مدیریت پدیده ترامپیسم
انتخابات میان دوره ای آمریکا در 8نوامبر برگزار شد. این انتخابات که توأم با هیجانهای گسترده ای در آمریکا بود و سر و صدای زیادی به همراه داشت، به کنترل دموکرات ها در مجلس نمایندگان پایان داد و تا حدودی با واگذاری ریاست مجلس نمایندگان به جمهوریخواهان آنها را امیدوار کرد که می توانند عملکرد بهتری در سیاست آمریکا در عصر پساترامپ ایفا کنند.
در مجلس سنا نوعی توازن و برابری بین دو حزب وجود دارد؛ ولی سرنوشت نهایی آن بستگی به اعلام نهایی در سه ایالت دیگری دارد که یکی از آنها ممکن است به دور دوم در یک ماه دیگر بکشد. معنا و مفهوم این انتخابات برای آمریکا و جهان چیست؟
در پاسخ با بررسی متن «برونداد داخلی» و «مسیر بین المللی» روشن می شود که آمریکا در تلاش برای پل زدن میان میانههای رنگارنگ است. در زمانی که آمریکا در دو قطبیشده ترین شرایط تاریخ معاصر خود به سر می برد، تعادلگرایی در میانه افراط ها، کالای عمومی مورد نیازی است که جامعه آمریکا به آن احساس نیاز می کند. این به معنای مدیریت پدیده ترامپیسم و خطرات آن برای نخبگان سیاست در آمریکا در دو سوی دموکرات ها و جمهوریخواهان است. برای دقت بیشتر، ابتدا باید تنش انتخاباتی را مرور کرد.
الف - متن انتخابات. انتخابات میان دوره ای در فضایی برگزار شد که محبوبیت بایدن بهعنوان رئیس جمهور حاکم و دموکرات در پایین ترین و در حد 40درصد بود. تورم بر اساس استانداردهای مردم آمریکا بالا بود و جمهوریخواهان امیدوار بودند که با تمسک به پدیدههای اقتصادی مخصوصا تورم، کار را خود به پیش برند. دموکرات ها، تاکید بر ابعاد فرهنگی و اجتماعی داشتند و جامعه از افراط گرایان راست، با توجه به گرایش آنها در موضوعاتی همانند سقط جنین هراسان بودند. «ترس» و تغییر» دو مفهوم مسلط در هر طرف بود. دموکرات ها «ترس» را از گروههای افراطی و حامی ترامپ به حدی بالا بردند که حتی اعلام کردند بنیاد دموکراسی آمریکا در خطر است و همچنین ترس از عدم شناسایی گستردگی تنوع فرهنگی و اجتماعی توسط گروه مخالف، برجسته بود. جمهوریخواهان بر ترس از بدتر شدن اوضاع اقتصادی و بالا رفتن افزایش جرم و جنایت تاکید کردند و البته هر دو خود را پیامبران تغییر به سمت بهتر شدن معرفی می کردند.
آنچه در این متن باید مدنظر قرار گیرد، ترامپ و طرفداران او بودند. این گروه که از آنها بهعنوان انکارکنندگان انتخابات (Election Denier) یاد می شود، از معترضان انتخابات 2020 ریاست جمهوری و بعضا از اغتشاشگران در ژانویه2021 در اشغال کنگره آمریکا هستند. ترامپ در کانون این طیف قرار می گیرد و جالب است او در چند ایالت به نفع کاندیداهای این گروه و در کارزار انتخاباتی آنها ظاهر شد.
با توجه به متغیرهای مختلف، انواع نظرسنجی هایی که در آمریکا انجام گرفت، پیروزی قاطع جمهوریخواهان مخصوصا در مجلس نمایندگان را پیشبینی می کردند. هرچند که جمهوریخواهان به ریاست مجلس نمایندگان دست یافتند؛ اما آنچنان هم نشد که انتظار داشتند. آنچه روشن شد، این بود که آمریکا در میان راه ریاست جمهوری بایدن که از دو سال پیش آغاز شده و تا دو سال دیگر پایان خواهد یافت، با مشارکت در خور توجه، مخصوصا از طرف نسل جدید لاتین تبارها و اقلیت های غیرسفیدپوست نشان داد که ایالات متحده نیازمند تعادل و مهار افراط گرایی است.
