ناصر مسعودی درگذشت
ناصر مسعودی، خوانندهی پیشکسوت گیلان و ایران، پس از چند ماه بیماری و بر اثر کهولت سن در بیمارستان آریای رشت درگذشت.
باشگاه خبرنگاران جوان - ناصر مسعودی متولد 5 فروردین 1314 در محلهی صیقلان رشت بود. او در سال 1328 همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد و مدتی نزد علیاکبرخان شهنازی به شاگردی مشغول شد. سپس در سال 1334 به گیلان بازگشت و در رشتهی تئاتر فعالیت کرد. همزمان با آغاز به کار رادیو گیلان در سال 1336، به این رادیو پیوست و بهعنوان یکی از نخستین خوانندگان آن به اجرای برنامه پرداخت. مسعودی در سال 1339 به احمد عبادی و ملوک ضرابی معرفی شد؛ آشناییای که از مهمترین رویدادهای زندگی هنری او بهشمار میرود و تأثیر بسزایی بر مسیر حرفهایاش داشت و او را به عنوان یکی از خوانندگان رادیو و برنامه گلها تثبیت کرد.
از او در بیش از 50 سال فعالیت هنری، افزون بر 500 ترانه در سبکهای مختلف موسیقی بر جای مانده است؛ از جمله بیش از 200 آهنگ فارسی ارکسترال، سنتی و پاپ، قریب به 50 آواز در برنامه گلها (در قالب «برگ سبز»، «شاخه گل»، «گلهای صحرایی» و «گلهای تازه») با همکاری بزرگانی چون احمد عبادی، جلیل شهناز، اصغر بهاری، فرهنگ شریف، رضا ورزنده و سایر نوازندگان بزرگ موسیقی سنتی ایران. اما مهمترین دلیل شهرت مسعودی اجرای بیش از 250 ترانهی محلی گیلکی است که آهنگ برخی از ماندگارترین قطعاتش از ساختههای خود اوست.
در این مسیر او با استادان تراز اولی از قبیل جلیلی شهناز، اصغر بهاری، فرهنگ شریف، رضا ورزنده، منصور صارمی، محمد موسوی، امیرناصر افتتاح، موسیقیدانانی چون مرتضی حنانه، مهدی خالدی، فریدون ناصری، فرهاد فخرالدینی، مجید درخشانی، اسفندیار منفردزاده، علی اکبرپور، ناصر تبریزی، حسین صمدی،... و شاعرانی چون سیمین بهبهانی، نوذر پرنگ، نواب صفا، تورج نگهبان، تیمور گورگین، ماهدخت مخبر و شیون فومنی و بسیاری دیگر از چهرههای مطرح موسیقی ایران همکاری داشته است. همچنین پیش از انقلاب برای معرفی موسیقی ایران و گیلان کنسرتهای متعددی در کشورهای مختلف جهان برگزار کرد.
مسعودی پس از انقلاب با خواندن تیتراژ سریال کوچک جنگلی در نیمه دوم دههی 1360، دوباره صدای مخملیاش در خانههای مردم طنینانداز شد. او از نخستین چهرههای موسیقی مقیم ایران بود که پس از انقلاب در خارج از کشور کنسرتهایی برگزار کرد. پس از آن تا دهه 1390 چند آلبوم ماندگار منتشر کرد که آلبوم «حالا چرا»، با همکاری مسعود لاهیجی و مجید درخشانی، در جشنواره «موسیقی ما» جایزه بهترین آلبوم موسیقی سنتی سال را نصیب او ساخت. او طی این سالیان در کشورهای متعدد به اجرای برنامه پرداخت که آخرین آنها با همراهی سپیده رئیس سادات در کانادا و اروپا بود.
نخستین کنسرت پس از انقلاب او در ایران، در ابتدای دهه 80 در تالار وحدت و با همراهی ارکستر ملی ایران به رهبری فرهاد فخرالدینی بود و بعدها این هنرمند اصالتا گیلانی در سال 1395، پس از چند دهه دوری از صحنه، برای نخستین بار در زادگاهش رشت کنسرت بزرگی برگزار کرد که با استقبال گسترده مردم روبهرو شد.