پای صحبتهای ابوذر نوغانی از انزلی تا کره شمالی / در ایران هیچ‌کس از درس مورینیو استقبال نکرد!

به گزارش "ورزش سه"، ابوذر نوغانی، مربی جوان ایرانی در سال های اخیر تجارب متفاوتی در کشورهای مختلف جهان داشته است. نوغانی بعد از اتمام دوره های تخصصی خود در رده مربیگری در خارج از کشور، در تیم زیر 21 سال کاردیف سیتی در ولز مشغول به کار شد و در ادامه و در ادامه در دو تیم پرتغال اولیاننس و اتلتیکو سی‌پی نیز به عنوان دستیار فعالیت کرد. جالب اینجاست ابوذر نوغانی حتی فاصله ای با حضور روی نیمکت کره شمالی نیز نداشت، اما در نهایت این اتفاق به دلایلی غیرفوتبالی منتفی شد.

ابوذر نوغانی به واسطه سال ها فعالیت در کشور ولز (یکی از حریفان ایران در جام جهانی)، رابطه خوبی با ارکان فدراسیون فوتبال این کشور و به خصوص دیوید آدامز، مدیر فنی تیم ملی این کشور داشته است. اما جالب اینجاست او با تیم کیهیل، ستاره مشهور و سابق فوتبال استرالیا نیز رفاقت داشته و در مورد حضور این بازیکن در تمرینات تیم ملی ایران در روزهای اخیر و البته تقابل با تیم ملی ولز در جام جهانی، با سایت "ورزش سه"، صحبت کرده است.

ابتدا دوست دارم در مورد دوران حرفه ای خودتون به عنوان مربی صحبت کنید؟ ابتدا من کارم را در دانشگاه شروع کرده و لیسانس رشته مربیگری تخصصی فوتبال را اخذ کردم. جالب اینجاست مدیر گروه رشته من در دانشگاه نیز دیوید آدامز، مدیر فنی فعلی تیم ملی ولز بود. این دوره از نظر من خیلی کمک کرد. در ادامه دوره های مربیگری را زیر نظر فدراسیون ولز و انگلیس سپری کرده و تلاش کردم اطلاعات آکادمیک فوتبالی خود را بالا ببرم. در ادامه و در ولز به عنوان دستیار مشغول شده و بعد در تیم زیر 23 سال کاردیف سیتی فعالیت کردم. دستیار یک مربی پرتغالی بودم و در ادامه همراه او دو سال نیز در کشور پرتغال کار کردم. در ادامه نیز سه سال در تیم رده های جوانان نیورپورت در انگلیس مشغول بوده و حالا نیز در لیتوانی و در باشگاه بابرانگاس کار می کنم.

شما گزینه هدایت تیم ملی جوانان ایران بودید و امروز صمد مرفاوی به عنوان سرمربی انتخاب شد. مذاکرات شما چقدر جدی بود؟

جالب اینجاست تا یک ساعت قبل از انتشار این خبر، مذاکرات با من در حال انجام شدن بود. با اعضای کمیته فنی مذاکره کردم. در گذشته از من برنامه خواسته بودند و من یک برنامه 100 روزه تا اعزام در مورد زمان تمرینات و بازی های دوستانه ارائه دادم. دیروز نیز آخرین برنامه خود به مدت 86 روز از ابتدای هفته بعد را فرستادم.

انتخاب نشدن من دلایل خاص خود را دارد. اما یک نکته این است که افراد داخل فوتبال ایران تصور می کنند آنهایی که خارج هستند هیچ اطلاعاتی در مورد فوتبال داخلی ندارند. اما من اطلاعت کاملی در مورد فوتبال ایران دارم. اما به هر حال تصمیم کمیته فنی این بود و من احترام می گذارم. من در کشورهای مختلف کار کردم، از زیمباموه پیشنهاد داشتم. در این شرایط باید از دستیار اهل آن کشور استفاده کرد. اتفاقی که برای کارلوس کی روش و استراماچونی نیز رخ داد.

در ایران دو نگاه در مورد اسکوچیچ وجود دارد؛ یک گروه مخالف او بوده و معتقدند اسکو آماده حضور در جام جهانی نیست. گروه موافق می گویند او نتایج خوبی گرفته و باید به کارش ادامه دهد. اگر شما رئیس فدراسیون بودید چه تصمیمی می گرفتید؟

ما پنج ماه تا شروع جام جهانی فرصت داریم. در این مدت نمی توان کار بزرگی انجام داد و به نظر من باید با همین کادر فنی ادامه داد، زیرا اسکوچیچ از تیم شناخت دارد. اما باید دید چه کاری برای سرمربی انجام دادیم و از او چه انتظاری داریم؟ وقتی ما روند آماده سازی خوبی نداریم و چگونه در این شرایط حتی از ژوزه مورینیو می توان انتظار موفقیت داشت؟

ما گاهی زیادی خوش بین هستیم و واقعیت را در نظر نمی گیریم. بعد از قرعه کشی همه در ایران حرف از صعود به دور بعدی زدند. اما شما حتی در مقایسه با کره جنوبی و ژاپن ببینید آنها با چه تیم هایی بازی می کنند؟ ببینید چند تا بازیکن لژیونر دارند؟ یک مربی بزرگ تنها یک فاکتور برای موفقیت است. حتی باشگاه های ایرانی نیز چنین دیدگاهی دارند و فقط فکر می کنند با سرمربی خوب می توان موفق شد.