ب - بروندادهای انتخابات. اولین برون داد این انتخابات آن است که جناح افراطی جمهوریخواه نتوانست ترامپ گرایی را به مساله کانونی و محوری تبدیل کند. به تعبیری عامیانه، حزب جمهوریخواه گرفتار پدیده ترامپ و ترامپ گرایی است. اما تا حدودی این انتخابات به جریان های میانه جمهوریخواهان قوت داد. در عین حال نشان داد که حزب دموکرات ها هم در لزوم بازگشت به هنجارها و نهادهای بنیادین آمریکا، از حمایتهایی برخوردار است.
دومین برونداد نیاز به همکاری دموکرات ها و جمهوریخواهان در تصویب قوانین در کنگره، به میزان بیشتری نسبت به دو سال پیش است. این البته چندان هم راحت نیست و آنچه در اصطلاح سیاست شناسی آمریکا به آن قفل شدگی واشنگتن گفته می شود و به معنای سخت شدن تصمیمات کلان مخصوصا در عرصه بودجه خواهد بود، ادامه می یابد؛ ولی پیام انتخابات به قول بایدن نیاز به همکاری دو حزب خواهد داشت.
برونداد سوم، ابهام در چگونگی انتخابات ریاست جمهوری2024 آمریکاست. از این انتخابات علائم روشنی برای انتخابات آینده بهدست نیامد. اما روشن شد که براساس دیدگاه بسیاری از تحلیلگران آمریکایی، بایدن نامزد مناسبی نخواهد بود. در 2024 او 82 ساله خواهد بود و این انتخابات نشان داد که او کار زیادی لازم ندارد و کاندیدای درخشان دیگری هم در میان دموکرات ها نیست. جمهوریخواهان امیدوارند بتوانند ترامپ را مهار کنند تا بتوانند به پیروزی در انتخابات آینده امیدوارتر باشند؛ اما باید دید از نظر بین المللی انتخابات میان دوره ای چه مسیری را نشان می دهد.
ج - مسیر بین المللی. در پهنای سیاست خارجی، بایدن و دموکرات ها سعی می کنند که نشان دهند سیاست بین المللی آمریکا تغییری نکرده است. او در هفته بعد از انتخابات به مصر، اندونزی و کامبوج سفر می کند. این سفرهای چندجانبه در قالب بحثهای محیط زیستی، اجلاس گروه بیست و دیدار با رئیس دوره ای آ سه ان، یعنی کامبوج را دربرمی گیرد. همه اینها پیام تداوم را نمایش می دهند.
اما در ورای این تداوم، بایدن و تیم او، مجبور به کار بیشتر در حوزه سیاست خارجی هستند. عمده ترین مساله در کنار مناسبات با چین، جنگ اوکراین است که زمزمههایی از فشار آمریکا بر اوکراین برای مذاکره سیاسی و دست کشیدن از سرسختی به گوش می خورد. این زمزمهها، با توجه به شرایط جدید سیاسی در داخل و خارج آمریکا ممکن است به صداهای بلندتری تبدیل شود. در سایر مسائل، مانند ایران، دیدگاه دو حزب در کنش و واکنش های متعدد به هم نزدیک تر می شود. هرچه هست انتخابات آمریکا تکانه سیاسی است که در روند پویایی های درونی و بیرونی آمریکا اثر خواهد داشت و شاید آمریکای افراطیشده و دوقطبیشده را اندکی به میانه سوق دهد. باید دید در عمل چه رخ خواهد داد.
منبع: دنیای اقتصاد
همچنین بخوانید