واکنش اساتید و دانشجویان به بیانیه جبهه اصلاحات

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری تسنیم، بسیج اساتید دانشگاه علم و صنعت و دفتر تحکیم وحدت با صدور بیانیه‌های جداگانه‌ای بیانیه جبهه اصلاحات درباره تغییر پارادایم را نقد کردند. اساتید دانشگاه علم و صنعت این بیانیه را تلاش برای ارتجاع به گفتمان‌های مطرود دهه 90 در کشور خوانده و تاکید کردند: فرصت‌طلبی برای طرح مجدد ارتجاعی برای بازگشت کشور به گفتمان‌های مطرود دهه 90 در لفافه کلید واژه‌های بزک شده، خیالی خام، وسوسه ای خباثت آلود و خیانتی آشکار به ملت ایران است.

در بخشی از این بیانیه آمده است:

جنگ تحمیلی 12 روزه که با شرارت و آتش‌افروزی رژیم غاصب صهیونیستی بر ملت ایران تحمیل شد، به مدد و لطف الهی، رهبری داهیانه امام خامنه‌ای، اقتدار و صلابت نیروهای مسلح در پاسخگویی به تجاوز و ایستادگی، و استقامت و یکپارچگی ملت بزرگ ایران، به یکی از برگ‌های زرین در تاریخ این سرزمین تبدیل گردید. برگ زرینی که آراسته به احساس همدلی، اتفاق و غلیان روحیه استکبار ستیزی، ظلم ستیزی و دفاع از میهن و ناموس در آحاد جامعه ایران شد.

متاسفانه در هفته‌های اخیر برخی جریان‌های سیاسی که سابقه تبدیل پیروزی‌های بزرگ کشور به تلخ کامی برای ملت را داشته‌اند، مجدد با طرح کلید واژه‌های مرموز و شیطنت آمیز مانند استراتژی اصلاح از درون، تغییر پارادایم، آشتی ملی و صلح جویی بین المللی درصدد هستند تا با طرح این کلید واژه‌های ظاهرفریب، اهداف مکنون خود که سرانجامی جز تسلیم در برابر غرب، سازش با مستکبرین و بی‌تفاوتی نسبت به ظلم و آتش‌افروزی جنایتکاران ندارد را پیگیری نمایند. در این میانه، از محافل سیاسی سرسپرده غرب بیانیه‌هایی بیرون می‌آید که نسخه بازگشت به دامان دشمنی که یک ماه پیش عزم خود برای تهاجم به میهن عزیزمان را عملی ساخت، تجویز نموده و گزاره همیشگی خود مبنی بر اینکه «ما بدون کدخدا نمی‌توانیم» را به جامعه القا می‌نماید.

البته درس‌آموزی از مسیر طی شده و اصلاح ضعف‌ها یا اشتباهات احتمالی در شئون اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و امنیتی همیشه لازم و ضروری است؛ لیکن فرصت طلبی برای طرح مجدد ارتجاعی برای بازگشت کشور به گفتمان‌های مطرود دهه 90 در لفافه کلید واژه‌های بزک شده، خیالی خام، وسوسه ای خباثت آلود و خیانتی آشکار به ملت ایران است.

اساتید بسیجی دانشگاه علم و صنعت ایران ضمن اعلام هشدار نسبت به این تحرکات مرموز و خباثت آلود، ملت بزرگ ایران را که در بزنگاه‌های تاریخی، عظمت، صلابت و بزرگ اندیشی خود را به نمایش گذاشته است، نسبت به وسوسه چینی دست‌های آلوده‌ای که درصدد ایجاد تشتت در صفوف یکپارچه ملت است بر حذر می‌داریم و خطاب به ولی زمانمان عرض می‌کنیم که تحت زعامت و رهبری ایشان، از تلاش و مجاهدت شبانه‌روزی برای اعتلای کلمه حق و برافراشته شدن پرچم عدالت فروگذار نخواهیم کرد.

تحکیم وحدت: تنها مسیر پیشرفت و اقتدار ایران اتکا به توان داخلی است

دفتر تحکیم وحدت نیز در بیانیه‌ای در این رابطه نکاتی را مطرح کرد.

در این بیانیه آمده است: اقتدار عزت‌مندانه‌ی جمهوری اسلامی ایران مقابل اسرائیل و جنایتکاران تاریخ در طول 12 روز، امنیت ملی را واضح‌تر از همیشه عیان کرد و اعتماد ملی را بالا برد، کام ملت ایران و امت مقاومت را شیرین کرد، قدرت نظامی نیروهای مسلح کشور را حتی در مقابل نابینایان غرب‌گرا نمایان کرد اما جماعت اصلاحات را از توهم چند دهه‌ایشان بیرون نیاورد.

جماعتی که همواره با نگاه اعوج و لحن طلبکار پیش آمده، گذشته تلخش را با جنجال رسانه‌ای کمرنگ کرده‌، بر طبل آشتی نمایشی کوبیده تا بتواند به قله‌ای که کدخدا برایشان مجسم کرده‌اند دست یابند، غافل از اینکه امروز سرابِ غرب پیشِ چشم مردم روشن‌تر از همیشه است.

