وقتی باختید که گفتید پالایشگاه‌سازی کثافت‌کاری است

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، خبرآنلاین به بهانه ناکامی تیم ملی فوتبال در برابر تیم قطر - تیمی که قهرمان جام ملت‌های آسیا شد، به موضوعی اقتصادی پرداخته و نوشت: «حقیقت کوتاه و تلخ است: قطر تاکنون از میدان مشترک گازی با ایران، بالغ بر 1500میلیارد دلار کسب درآمد کرده، ولی ما 300میلیارد دلار. قطر توسعه میدان گنبد شمالی خود را از سال 1991 آغاز کرد، اما ایران توسعه پارس جنوبی را از سال 2001. در همین ده سال، قطر حدود 210میلیارد مترمکعب گاز از این میدان استخراج کرد که به ارزش آن زمان، حدود 60میلیارد دلار درآمد برای قطر به دنبال داشته. قطر تمامی نیاز داخلی و صادراتی گاز خود را از گنبد شمالی تامین می‌کند.

این کشور در سال 2020 از مجموع 211میلیارد مترمکعب گاز طبیعی تولیدشده تنها 22میلیارد مترمکعب را با خط لوله دلفین به امارات و عمان صادر و 106میلیارد مترمکعب را به‌صورت ال‌ان‌جی به کشور‌های هندوستان، کره‌جنوبی، ژاپن، چین، انگلستان، پاکستان، کویت و سایر کشور‌ها صادر کرده است. جالب‌تر اینکه؛ در سال‌های پیش‌رو، قطر در نظر دارد تا سال 2027 ظرفیت صادراتی خود را با عملیاتی کردن دو فاز جدید، 68میلیارد مترمکعب بیشتر تولیدش را افزایش دهد. ایران دومین ذخایر گاز شناخته‌شده جهان را در اختیار دارد، ولی کمتر از 2% کل صادرات گاز جهان را در اختیار دارد.

گاز نه‌تن‌ها برای ما درآمد است که می‌تواند سپر امنیتی نیز باشد. اگر اروپا و هندوستان به گاز ما وابسته بودند به شدت روی امنیت ملی ما مؤثر بود. هر روز که می‌گذرد ما میلیون دلاری ضرر می‌کنیم! چه باید کرد؟ توسعه تولید گاز و صادرات نیازمند سرمایه‌گذاری‌های بزرگ و عظیم است. سرمایه‌گذاری هم فقط مالی نیست بلکه فنی و مدیریتی نیز هست. این حجم از سرمایه‌گذاری نیازمند ورود سرمایه‌گذاران خارجی و مشارکت سرمایه‌گذاران داخلی است. اما سرمایه فرار است! این مرغ وحشی به بامی نمی‌نشیند که امنیت نداشته باشد. امنیت در گرو ثبات داخلی است. ثبات داخلی معلول روابط بین‌المللی پایدار و رضایت شهروندان است. اگر می‌خواهیم به همین روند ادامه بدهیم که هیچ! جلوی چشمان‌مان مال‌مان را می‌برند و می‌فروشند و پولش را می‌خورند! اما اگر فکر می‌کنیم که می‌توان به درآمد میلیارد دلاری در گاز رسید این مسیر را برویم:

1) ترمیم و تثبیت رابطه با جهان 2) ترمیم رابطه با جامعه با نشان دادن اصلاحات واقعی و شفاف 3) تبدیل شماره 1 و 2 به ثبات و امنیت 4) دعوت سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی به سرمایه‌گذاری‌های تضمین‌شده 5) توسعه توان تولید و صادرات گاز 6) ورود به تجارت و تهاتر گاز و تبدیل‌شدن به هاب گازی منطقه 7) تبدیل 5 و 6 به درآمد گازی برای بهبود معیشت و کسب رضایت شهروندان 8) استفاده از دیپلماسی گازی (ناشی از بند 4 و 5) برای تامین امنیت بین‌المللی ایران و تثبیت رابطه با جهان.

حتی با بهترین تیم و منابع و امکانات، ولی با «استراتژی اشتباه» در هیچ جام‌جهانی نمی‌توان برنده شد».

این تحلیل آمیخته با مغالطه در حالی منتشر شده که اولاً وزیر نفت دولت مدعی تدبیر و امید (برجام و دیگر هیچ)، پالایشگاه‌سازی را کثافت‌کاری می‌خواند. دولت مذکور هم با افتخار روی افزایش فروش نفت خام پس از برجام مانور می‌داد و آن هم با دبه‌کردن طرف کلاهبردار به جایی رسید که آقایان زنگنه و نوبخت و دیگران گفتند نمی‌توانند حتی یک قطره نفت بفروشند. به بیان دیگر، تعامل اقتصادی مورد ادعای خبرآنلاین با جهان؛ در همان دولت برجام به بدترین وضعیت ممکن رسید.

ثانیاً دولت روحانی، به واسطه عقد قراردادی یک‌طرفه و بی‌پشتوانه با شرکت توتال، وعده توسعه میدان گازی در پارس جنوبی (مشترک با قطر) را داد و حال آن که این شرکت فرانسوی پیش از این یک‌بار دیگر در دوره دولت غربگرای دیگری عهدشکنی کرده بود. نتیجه قرارداد کذایی، واگذاری اطلاعات محرمانه محدوده گازی سمت ایران به شرکتی بود که همزمان در حوزه قطر فعالیت می‌کرد و برای بالا کشیدن بهتر سهم ایران، نیاز به آن اطلاعات سری داشت. پس از آن هم به بهانه فشار آمریکا، در اصل قرارداد دبه‌کرد و آن را یک‌طرفه به هم زد.

نکته سوم این که طرف قطری به شدت تحت فشار طرف آمریکایی است چنان که مجبور شده پایگاه نظامی بزرگی واگذار کند، همچنان که چند سال قبل نیز، تحت محاصره اقتصادی و نظامی عربستان قرار گرفت. متأسفانه محافل غربگرا، این واقعیت‌ها را نمی‌بینند؛ همچنان که در موضوع فوتبال نیز کتمان می‌کنند که تیم‌های پرآوازه‌ای مانند عربستان و کره‌جنوبی و ژاپن، خیلی زودتر از ایران، از گردونه مسابقات اخیر حذف شدند.