ماجرای توصیه آیت الله بهجت به یک خوشنویس / حسن آهنگران تجلیل شد
غلامحسین امیرخانی در مراسم تجلیل از استاد حسن آهنگران گفت: ایشان به دلیل همت و مداومت در عرصه خوشنویسی باید سرمشق و الگوی طبقه جوان قرار گیرد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، آیین اختتامیه نمایشگاه گروهی "قلم و غدیر" و تجلیل از استاد حسن آهنگران با حضور رئیس شورای عالی انجمن خوشنویسان ایران در خانه فرهنگ فدک برگزار شد.
در این مراسم صمیمانه، چهره‌هایی نظیر غلامحسین امیرخانی رئیس شورای عالی انجمن خوشنویسان، احمد عبدالرضایی، سیدرضا بنی رضی، علی اشرف صندوق آبادی قائم مقام و عارف براتی مدیر اجرایی انجمن خوشنویسان و جمعی از هنرمندان و علاقه‌مندان خوشنویسی حضور داشتند.
در ابتدای این مراسم، افشین مشایی معاون آفرینش و اجرا فرهنگسرای گلستان در سخنانی گفت: خوشحالیم که مراسم تجلیل از یک هنرمند پیشکسوت و بزرگوار در تاریخ فرهنگی هنری منطقه 8، فرهنگسرای گلستان و خانه فرهنگ فدک رقم می‌خورد. فرهنگسرای گلستان و خانه فرهنگ فدک همیشه وظیفه خود می‌داند که در خدمت هنرمندان باشد و به خود افتخار می‌کنیم که امروز میزبان برگزاری این مراسم هستیم.
علی اصغر نظری رئیس انجمن خوشنویسان قم نیز گفت: امروز برای برگزاری مراسم تجلیل از استاد حسن آهنگران گردهم آمدیم و این توفیق بزرگی برای ماست. به استاد غلامحسین امیرخانی که از اساتید برجسته خوشنویسی هستند، خیر مقدم می‌گویم و خوشحالم که امروز ایشان در جمع ما حضور دارند.
غلامحسین امیرخانی رئیس انجمن خوشنویسان ایران و از اساتید پیشکسوت عرصه خوشنویسی گفت: کسانی را می‌بینیم که عشق به خدمت در وجودشان می‌جوشد. کسانی که در این مقام دوام آورده و چراغ آن را روشن نگه دارند، از فضیلت بسیار بیشتری برخوردار هستند و از این نظر جایگاه استاد آهنگران بسیار والاست. بنده معتقدم تمام کسانی که در طول تاریخ توانستند نیروی باطنی و عشق خودشان را برای خدمت به دیگران پای کار بیاورند. شایسته تقدیر هستند. استاد آهنگران نیز به دلیل همت و مداومت در این عرصه باید سرمشق و الگوی طبقه جوان قرار گیرند.
علی اشرف صندوق آبادی نیز در سخنانی درباره استاد آهنگران گفت: می‌گویند مدیریت فرهنگی دشوارترین و پیچیده‌ترین کار است، چرا که مخاطبان آن افرادی حساس هستند و باید هوایشان را داشت. علاوه بر این، خوشنویسان ما دوست دارند در گوشه خلوتی نشسته و دست به خلق آثار بزنند. بنابراین دوست دارند از سر و صدا و شلوغی به دور باشند. مدیریت کلان انجمن خوشنویسان کار بسیار دشواری است. شما می‌بینید که به واسطه همین انجمن، اساتید جوان و خوشنویسان متعدد زیادی اضافه شده‌اند.
وی اضافه کرد: استاد آهنگران کسی است که در نهایت عشق و دلدادگی، همه عمرش را صرف کرد تا چراغ خوشنویسی فروزان باقی بماند. خاطرم هست ما از همان جوانی زحمات استاد امیرخانی و دیگر اساتید به ویژه آقای آهنگران را دیدیم و می‌دانیم که آنها چه زحماتی کشیده‌اند. تجلیل از این چهره‌های برجسته هنری و پیشکسوتان عرصه خوشنویسی اقدام درست و به‌جایی است.
عارف براتی با اشاره به جایگاه معلمی حسن آهنگران گفت: دوست دارم به جایگاه معلمی استاد آهنگران اشاره کنم. شهید رجایی می‌فرمود که معلمی شغل نیست، عشق است. استاد آهنگران عمری عاشقانه تلاش و واقعا نقش معلمی خود را به خوبی ایفا کرد. بنده شاهد بودم که ایشان برای شاگردان خود از قم به تهران می‌آمدند و برایشان معلمی می‌کردند. شاید هزاران نفر در دوران‌های مختلف از آموزش‌های ایشان بهره برده باشند.
وی تاکید کرد: بسیار خوشحالم که انجمن خوشنویسان قم آستین بالا زد و از زحمات ایشان تقدیر کرد.
