چون فول تایم با آنتونی کار می کنم، نمی توانم پیشنهاد دیگری را قبول کنم.

* پلیس آنتونی را در 16 سالگی دستگیر کرد اگر بخواهم درباره داستان زندگی آنتونی جاشوآ برایتان بگویم، شاید باورش برایتان سخت باشد که بدانید او اصلا شناختی از بوکس نداشت و طی سه سال قهرمان المپیک شد! من و آنتونی فوتبال بازی می کردیم. او در سن 16 سالگی در محل خودشان همراهش مواد داشت و پلیس او را دستگیر کرد. آنتونی در واتفورد زندگی می کرد، اما پلیس به او گفت تا یک سال نمی تواند به محله خودش برگردد. پسرخاله آنتونی بوکسور بود و خودش هم از بچگی عاشق دعوا بود. این شد که او به باشگاه بوکس رفت و حتی یادم می آید که پول نداشت تا دستکش بوکس بخرد.

* روز اول در باشگاه بوکس به آنتونی خندیده بودند اصلا پلن زندگی آنتونی جاشوا این بود که فوتبالیست شود و اگر پلیس جلوی او را نگرفته بود، هیچ وقت سمت بوکس نمی رفت. او به باشگاه بوکس رفت و اوایل هم به این فکر می کرد که تمرین کنم و عضلانی شوم تا بعد از یک سال که سمت محله خودمان برگشتم، بتوانم از پس همه بربیایم! حتی روز اول که آنتونی به باشگاه بوکس رفته بود، به خاطر استایل بدنی اش به او خندیده بودند. او قد بلندی داشته، اما نمی توانسته خوب مشت بزند. آنتونی از بوکس خوشش می آید و این مسیر را ادامه می دهد تا کم کم وارد مسابقات می شود. او بعد از مدتی برای تیم المپیک انگلیس انتخاب می شود. حتی پلن مربیان برای او این بودکه در المپیک 2016 شرکت کند، اما آنتونی خیلی زود آماده شد و در المپیک 2012 لندن قهرمان شد.

* آنتونی سه ساله تبدیل به قهرمان المپیک شد شاید باورش برای هر کسی سخت باشد که در طی سه سال آنتونی تبدیل به قهرمان بوکس المپیک شد. خیلی از ورزشکاران 10، 15 سال تمرین می کنند تا فقط به المپیک برسند. بعد از المپیک یک سال طول کشید تا آنتونی تصمیم بگیرد که وارد دنیای حرفه ای شود یا در آماتوری ادامه دهد. من جزو کسانی بودم که به او گفتم فعلا در آماتوری ادامه بده چون تو فقط 35 مبارزه کردی و تجربه زیادی نداری. بقیه اش را هم که خودتان می دانید و آنتونی جاشوآ حالا تبدیل به یکی از بزرگترین بوکسورهای جهان شده و در بخش حرفه ای به کارش ادامه می دهد.

* حتی یک شب هم نباید در خواب و غذا غفلت کند همه چیز در ابتدا از نظر من ژنتیک است. آنتونی از بچگی ورزش می کرد و قد او 197 سانتی متر است، اما او این ژنتیک را داشت که تبدیل به قهرمان بزرگی در بوکس شود. تا چند وقت قبل یک نفر دیگر مربی بدنساز آنتونی بود و من فقط در نقش فیزیوتراپ کنارش بودم. اما الان که من همه برنامه هایش را زیر نظر دارم، به او گفتم اول از همه تغذیه و بعد از آن خواب برای یک ورزشکار مهم است. شاید یک شب دیر بخوابی یا بگویی یک شب بگذار فلان غذا را بخورم، اما فردا می بینی که عضله ات پاره شده.

* بوکس پولش خوب است، اما ریسکش هم بالاست آنتونی جاشوآ الان درآمد خوبی دارد و این غیرقابل انکار است، اما بوکس حرفه ای به همین خاطر درآمدش بالاست که ریسک بالایی دارد. یکی از مشت هایی که در سنگین وزن به سر هر ورزشکار وارد می شود، اگر به من و شما بزنند، مغزمان جابجا می شود. ریسک این ورزش خیلی بالاست و پول آن هم خوب است. فوتبالیست نیستی که مصدوم بشی و بتوانی برگردی. قطعا این مشت ها و این مبارزه ها در آینده هم اثراتش را روی سلامتی هر فردی نشان می دهد. دیدید که محمدعلی کلی هم بعد از پایان بوکس خود به چه شرایط دچار شده بود.

* جاشوآ تقریبا دو سال دیگر بوکس می کند می توانم بگویم من و آنتونی همخون هستیم و ارتباط ما از رفیق و برادر هم بالاتر است. من تقریبا 24 ساعت شبانه روز هم با او هست. الان هم برای یک مبارزه در سپتامبر برنامه ریزی می کنیم که احتمالا یا در انگلیس است یا در عربستان. من به او گفتم تا زمانی که قلبش در بوکس هست، به این ورزش ادامه دهد. البته فکر می کنم نهایتا دو سال دیگر این مسیر برای او ادامه داشته باشد چون آنتونی تقریبا با همه بوکس کرده. با این حال همه چیز به پول برمی گردد و باید ببینیم که مسیر برای او چگونه پیش می رود.

* دوست داشتم مسابقه چوپان را از نزدیک ببینم خودم را یک ایرانی می دانم و در تهران متولد شدم. شاید نتوانم خیلی روان فارسی صحبت کنم، اما یک ایرانی هستم و دوست دارم به ایران هم سفر کنم. اگر مبارزه بعدی ما در عربستان باشد، شاید در همان سپتامبر به ایران بیایم. من هیچ وقت بدنساز حرفه ای نبودم، اما هم ورزش کردم و هم درس خواندم. اخیرا هادی چوپان هم در انگلیس مسابقه داد، اما آن موقع من در دوبی بودم، وگرنه برای دیدن مسابقه اش می رفتم.