میراث رئیسی برای تقابل امروز ما با اسرائیل
شهید رئیسی تنها رئیس جمهوری بود که میان رکن قانون، مردم و دین تعادل ایجاد کرد و نماینده هر سه بود (سید محمد خاتمی در رکن دین، حسن روحانی در رکن دین و مردم، محمود احمدی‌نژاد در رکن دین و قانون، هاشمی در رکن مردم ضعف داشتند). شهید رئیسی، رئیس جمهور ترازبالایی بود که هم‌زمان مطیع مطلق ولی‌فقیه بود و بنابراین، پایانی بر نظریه حاکمیت دوگانه بود؛ او تنها رئیس جمهوری بود که هم مردمی‌تر از همه بود و هم ولایی تر از همه. شهید رئیسی رئیس جمهوری بود که همچون رهبری مصداق متوازن ارکان سه‌گانه بود. او هم‌زمان اوج شجاعت و اوج مدارا بود. در برابر منتقدان و روزنامه‌نگاران بیش از هر رئیس جمهوری مدارا نشان داد و نیز هرگز اقدام کینه‌جویانه و تلافی‌جویانه نسبت به منتقدان و رقبای خود در درون سیستم رسمی نکرد. اما هم‌زمان قوی‌ترین رئیس جمهور ایران در برابر نظام سلطه و صهیونیسم بین‌الملل بود. باید یادآور شد که در روز تأیید صلاحیت‌ها امید زیادی وجود داشت که دکتر پزشکیان همچون شهید رئیسی تعادلی میان ارکان سه‌گانه و پیش‌گفته باشد. انتظار می‌رود او به‌منظور تثبیت تعادل گفته شده به‌ویژه تثبیت رکن دین، دیگر از مذاکره با غرب سخن نگوید. آن هم در شرایطی که غرب کمترین تمایلی به آن نشان نمی‌دهد. به‌ویژه این که محافظه‌کاران و راست‌گرایان در حال تسخیر اتحادیه اروپا هستند و این کار را برای مذاکره گرایان سخت‌تر می‌کند.
به‌راستی میراث شهید رئیسی، وعده‌ای صادق برای پیروزی ایران در مسائل بین‌الملل خواهد بود و این میراث، آینده رخشان و خروشان مقاومت و حتی حل مسائل اقتصادی را نوید می‌دهد. واضح است دولت تروریستی آمریکا و باند تروریستی حاکم بر تل‌آویو هیچ منطقی جز اقتدار و قدرت نمی‌شناسند. دلالت التزامی یا الزام منطقی و ضروری این سخن، تجویز جنگ برای دولت پزشکیان نیست، حتی پرهیز از مذاکره نیست. بلکه پرهیز از مذاکره گرایی و بدل‌کردن مذاکره به هدف و غایت است.