و ناگهان صدای حبیب در تلویزیون
ترانه «قبله‌نما» با صدای حبیب محبیان ناگهان پنج‌شنبه شب روی آنتن شبکه دو سیما رفت و موجی از واکنش‌ها را برانگیخت. اغلب کاربران شبکه‌های‌مجازی به موضوع بازگشت حبیب به ایران و تلاش بی‌نتیجه‌اش برای دریافت مجوز فعالیت هنری اشاره کردند. ساعتی پس از این اتفاق محمد محبیان فرزند خواننده فقید هم به این موضوع واکنش نشان داد و اعلام کرد؛ هیچ رسانه ای در ایران از جمله رادیو و تلویزیون اجازه استفاده...
در آن موقع موضوع بازگشتش به کشور پذیرفته شد اما به‌رغم چراغ‌سبز برخی مسوولان، هیچ‌وقت نتوانست موفق به اخذ مجوز اجرای کنسرت یا انتشار آلبوم شود. حبیب در سال1389 درخواست خود برای دریافت مجوز انتشار آلبوم را ارائه کرد و گفت می‌خواهد در ورزشگاه آزادی کنسرت برگزار کند. او ادعا کرد کنسرتش اگر 10شب هم برگزار شود، ورزشگاه 100هزار نفری آزادی خالی نمی‌شود.
او در نخستین مصاحبه هایش پس از آمدن به ایران در زمانی‌که هنوز به ادامه کار امید داشت، درباره انگیزه اش از بازگشت به کشور گفته بود: «حس ایران‌دوستی در وجود من شعله می‌کشید. مدتها بود که با خودم کلنجار می‌رفتم اما هر‌بار که تصمیم گرفتم، یک مشکل خانوادگی و روزمرگی پیش‌می‌آمد و مانع می‌شد تا اینکه به‌یک‌باره همه‌چیز را کنار زدم و قصد دیار کردم. اوایل انقلاب احساس این بود که فضای مناسبی برای اجرای موسیقی میسر نیست، من هم با شدت علاقه‌ای که به کار آهنگ‌سازی و خواندن داشتم تصمیم به رفتن گرفتم اما باید به جرات بگویم که متاسفانه آن مدینه فاضله خیالی 15سال مرا از علایقم یعنی موسیقی دور و خانه نشین کرد. جالب اینکه بدانید در این مدت از دو جنبه زجر می‌کشیدم؛ یکی فاصله از مملکت خود و دیگری از موسیقی.»
حبیب گفته بود: «متاسفانه هرچند وقت یک‌بار متوجه می‌شدم که فلان خواننده بعد از کسب شهرت در ایران از کشور خارج‌شده و به کشورهای دیگر و شبکه‌های ماهواره‌ای پناه می‌برند. من برگشتم تا به آنهایی که سودای رفتن دارند ثابت کنم که آنجا خبری نیست و هیچ‌جای دنیا کشور خود آدم نمی‌شود.» حبیب در ماه‌های پایانی زندگی به‌شدت دنبال مجوز بود اما تلاش‌هایش نتیجه نداشت. او حتی در سال1393 در جاده ماسوله و هنگام تولید نماهنگ ترانه «خرچنگ های مردابی» توسط نیروی انتظامی بازداشت و به دادسرا معرفی شد و پس از آزادی با قرار وثیقه، در نامه ای نوشت: «من در سرزمین مادری ام بدون دلیل بازداشت شدم و بدون دلیل هم آزاد!»
او یک‌سال و اندی بعد در روستایی نزدیک رامسر در 68سالگی درگذشت و درحالی‌که خانه موسیقی ایران از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درخواست کرد تا مراسم تشییع او از مقابل تالار وحدت به سمت قطعه هنرمندان بهشت‌زهرا صورت بگیرد اما در نهایت پیکر حبیب در محوطه گورستان روستای نیاسته به خاک سپرده شد.
--> اخبار مرتبط