نظر یک استاد حوزه علمیه قم درباره اخراج یا مهاجرت نخبگان / آمار مهاجرت سه هزارپزشک و اخراج 70 استاد از دانشگاه قابل گذشت نیست
جماران نوشت: حجت الاسلام هادی سروش گفت که چرا باید به صرف اظهار نظر یک استاد پر قیمت و شناخته شده دانشگاه، او را از دانشگاه "اخراج" کنیم؟! این است شکل و محتوای منطق مورد ادعای ما در تاسی به "علم دوستی باقرالعلوم" است؟! اصلا مدیر و یا مدیران مربوطه به چه حقی بخود چنین اجازه ای میدهند به مفاخر علمی کشور اهانت کنند؟! این اخراج ها؛ اهانت به علم و به مردم و آبروی پر سابقه ی کشور کهن ماست.
حجت الاسلام هادی سروش استاد حوزه علمیه قم در سخنرانی در صفحه اینستاگرام خود درباره نگاه اسلام به "دانش و علم" و خصوصا منش علمی حضرت باقرالعلوم (ع) گفت: ایجاد انگیزه برای مهاجرت نخبگان از کشور و نیز اخراج اساتید و دانش پژوهان از مراکز علمی و دانشگاه ها نشانه فاصله از منش اسلام است و با فرهنگ غنی شیعه منافات دارد و باعث رسوایی و آسیب به آبروی کشور میشود.
*س_اسلام؛ دین "علم" است_س*پیامبر رحمت (ص) فرمود: "بالتعلیم ارسلت، یعنی؛ آموزش و علم افزونی هدف رسالت من است". و به نقل قرآن شریف، دعای همیشگی آنجناب بر افزایش دانش خویش بوده است؛ "رب زدنی علما".
*س_نقش آفرینی دانش ورزان در تمدن کشور_س*علم از مقوله روشنائی و کشف است و هرجا قدم گذارد باعث رفع و کشف حجاب جهالت و بی خردی است. و علم است که خردمندان جهان را به خود جلب و جدب میکند.
استاد مطهری بعد از اینکه سجده فرشتگان بخاطر علم آدم دانسته و علم را فطرتا مقدس معرفی میکند، میگوید؛ آدم بی سواد در تمدن مشارکتی ندارد و حتی جزء جامعه نیست و از افکار عمومی به حساب نمی آید. چرا اکثر مسلمین در تمدن شریک نیستند ولی یهودیها با کمی عدد بیشتر شرکت دارند؟!
*س_منش علمی رهبران شیعه_س*بعد از رسول الله (ص)، منش امیرالمومنین (ع) و امام پنجم ما شیعیان حضرت باقر (ع) بر ترویج دانش و توسعه آگاهی است. امام باقر توصیه فرمود: دانش و آگاهی را هر کجا یافتید آن را از آن خود کنید و در حدیثی از ایشان نقل شده که مسیح به حواریون فرمود: دانش را، حتا از مشرکان هم فرا گیرید. و ایشان چنین افرادی را مورد دعا قرار میدهد: "رحم الله عبدا احیی العلم."
*س_علم؛ غذای فکر و روح_س*علم غذای روح است و وقتی به آدمی و جامعه وارد شود، مانند غذایی که وارد بدن میشود؛ هضم شده و به همه اعضاء جامعه حیات و نشاط می بخشد.
در اینجاست که آن جامعه؛ جامعه ای مملو از پیشرفت و شخصیت میشود.
و از سوی دیگر جامعه ای که خوراک او، از آگاهی و علم تامین شود؛ ظلم را بر نمی تابد.
امروز اگر افکار عمومی جامعه ما نسبت به جنایات طالبان در افغانستان به صورت خود خوش موضع گیری دارد؛ نتیجه علم ورزی و آگاهی اوست.
*س_مبارزه با علم بوسیله اخراج اساتید و ایجاد زمینه مهاجرت نخبگان_س*از علائم روشن جامعه فرو رفته در جهل و دور از علم؛ اخراج اساتید از مراکز علمی مانند حوزه و دانشگاه، و یا ایجاد زمینه مهاجرت نخبگان از کشور است.
مهم این است اگر درکشوری شعار علم گرایی و علم دوستی هم، داده شود ولی "اخراج و مهاجرت" از علائم روشن مبارزه با علم است.
مهاجرت چیز کوچکی نیست؛ در قرآن از آن به جلاء وطن نتم برده شده در ردیف عذاب قرار دارد. جلاء یعنی برملاشدن و روشن شدن بدین معنا که وقتی هویت علمی جامعه ای از او دور شود آن شهر و کشور به خرابی رفته و سطح عریان آن کشور از فضائل نمایان میشود!
امام علی به استاندار فارس نوشت؛ "تندروی مکن که باعث مهاجرت میشود، یعنی همان چیزی که که از آن به فرار مغزها نام برده میشود: "فان العسف یعود.."
*س_آمار شگفت آور مهاجرت نخبگان_س*طبق آمار رسمی نظام پزشکی؛ در ده ماه سه هزار نفر از پزشکان مهاجرت کرده اند! و یا نظام پرستاری اعلام داشته که مهاجرت پرستاران سیصد برابر شده! و از سوی دیگر کمسیون آموزش مجلس آمار مهاجرت روزانه 20 نخبه اعم از مهندس و دکتر را اعلام نموده است! آیا این آمار با ادعای اسلامی بودن ما و شیعه امام باقر (ع) بودن ما منطبق است؟!
ما و مسئولین ما را چه شده که در مواجهه با این سرمایه سوزی پرخطر بی خیال هستیم؟!
بودجه زن و مرد و بچه روستایی و شهری این کشور خرج نخبه ای میشود و بعد ما بیایبم با عدم همکاری لازم که حق شخصی و حقوقی آن نخبه است، زمینه مهاجرت را رقم زنیم؟!
*س_اخراج استاد دانشگاه با کدام حق؟!_س*چرا باید به صرف اظهار نظر یک استاد پر قیمت و شناخته شده دانشگاه، او را از دانشگاه "اخراج" کنیم؟! این است شکل و محتوای منطق مورد ادعای ما در تاسی به "علم دوستی باقرالعلوم" است؟!
تاسف بارتر اینکه استاد شناخته شده فلسفه و عرفان میگوید: هفتاد استاد در یک ترم از دانشگاه آزاد اخراج شده اند!
اصلا مدیر و یا مدیران مربوطه به چه حقی بخود چنین اجازه ای میدهند به مفاخر علمی کشور اهانت کنند؟! این اخراج ها؛ اهانت به علم و به مردم و آبروی پر سابقه ی کشور کهن ماست.
افکار عمومی؛ از دو جهت از دانشمندان علوم دینی و علوم انسانی و تجربی خود، دفاع می کنند؛ ازجهت اینکه آنان آبرو کشور هستند و کشور برای آنان هزینه کرده است. ونیز از این جهت که به آنان درفرآیند آموزش وتربیت نیرو و امور کاربردی، به آنان سخت نیازمند است.
2323
کد خبر 1555506