چون سابقه سال ها فعالیت در ولز دارید، در مورد پیشرفت فوتبال این کشور صحبت کنید؟

مهم ترین عامل پیشرفت در این کشور برنامه یک دهه اخیر بوده است. سال 2011 تیم ملی ولز در رتبه 117 قرار داشت و حالا در رده 18 حضور دارد. این پیشرفت در 11 سال حاصل شده. فوتبال ورزش دوم کشور بوده و راگبی ورزش مورد علاقه مردم است. در گذشته و در بازی های کاردیف استادیوم با کلی تخفیف، از 30 هزار نفر تنها پنج هزار بلیت می فروخت. الان بلیت بازی های این تیم از یک ماه قبل از مسابقه تمام می شود. اینجا از پایه امکانات زیادی برای ورزش وجود دارد و البته اغلب راگبی بازی می کنند. فدراسیون فوتبال ولز در سال های اخیر کارهای بزرگی انجام داده.

این روند از سال 2011 و با گری اسپید آغاز شد. او علم ورزشی را به فوتبال ولز آورد و از همه لحاظ آنها را تعلیم داد. حتی تیم ملی ولز در آن مقطع هر روز در یک زمین متفاوت تمرین می کرد، اما گری اسپید این شرایط را عوض کرد. آنها به شدت بحث استعدادیابی را جدی گرفتند. وودبرن که الان در لیورپول بازی می کند، در 16 سالگی برای اولین بار در ترکیب ولز قرار گرفت، زیرا تیم ملی انگلیس نیز به دنبال او بود. همچنین ولز در فوتبال پایه لزوما به بازیکنان قدیمی شغل نمی دهد. آنها به دنبال کسی هستند که تجربه کار در رده پایه دارند و به اسامی اهمیتی نمی دهند.

ترکیب تیم ملی ولز خیلی جوان شده و همه این بازیکنان سال هاست کنار هم بازی می کنند. اما از مثلا تیم جوانان ایران در سال 2017 چند نفر راهی تیم های بزرگ و تیم بزرگ سالان ایران شده اند؟ ولز شرایط سخت افزاری را به شدت تغییر داده و چنین پیشرفت بزرگی را تجربه کرد.

مثلا سرنوشت تیم فرهاد پورغلامی که صعود نکرد چه شد؟ بازیکنان باید باز هم در کنار هم بازی کنند تا بتوانند در سال های بعد را به تیم بزرگ سال برسانند. در ولز اعتقاد بر این است که اگر بازیکنی از تیم جوانان و نوجوانان به تیم اصلی برود، باید حداقل 35 بازی بین المللی داشته باشد.

من در کلاس مربیگری ژوزه مورینیو حضور پیدا کرده و مدرک گرفتم. در سفرم به ایران در ملاقات با چند مربی مشهور خواستم فیلم تمرینات و آموزش های مورینیو را نشان دهم، اما هیچ کس علاقه ای نشان نداد. تلاش کردم نکات مهمی که در تردیس مورینیو وجود داشت را به مربیان ایران انتقال دهم، اما کسی تمایل نداشت.

اما برسیم به پیشنهاد تیم ملی کره شمالی، آیا دوست داشتید در این کشور فعالیت کنید؟

من از روز اول علاقه داشتم در کشورهای مختلف کار کنم. انگلیس، ولز، پرتغال، لیتوانی... فعالیت در کشورهای مختلف باعث می شود شما توانایی های خود را بهتر کرده و در شرایط متفاوت مورد سنجش قرار دهید. پیشنهاد کره شمالی رسید و قرار بود من دستیار یون اندرسون شوم. اما در آن مقطع و دوران حضور دونالد ترامپ در مسند ریاست جمهوری آمریکا، کره شمالی درگیر تحریم های شدید شد و امکان انتقال دستمزد وجود نداشت. پس خود یون اندرسون نیز چاره ای جز جدایی نداشت و در شرایطی که کار حضور من در این کشور قطعی شده بود، این قرارداد منتفی شد. اندرسون مربی بود و از من درخواست همکاری کرد، اما خود او نیز جدا شد. من علاقمند به فعالیت در کشورهای مختلف هستم. من پیشنهاد مدیر فنی زامبیا را داشتم، اینجا اغلب از فعالیت در آفریقا می ترسند، اما من به دلایل دیگری این پیشنهاد را رد کردم.