نکوهش اقدام معاندانه آمریکا برای لغو عضویت ایران در کمیسیون مقام زن
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، اقدام غیرقانونی و غیر حرفه‌ای آمریکا برا لغو عضویت جمهوری اسلامی ایران در کمیسیون مقام زن، نشان از ضعف در مدیریت تعاملات با ایران و تلاش برای پاک کردن صورت مسئله دارد. دولت امریکا در راستای جلب رضایت لابی‌های صهیونیستی برای بقای خود از هیچ فشاری بر ایران فروگذار نمی‌کند. از آنجا که پیشرفت‌ها و دستاورد‌های ایران در حوزه توانمندسازی زنان بر معاندان...
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، اقدام غیرقانونی و غیر حرفه‌ای آمریکا برا لغو عضویت جمهوری اسلامی ایران در کمیسیون مقام زن، نشان از ضعف در مدیریت تعاملات با ایران و تلاش برای پاک کردن صورت مسئله دارد. دولت امریکا در راستای جلب رضایت لابی‌های صهیونیستی برای بقای خود از هیچ فشاری بر ایران فروگذار نمی‌کند. از آنجا که پیشرفت‌ها و دستاورد‌های ایران در حوزه توانمندسازی زنان بر معاندان پوشیده نیست، تحمل رویارویی با افشای واقعیت‌ها و تخریب سیاه نمایی‌های خود از پشت تریبون کمیسیون مقام زن را ندارند. تصور شنیده شدن صدای زنان ایران از جایگاه عضویت در این نهاد، ترس از دست رفتن برساخته‌های پوشالی و دروغین آن‌ها را به جانشان افکنده است. این نشان می‌دهد که چه کسی حاضر به گفتگو و تعامل نیست. اقدام نابخردانه آمریکا در ادامه همان سیاست‌های یکجانبه گرایانه و زورگویانه است. همراهی برخی کشور‌ها با اقدامات سیاسی و ناقض حقوق بشر آمریکا زنگ خطری جدی برای آینده نظام بین الملل دارد و قطعاً هزینه سنگینی را به دنبال خواهد داشت.
بستن فرصت‌های گفتگو و ممانعت از همکاری کشور‌ها به ویژه همکاری فی مابین کشور‌های توسعه یافته و در حال توسعه، بر خلاف اهداف سازنده منشور ملل متحد و اقدامی خصمانه است. دولت آمریکا با طرح چنین پیشنهادی، پرده از چهره واقعی خود برداشته است و این در تاریخ ثبت خواهد شد و قطعاً به بار منفی کارنامه سیاه آن در نقض حقوق کشور‌ها و عدم احترام به اصلی تساوی دولت‌ها اضافه می‌نماید.
آمریکا نه تنها حقوق سایر کشور‌ها تجاوز میکند، بلکه حقوق بشر را در داخل مرز‌های خود نیز پایمال کرده است. بر اساس گزارش وزارت دفاع آمریکا، گزارش‌های تجاوز جنسی در آکادمی‌های نظامی ایالات متحده در سال تحصیلی گذشته به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. گزارش سالانه آزار و اذیت جنسی و خشونت در آکادمی‌های خدمات نظامی (MSA) سال تحصیلی 2020-2021 که حاوی تعداد زیادی از موارد گزارش شده از آزار و اذیت و تجاوز جنسی است، نشان داد که این ارقام در طول این دوره تحصیلی و بعد از شیوع کرونا افزایش یافته است.
تقریباً از هر چهار زن نظامی یک نفر در طول دوران شغل خود در ارتش ایالات متحده مورد تجاوز جنسی قرار گرفته است. اگر قربانی یا اعضای خانواده او اقدام قضایی کند، اغلب با انتقام و عواقب ناعادلانه مواجه می‌شوند و حتی کمتر از یک درصد موارد منجر به محکومیت می‌شود. فقدان پاسخگویی برای عاملان و نگرانی از تکرار جنایت، اعتماد به سیستم قضایی و حمایت یگان نظامی را از بین می‌برد و اغلب به قربانی چاره‌ای جز ترک ارتش نمی‌دهد. تحقیقاتی دیگر در آمریکا نشان می‌دهد که تقریبا از هر چهار سرباز زن آمریکایی، یک نفر گزارش داده است که در ارتش مورد تجاوز جنسی قرار گرفته است که از آن به عنوان «اپیدمی تجاوز» یاد می‌شود. قطعاً عواقب آن برای بازماندگان و نیرو‌هایی مسلح به طور کلی وخیم است و ترس و نگرانی از وقوع چنین جنایتی، کارآیی و آمادگی نظامی و توانایی نیرو‌های مسلح را نیز تضعیف میکند.
نابرابری‌های نژادی در برخورداری از حق سلامت در ایالات متحده نیز یکی از مسائل بسیار جدی است. سیاه پوستان آمریکایی به طور قابل توجهی بیشتر از آمریکایی‌های سفید پوست در معرض مرگ بر اثر ایدز، سرطان، آسم، سکته مغزی، بیماری‌های قلبی، دیابت، چاقی و مرگ و میر مادران هستند. سیاه پوستان بیشتر از سفید پوستان زیر خط فقر زندگی می‌کنند و کمتر از بیمه درمانی برخوردارند. این عوامل و نابرابری‌های نژادی سیستماتیک، پیامد‌های متفاوتی در سلامت افراد رنگین پوست ایجاد میکند. این امر به ویژه در مورد زنان سیاه پوست در ایالات متحده مشهود است. زنان سیاه پوست با موانع متعددی برای سلامت خود از جمله عدم دسترسی به بیمه درمانی، مسکن مناسب، حمل و نقل و اشتغال روبرو هستند. تعصب ضمنی و نژاد پرستی ساختاری در زمینه پزشکی نیز بر کیفیت مراقبت و پاسخگویی به نگرانی‌های مربوط به خدمات سلامتی که زنان رنگین پوست دریافت می‌کنند تأثیر می‌گذارد و این امر به نابرابری‌های نژادی در حوزه سلامت دامن می‌زند.
پس ایالات متحده در حالی که وضعیت حقوق بشر در داخل سرزمین خود را هنوز ساماندهی نکرده است، صلاحیت و مشروعیت اظهار نظر در خصوص سایر کشور‌ها را ندارد. این نشان می‌دهد که اقدام آمریکا برای صدور چنین قطعنامه ای، صرفاً یک اقدام سیاسی است و نه حقوق بشری. پیروی از آمریکا در این مسیر، عدم استقلال سیاسی کشور‌های همسو را نشان می‌دهد، غافل از اینکه دیر یا زود خود نیز قربانی سیاست‌های منفعت طلبانه و زورگویانه ایالات متحده خواهند شد.
قطعنامه پیشنهادی آمریکا مبنی بر لغو عضویت ایران در کمیسیون مقام زن در صورت تصویب، مجوز خروج ایران از کمیسیون مقام زن نیست بلکه سند گواهی عدم بلوغ نظام بین الملل به عنوان یک نظم دموکراتیک عادلانه است.