دوشنبه 5 آذر 1403

هادی مرزبان: مدیران هنگام طوفان کاری نمی‌کنند و تنها نظاره‌گرند

وب‌گاه خبر آنلاین مشاهده در مرجع
هادی مرزبان: مدیران هنگام طوفان کاری نمی‌کنند و تنها نظاره‌گرند

هادی مرزبان، چهره شناخته‌شده حوزه هنر و به شکل خاص، تئاتر می‌گوید همواره در تمام گفت‌وگوهایش گفته است که مدیران محترم ما، متاسفانه فقط تا زمانی موفقند که آرامش برقرار است و در طوفان‌، کاری نمی‌کنند و تنها نظاره‌گرند.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، نمایش «دکتر نون زنش را بیشتر از مصدق دوست دارد» تنها با اراده و همت هادی مرزبان است که از دوران پرتلاطم شیوع کرونا عبور کرده و اکنون چیزی تا روی صحنه رفتنش نمانده است. دوران پرتلاطمی که از پیش هم می‌دانستیم دیر یا زود، خوب یا بد سرانجام گذر خواهد کرد اما فراموش نمی‌کنیم که عملکرد مدیران اداره‌کل هنرهای نمایشی به عنوان متولی تئاتر کشور، نشان‌مان داد مدیریت‌کردن در شرایط عادی، کاری جز انجام وظایف روزانه که بابت آن دستمزد می‌گیریم نیست و این مدیریت‌کردن در دوران بحران است که ایثار می‌خواهد، نه انجام وظیفه. ایثاری که دیده نشد و انجام وظیفه‌ای که پاسخگوی گذر از بحران نبود.

هادی مرزبان در این خصوص می‌گوید: «همواره در تمام گفت‌وگوهایم گفته‌ام که مدیران محترم ما، عزیزان ما که من همه‌شان را هم دوست دارم متاسفانه فقط تا زمانی موفقند که آرامش برقرار است. مثالی می‌زنم. یک کشتی را در نظر بگیرید که در آب‌وهوایی آرام، پیش می‌رود. همه چیز خوب است و هر جزئی کار خود را به درستی انجام می‌دهد اما مسئله این است که اگر دریا طوفانی شد، کاپیتان کشتی چه خواهد کرد؟! و متاسفم که می‌بینم دوستان ما در طوفان‌، کاری نمی‌کنند و تنها نظاره‌گرند.»

او با بیان این که «از یک سو بسیاری از تئاتری‌ها در وضع خوبی زندگی نمی‌کنند»، می‌افزاید: «اما انگار کسی نمی‌خواهد باور کند که آن‌ها هم کرایه خانه دارند، آن‌ها هم گوشت و مرغ و میوه و سبزی و نان را کیلویی فلان تومان می‌خرند، آن‌ها هم خانواده دارند و... و همه این‌ها در حالی است که مکان امرار معاش‌شان بسته است.»

این چهره شناخته شده حوزه هنر، با طرح این پرسش که «از سوی دیگر چگونه باید پاسخ نیاز مردمی را داد که تئاتر می‌خواهند؟!»، توضیح می‌دهد: «ما در کشورهای پیشرفته آدم‌هایی را می‌بینیم که کارشان را از صبح شروع می‌کنند و شب همان‌طور که با خوراکی برای جسم‌شان به خانه برمی‌گردند در صف بلیت تئاتر هم می‌ایستند. چون هم خودشان و هم مسئولین‌شان می‌دانند درست است که بدن برای ادامه حیات به ویتامین و پروتئین و... نیازمند است اما روح هم خوراک می‌خواهد. پس هزینه کردن برای تئاتر، جزیی از سبد اقتصادی‌شان است ولی در کشور ما، متاسفانه مسئولین و سیاست‌گذاران سطوح کلان، تئاتر را باور ندارند و چون باور ندارند اصلا به آن فکر نمی‌کنند.»

متن کامل این گفت‌وگو را در فروپاشی روانی یک عاشق ناآرام به سبک جمشید مشایخی، رضا کیانیان و این‌بار مهدی فخیم‌زاده بخوانید.

57259

کد خبر 1522272