اتحادیه دفتر تحکیم وحدت پیرو تکرار مکررات جبهه اصلاحا‌ت و تحمیل مسیرهای واهی برای آینده‌ی کشور، نکاتی را طرح می‌کند:

1. کدام مردم؟

مشخص نیست منظور اصلاحات از مردم کیست که شادی و همبستگی ایرانیان از پیروزی درجنگ و استقلال ملی را نمی‌بیند اما در عوض خواهان ترمیم چهره‌ی مطرودین ایران است. مطرودینی که بعضا آنچنان مورد حمایت کدخدا قرار گرفتند که جرات کردند بر انتخابات ملی خدشه وارد سازند و وقیحانه نتیجه‌ی آن را نپذیرند اما نهایتا توسط مردمی که برای برای اصلاحات نادیدنی‌ست به ورطه فراموشی سپرده شدند؛ مطرودی که طلب محبوبیت از مسیرِ مضحکِ گفتگوی تمدن‌ها می‌کرد و عاقبت لقبِ محور شرارت برای ملت خود به ارمغان آورد. بماند که مجموعه مطرودین ملت و محبوبین اصلاحات در موقف‌هایی اختلافات جدی داشتند که حتی به شدت به رسانه‌ها کشیده می‌شد، حالا با چه رویی نسخه‌ی آشتی ملی را پیش می‌کشند و حتی قابلیت اجرا هم می‌بینند؟

متفکران اصلاحات همواره مردم را طبقه‌ی متوسط و بالادستان اقتصادی تلقی کردند و هیچگاه شاهد جلب رضایت قشر محروم جامعه از سوی ایشان نبوده‌ایم. در این مقطع وظیفه‌ی خود را یادآوری کلام امام خمینی (ره) در باب محرومین می‌دانیم: فراموش نکنیم که همین مردم، پابرهنه‌ها، طبقات ضعیف و کسانی که در معیارهای مادی جوامع چیزی به حساب نمی‌آیند، صاحبان اصلی کشورند و پیروزی‌های این انقلاب و عزت این کشور به خاطر فداکاری‌های آن‌ها بوده است.

2. اصلاحاتِ همیشه حاکم

علیرغم انتقاد همیشگیِ این جناح در مورد انتخابات، همواره در مهم‌ترین مناصب حکومتی حضور داشته‌اند و کشور از مواهب نسخه‌های کارشناسی‌شده‌ی ایشان بهره‌مند شده است. در نگاه کارشناسان ایشان ریشه‌ی حل مشکلات در همه‌ی زمینه‌ها، در نسخه‌های برآمده از غرب است. مذاکرات همواره به طرق گوناگون در جریان بوده و از مجلس ششم به این سو در طی 22 سال، امتیازدهی بی‌ثمر ایران ادامه داشته و حتی آب خوردن و واکسن هم به مذاکرات گره خورده است.

گستاخی تا جایی ادامه دارد که با وجود عقب ماندن کشور از صنعت هسته‌ای و نمود یافتن خلا آن در ناترازی برق و آب شیرین، بازهم شاهد هستیم که عزیزان درخواست تعلیق داوطلبانه‌ی فعالیت‌های هسته‌ای ایران و احتمالا در گام بعدی تعلیق فعالیت‌های موشکی ایران با عنوان فریب‌دهنده‌ی عادی‌سازی دارند. آیا تعامل در ائتلاف‌های جدید منطقه که فارغ از فرنگ و ینگه دنیا تعریف شده، معنا نمیابد و صرفا با مللِ غربی ممکن است؟ و در مواجهه با این ملل خاص نیز همواره دو گزینه‌ی جنگ و مذاکره وجود داشته و راه سومی نیست؟

3. جنایت، غایتِ غرب

گویا این گروه هرگز نتوانسته کشور را بدون وابستگی به غرب تجسم کند و مانند کودکی که دور از مادر خود احساس ناامنی می‌کند‌، به دامان غرب پناه می‌برد. در نگاه این ایشان، امریکا به عنوان قله‌ی آمال غرب، اگر سرداران نامدار و دانشمندان شریف ما را شهید کند، اگر مردم عادی ایران را بمباران کند، کشورِی عادی‌ست و ما غیر عادی هستیم و باید به ترک تخاصم خارجی دعوت شویم.

نسبت دادن عبارت متخاصم به جمهوری اسلامی ایران نهایت کوته‌نظری و کج‌اندیشی‌ست چرا که تاریخ گواه است که ما هیچ‌گاه نه شروع‌کننده‌ی تخاصم بوده‌ایم و نه فراخواننده‌ی آن. تخاصم از سوی تفکری فراهم می‌آید که ادبیات سراسر ناامیدی و رعب‌انگیز را در تخاطب با مردم شریف ایران به کار می‌بندد. جالب است که لفظ دشمن و متخاصم هیچگاه از سوی این جریان برای جنایتکاران حقیقی به کار برده نمی‌شود و حتی فاجعه‌ی انسانی غزه در نگاه اعوج ایشان کم‌پیداست.

اتحادیه دفتر تحکیم وحدت ضمن اعلام انزجار خود از این بیانیه، تاکید می‌کند تنها مسیر پیشرفت و اقتدار ایرانِ سرافراز، اتکا به توان داخلی، پشتوانه مردمی و پیروی از الگوهای سیاست‌ورزی مستقل از غرب است.