ماهوارههای ناسا به مدار نرسیدند
تهران - ایرنا - دو ماهواره مکعبی کوچک (تاسواره) متعلق به اداره کل ملی هوانوردی و فضا (ناسا) که با هدف نظارت و مطالعه وقوع طوفانها طراحی شده بودند پس از پرتاب توسط موشک به دلیل نقص از رسیدن به مدار بازماندند.
به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از پایگاه اطلاعرسانی اسپیس، این موشک متعلق به شرکت آمریکایی آسترا است که شب گذشته (یکشنبه، 21 خرداد) به نام حملکننده پرتابگر این دو ماهواره را از ایستگاه فضایی کیپ کارناوال در فلوریدا آمریکا به فضا پرتاب کرد.
دو تاسواره ناسا اولین ماهواره ها از مجموعه 6 ماهواره ای هستند که قرار است وضعیت وقوع طوفان ها در آمریکا را زیر نظر داشته باشند؛ ماموریتی که در مجموع بیش از 30 میلیون دلار هزینه برخواهد داشت.
اما این پرتاب موفقیت آمیز نبود و برنامه خدمات پرتاب ناسا اعلام کرد: بعد از اولین مرحله پرواز موتور جلویی موشک به سرعت خاموش شد و نتوانست ماهواره های مکعبی متعلق به پروژه تروپیکس (TROPICS) را به مدار برساند.
تروپیکس یا پایشهای تفکیک زمانی برای پیشبینی ساختار و شدت طوفانها با بهره برداری از تاسوارهها (Time-Resolved Observations of Precipitation structure and storm Intensity with a Constellation of Smallsats) یک برنامه ناسا است که با استفاده از 6 ماهواره شامل سه ماهواره مکعبی دوقلو از نوع 2U دما و رطوبت را اندازه می گیرد و سیستم های حاره ای را پیش بینی می کند.
شرکت آمریکایی آسترا فوریه گذشته (بهمن / اسفند 1400) قراردادی به ارزش هفت میلیون و 950 هزار دلار با ناسا برای سه پرتاب منعقد کرد که هر کدام شامل دو پرتاب ماهواره های طرح تروپیکس باشد. این شرکت خصوصی فعال در زمینه هوافضا از سال 2016 تاسیس شد.
مسوولان آسترا پیشتر به امید تبدیل شدن به بازیگری فعال در بازار پرتاب ماهواره ها وعده پرتاب های بیشتر با تنوع بیشتر نسبت به شرکت های اسپیس ایکس و اریان اسپیس را داده بودند که معمولا از پرتابگرهای عظیم جثه استفاده می کنند.
با وجود این یک پرتاب دیگر ماهواره های متعلق به ناسا توسط آسترا نیز ناموفق بود، پرتاب ماهواره مکعبی ماموریت ناسا در ماه فوریه قبل نیز به دلیل نقض در آزادسازی سپرهای محافظ ماهواره در زمان پرواز باعث شد آن ماهواره هم به مدار نرسد.
اسکات براون یک محقق هواشناسی در ناسا در مورد طرح تحقیقاتی تروپیکس گفت: این طرح به وضعیت در مورد روند شکل گیری تشدید و چرخندهای حاره ای و تاثیر و تعامل آنها با محیط پیرامون را به روشنی نشان می دهد که داده های مفیدی از پایش طوفان ها به دست خواهد داد.