معاون کاوش میرک سمنان: کهن‌ترین محوطه میراثی ایران نیازمند پایگاه پژوهشی است
سمنان - ایرنا - معاون پروژه کاوش تپه‌های میرک سمنان گفت: محوطه باستانی میرک به عنوان کهن‌ترین محوطه میراثی ایران و نخستین محوطه روباز پارینه‌سنگی در کشور به پایگاه پژوهشی نیاز دارد.
به‌گزارش ایرنا، سید میلاد هاشمی روز سه‌شنبه به رسانه ها افزود: راه‌اندازی پایگاه پژوهشی برای تپه های تاریخی میرک سمنان در افزایش سطح مطالعات این محوطه نقش مهمی دارد.
وی بیان کرد: محوطه میرک در سطح جهانی شناخته شده و تاکنون مقالات متعددی در رابطه با میرک در نشریات فاخر انگلیسی‌زبان منتشر شده است.
معاون پروژه کاوش تپه‌های میرک سمنان با تأکید بر اهمیت جهانی این محوطه باستانی گفت: در استان سمنان باید این محوطه توسط تمام نهادها مورد توجه جدی قرار گیرد.
این باستان‌شناس گفت که در حال حاضر که به دلیل مشکل کمبود آب، کشاورزی دچار مشکل است گردشگری به صورت جایگزین می‌تواند زمینه‌ساز توسعه پایدار و درآمدزایی شود و روستاهای حاشیه جنوبی کویر سمنان مانند دلازیان، با رشد گردشگری و بازسازی زندگی گذشتگان و خانه‌های تاریخی، راه‌اندازی پایگاه‌های پژوهشی و اقامتگاه‌های بوم‌گردی شاهد رونق اقتصادی خواهند بود.
وی با اشاره به اینکه به احتمال زیاد نئاندرتال‌ها در کنار انسان خردمند در این منطقه حضور داشته‌اند و زندگی آن‌ها بر پایه شکار و گردآوری گیاهان بوده است، گفت: راه‌اندازی پایگاه پژوهشی زمینه‌ساز جذب اعتبار بیشتر و اجرای مطالعات گسترده‌تر است.
هاشمی ادامه داد: در حدود 20 سال اخیر، توجه به بخش شمالی فلات مرکزی ایران معطوف شده است و به طور خاص هیات باستان‌شناسی حامد وحدتی نسب، تمرکز بر استان سمنان داشتند و تعداد زیادی محوطه در استان را بررسی کردند.
فرضیه کریدور شمال کویر مرکزی در دوران پارینه‌سنگی
معاون پروژه کاوش تپه‌های میرک سمنان با اشاره به مطالعات انجام شده در محوطه‌های دلازیان و میرک در سمنان، صوفی‌آباد در سرخه، محوطه چاه جم در دامغان و مطالعات اخیر در ایوانکی گفت: بر این اساس توسط وحدتی نسب فرضیه «کریدور شمال کویری مرکزی در دوران پارینه‌سنگی» در یک مقاله مطرح شد و این کشفیات کمک می‌کند که پازل مرتبط با این فرضیه تکمیل شود.
معاون پروژه کاوش تپه‌های میرک سمنان ادامه داد: گاه نگاری مطلق نشان داد که این محوطه سه لایه دارد و قدیمی‌ترین لایه در حدود 55 هزار سال پیش از اواخر دوران پارینه‌سنگی میانی است و لایه بعدی پارینه‌سنگی جدید را تشکیل می‌دهد.
وی اضافه کرد: جذب گروه‌های انسانی در دوره‌های مرطوب به چشم‌انداز محوطه میرک باعث شده که لایه‌های باستانی مختلفی در این محوطه شکل بگیرد و در دوره‌های خشک به احتمال زیاد در این منطقه جمعیتی زندگی نمی‌کردند و این موضوع باعث شده است که لایه‌های مختلفی در این محوطه شکل بگیرد که این لایه‌ها به‌صورت دوره‌های خشک و مرطوب هستند.
هاشمی از جمله یافته‌های این محوطه را استخوان‌ها و دندان‌های جانوری در کنار ابزارهای سنگی شاخص به ویژه با تکنیک لوآ لوآ عنوان کرد و گفت: بیشتر جانوران این منطقه اسب‌سان‌ها و گاوسان‌ها بودند که برخی از گونه‌های آن‌ها منقرض شده‌اند.
تپه‌های میرک در هشت کیلومتری جنوب سمنان واقع شده‌اند. میرک سمنان، کهن‌ترین محوطه میراثی ایران و نخستین محوطه روباز پارینه‌سنگی در کشور است که تا کنون مورد کاوش قرار گرفته است. دلازیان نیز به فاصله کمی از سایت میرک در بیابان‌های جنوب سمنان واقع است، تاکنون چندین کاوش در این محوطه باستانی مهم و از جمله کاوش‌هایی با حضور باستان شناسان ایرانی و فرانسوی و به سرپرستی وحدتی نسب و با حمایت اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان سمنان انجام شده است.
این اثر در تاریخ 10 مهر 1380 با شماره ثبت 4148 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.