احمد عبدالرضایی با بیان خاطره‌ای درباره حسن آهنگران گفت: خاطرم هست که دانش‌آموز دوره دبیرستان بودم. پیش از انقلاب، مسابقاتی در تمام رشته‌های هنری و ورزشی برگزار می‌شد. سال 1355 بود که با استاد آهنگران در یکی از دبیرستان‌های استان قم آشنا شدم. ایشان بالای سرم آمد و پرسید کجا تعلیم داده‌ای؟ پاسخ دادم که معلمی نداشته‌ام. واقعا هم تعلیم ندیده بودم؛ فقط از دوران ابتدایی معلمین ما هر شب مشق خط می‌گفتند و از روی همان مشق‌ها خط من خوب شد. ایشان فرمود که اگر به انجمن بیایی و امتحان بدهی، قبول می‌شوی. آن زمان، من از وجود انجمن خبری نداشتم. البته 5 شعبه در سراسر کشور داشت.
وی ادامه داد: ایشان به من فرمودند که به تهران برو، اما من نرفتم. دوباره سال 1356 در مسابقات شرکت کردم و ایشان هم برای بازدید از مسابقات آمده بودند. به من گفتند که در قم شعبه‌ای را دایر کرده‌ایم. در حقیقت، ششمین شعبه انجمن، در استان قم افتتاح شده بود و آقای آهنگران موسس آن بودند. در نهایت مهرماه سال بعدش بود که شاگرد ایشان شدم. اکنون خوشنویسی در استان قم بسیار پیشرفت کرده و تبدیل به یکی از شهرهای پیشرو در این زمینه شده است. بنده معتقدم که باید قدردان کسانی بود که این موسسه را بنا نهادند. آقای امیرخانی نیز برای انجمن زحمات زیادی کشیدند. استاد آهنگران نیز سنگ‌بنای انجمن خوشنویسان قم را گذاشتند و از هر دو نفر تشکر می‌کنم.
امیرخانی در بخش دیگری از سخنان خود با تاکید بر مولفه‌های مکتب اسلام و آموزه‌های عاشورایی گفت: جا دارد درباره امام حسین بسیار سخن گفته شود. نمونه مکتب اسلامی را در رفتار حضرت مسلم می‌بینیم. وقتی ابن زیاد به صورت مخفیانه به کوفه آمد و بیعت‌های مردم با حضرت مسلم را باطل کرد، همه مردم به سمت ابن زیاد متمایل شده بودند. البته باید اشاره کنم که مردم کوفه بی‌معرفت بودند که به حضرت مسلم وفادار نماندند. در این شرایط، ابن زیاد فهمید که حضرت مسلم در خانه هانی قرار دارد و به بهانه عیادت از هانی به منزل او رفت. به حضرت مسلم گفتند که شما پشت پرده بایست، تا ما سر او را گرم کنیم و سپس از پشت به او حمله کن.
وی اضافه کرد: ابن زیاد آمد و صحبت‌ها آغاز شد اما دیدند که از حضرت مسلم خبری نیست. او رفت و از حضرت پرسیدند که چرا نزدی؟ پاسخ داد: در مکتب ما از پشت زدن امری مذموم و ناپسند است و چنین چیزی نداریم. اگر ما می‌گوییم شیعه‌ایم، چه قدر به این معارف و مکتب نزدیک هستیم؟
عبدالرضایی نیز در بخش دیگری از سخنان خود خاطره‌ای از دیدارش با آیت الله بهجت را بیان کرد و گفت: خاطرم هست قرآنی نوشته بودم و تمام شده بود. همراه با علی آقا، فرزند آیت الله بهجت به دیدار آیت الله رفتیم. علی آقا توضیح داد که بنده قرآنی را نوشته‌ام، اما پاسخ آقای بهجت برایم بسیار قابل تأمل بود. ایشان برخلاف دیگران که تنها به ذکر جملاتی مثل «خدا به شما خیر بدهد»، «موفق باشید» و... بسنده می‌کنند، نکات قابل توجهی را بیان کردند.
وی ادامه داد: او در ابتدا از من خواست که سر سوره‌ها را به همان شیوه‌های قدیمی بنویسیم. هم‌چنین به من گفتند که خوب استکمی هم برای آخرت کار کنید؛ پرسیدم چه کنم و ایشان فرمودند: «زیارات را بنویسید.» اتفاقاً بعد از فرمایش ایشان، هم زیارت جامعه و هم زیارت عاشورا را نوشتم. طولی نکشید که آقای نظری هم ترجمه آن را نوشت و به چاپ رسید.
در پایان این مراسم از یک عمر فعالیت هنری حسن آهنگران تقدیر شد. وی پس از مراسم تقدیر در سخنانی کوتاه گفت: خوشحالم که توانسته‌ام در این عرصه قدمی بردارم. کسانی بودند که در راه هنر از جان مایه گذاشتند و به نظرم باید از آنان تقدیر کرد.
براساس این گزارش، حسن آهنگران، سال 1321 در شهر قم متولد شد. او فعالیت هنری خود را از سال 1335 در زمینه‌های خوشنویسی، نقاشی و ردیف‌های سنتی شروع کرد. آهنگران از محضر اساتیدی همچون سیدحسن و سیدحسین میرخانی در رشته نستعلیق، محمدحسین عطارچیان در رشته شکسته نستعلیق و حامد الامدی در رشته ثلث و نسخ بهره برده است.
خوشنویسی که چشمانش را برای شاگردانش از دست داد / درخواست پیشکسوت موسیقی از همایون شجریان سرگذشت برادران میرخانی؛ خوشنویسی که پس از کتابت قرآن دیگر ساز ننواخت!
