مسببان بحران در آموزش و پرورش به دنبال جلوگیری از رای اعتماد مجلس به وزیر پیشنهادی

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ در روزهای گذشته، ابراهیم رئیسی، بعد از گذشت سه ماه از شروع دولت، مسعود فیاضی را به‌عنوان وزیر پیشنهادی آموزش‌وپرورش به مجلس معرفی کردند.

تنها ساعتی بعد از این معرفی، شورای وفاق فرهنگیان کشور شامل کانون تربیت اسلامی، جامعه اسلامی فرهنگیان، جمعیت اسلامی فرهنگیان، قرارگاه معلمان جهادی کشور، کانون فرهنگیان شاهد و ایثارگر و هیئت اندیشه‌ورز بسیج فرهنگیان کشور، در بیانیه‌ای حمایت خود را از وزیر پیشنهادی آموزش‌وپرورش اعلام کردند. بعد از گذشت یک روز و اعلام برخی از برنامه‌های مسعود فیاضی از جمله جلوگیری از گسترش شبکه نفوذ در آموزش‌وپرورش و همچنین ممانعت از اجرای سند 2030، یا ساماندهی ظرفیت موجود نیروی انسانی وزارت آموزش‌وپرورش و جلوگیری از ابلاغ‌های صوری برای برخی از کارمندان آموزش‌وپرورش، یکباره موجی از تخریب‌ها از سوی جریان‌های معلوم‌الحال به سمت این گزینه روانه شد. در همین راستا، سه تشکل معلمان شامل انجمن اسلامی معلمان ایران، سازمان معلمان ایران و مجمع فرهنگیان ایران اسلامی، در نامه‌ای سرگشاده خطاب به رئیس دولت سیزدهم، نمایندگان مجلس شورای اسلامی و اعضای کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی، اعتراض خود را به معرفی مسعود فیاضی به‌عنوان وزیر آموزش‌وپرورش اعلام کردند. این اعتراض در حالی صورت گرفته است که این سه تشکل، در 8 سال گذشته وجهه خوبی از خود میان جامعه فرهنگیان بر جای نگذاشته بودند و همواره با سیاسی‌کردن موضوعات مختلف، باعث نادیده گرفته شدن حقوق معلمان شده بودند. در شرایطی که 8 هزار میلیارد از صندوق ذخیره فرهنگیان اختلاس شد و یا تخلفات گسترده اداری در موضوع «ابلاغ‌های صوری و اعمال ساعات اضافه» در وزارت آموزش‌وپرورش مطرح شد، این تشکل‌ها سکوت کرده و حقوق مسلم معلمان را پیگیری نکردند. تشکل‌های مجمع فرهنگیان ایران اسلامی و انجمن اسلامی معلمان در سال‌های گذشته و در دولت روحانی در رأس امورات آموزش‌وپرورش فعالیت داشته‌اند و سابقه عملکرد آنها به‌ویژه در این روزها برای همه فرهنگیان واضح و روشن است. دست‌های پشت پرده ای که در بین سالهای 92 تا 96 دانشگاه فرهنگیان را از مدار خارج کرده تا آموزش و پرورش مجبور به استخدام نیروهای حق التدریس و شرکتی و... شود و هم اکنون دو معضل جدی کمبود معلم و تقاضای استخدام عرصه را بر نظام تعلیم و تربیت کشور تنگ کند و این مدیران حزبی هیچ برنامه ای جهت حل این موارد ندارند. بعد از گذشت 8 سال چه اتفاقی افتاده است که مسببان وضع موجود در آموزش‌وپرورش نگران اوضاع این وزارت‌خانه شده‌اند. این افراد و تشکل‌ها در سال‌های گذشته اعضای این انجمن‌ها جایگاه‌هایی مانند مشاوران ارشد وزیر، ریاست مرکز بین‌الملل آموزش‌وپرورش، رئیس هیئت تخلفات در آموزش‌وپرورش، مدیران کل استانی مانند تهران، اصفهان، زنجان و..، مدیرکل امور تربیتی آموزش‌وپرورش، معاونان اداره کل و روسای مناطق تهران، مسئول راهبردی معلمان شورای‌عالی آموزش‌وپرورش، ریاست دانشگاه فرهنگیان، اداره بازرسی آموزش‌وپرورش، مدیرعامل صنایع آموزشی و... داشته‌اند اما نه‌تنها تجربه موفقی در آموزش‌وپرورش را پشت سر نگذاشته، بلکه این وزارت‌خانه را با بحران نیز مواجه کردند. باید این سؤال پاسخ داده شود که چه اتفاقی افتاده و کدام منافع به خطر افتاده است که احزاب و جریان‌هایی که 8 سال مهر سکوت بر لبان خود زده بودند، این بار از خواب بیدار شده، به صحنه آمده‌اند و با به‌کاربستن تمام امکانات و توان خود، به دنبال جلوگیری از رأی اعتماد مجلس به وزیر پیشنهادی آموزش‌وپرورش هستند؟ انتهای پیام /