شنبه 3 آذر 1403

محمود مدبری درگذشت

وب‌گاه الف مشاهده در مرجع
محمود مدبری درگذشت

محمود مدبری، استاد دانشگاه و مصحح در 67 سالگی از دنیا رفت.

به گزارش ایسنا، سیدعلی میرافضلی، شاعر و پژوهشگر با اعلام این خبر نوشته است: «با اندوه بسیار خبردار شدم دکتر محمود مدبری، استاد بازنشسته دانشگاه باهنر کرمان، لغت‌پژوه و مصحح متون نظم و نثر فارسی، دیروز (چهارشنبه، 23 فروردین) بر اثر بیماری سرطان از دنیا رفته است.

مدبری زاده پانزدهم شهریور سال 1335 شمسی در تهران بود و سال 1364 به کرمان کوچید و کار تدریس در دانشگاه کرمان را آغاز کرد و در 1396 بازنشسته شد.

«شاعران بی دیوان»، «فرهنگ لغات نثرهای فنی و مصنوع»، تصحیح «ترجمه قرآن ماهان»، «دیوان نجیب گلپایگانی»، «دیوان عماد فقیه کرمانی»، «غازان نامه منظوم»، «تراجم الاعاجم»، «سرمه سلیمانی» و «فرهنگ عجایب اللغه» از جمله آثار چاپ‌شده اوست.

دکتر مدبری به مبحث رباعی علاقه ویژه‌ای داشت و در سال‌های دور، رباعیات منسوب به خواجه عبدالله انصاری، جامی و شاه نعمت‌الله ولی را گردآوری و چاپ کرد. «اشعار شیخ نجم‌الدین رازی» نیز از آثار اولیه اوست.

ما در جُنگ هنر مس (شماره 18، تابستان و پاییز 1400) ویژه‌نامه‌ای برای دکتر مدبری تدارک دیدیم و مروری نیز بر کارنامه علمی او داشتیم. روانش شاد.»

همچنین اکبر ایرانی، مدیرعامل موسسه پژوهشی میراث مکتوب در پیام تسلیتی نوشته است: «درگذشت دکتر محمود مدبری جامعه علمی و ادبی ایران، به‌ویژه استادان و دانشجویان زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید باهنر کرمان را داغدار کرد.

دکتر محمود مدبری (شهریور 1335- فروردین 1403) استاد دانشگاه شهید باهنر کرمان و از مصححان و پژوهشگران نامدار زبان و ادب فارسی بود. او در سال 1375 مدرک دکتری خود را از دانشگاه تهران دریافت کرد و پیش از آن سابقه همکاری با سازمان لغت‌نامه دهخدا و بنیاد فرهنگ ایران و نیز تدریس در دانشگاه شهید بهشتی و دانشکده صدا و سیما را داشت.

مدبری از سال 1373 مشغول به تدریس در دانشگاه شهید باهنر کرمان بود و گرایش او به فرهنگ‌نویسی و متون قدیم، به‌ویژه ادب حماسی و شاهنامه بود. محمود مدبری در کنار تدریس به تحقیقات فراوانی پرداخت و آثار ارزشمندی از خود به جای نهاد. شاخص‌ترین تألیف و تصحیح او کتاب «شاعران بی‌دیوان» است، که در آن به گردآوری و تصحیح اشعار قدیم‌ترین شعرای زبان فارسی، که از آنان دیوانی بر جای نمانده، پرداخته است. «دیوان نجیب‌الدین جرباذقانی (گلپایگانی)»، «اشعار شیخ نجم‌الدین رازی (دایه)»، «ترجمه قرآن ماهان» و «دیوان عماد فقیه کرمانی» از دیگر تصحیح‌های ارزشمند اوست. مدبری در زمینه فرهنگ‌نویسی نیز تألیف‌ها و تصحیح‌های ارزشمندی دارد؛ او «فرهنگ لغات نثرهای فنی و مصنوع» را تألیف و چند فرهنگ قدیم، یعنی فرهنگ‌های «سرمه سلیمانی»، «تراجم الاعاجم» (با همکاری دکتر مسعود قاسمی) و «عجائب اللغه» را تصحیح کرده‌است. فصل‌نامه «گزارش میراث» افتخار آن را داشته‌است که چند مقاله ارزشمند از او به انتشار برساند.

مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب درگذشت این پژوهشگر پُرتلاش و استاد دانشمند را به خانواده سوگوار و جامعه علمی و ادبی ایران، به‌ویژه به دانشگاه شهید باهنر کرمان تسلیت می‌گوید. یاد و نامش گرامی باد که دوام ذکرش «ثبت است بر جریده عالم».