«پدر فوتبال ایران» که در ترکیه به «حسین افندی» می‌شناختندش
گروه تاریخ خبرگزاری فارس امین رحیمی: «حسین صدقیانی» متولد 1281 شمسی و زاده تبریز بود. او از کودکی به همراه خانواده به استانبول ترکیه رفت و آنجا در تیم فنرباغچه بازی کرد و بعد در راپید وین اتریش بازی کرد و بعدها هم در شارلروا بلژیک بازیکنی صاحب‌نام شد.
صدقیانی در 24 سالگی به ایران بازگشت و عضو باشگاه فردوسی مشهد شد و بعد به تیم فوتبال ایران دعوت شد تا در نخستین حضور بین‌المللی فوتبال ایران در مسابقات قفقازیه شوروی توپ بزند. بعد هم دیگر همواره عضو باشگاه‌های تهرانی بود و پای ثابت تیم ملی هم بود که البته آن روزها چون فدراسیون فوتبال نداشتیم تیم ملی رسمی هم نداشتیم و صدقیانی که با فوتبال روز دنیا آشنا بود وضعیتش این‌طوری بود: «وقتی تیم ملی در شهریور 1320 به کابل رفت و با تیم ملی افغانستان بازی کرد صدقیانی را به‌عنوان سرمربی در کنارش داشت. وی تا سال 1329 همواره مرد اول و تصمیم‌گیرنده امور فوتبال بود». هر وقت هم می‌خواستند یک تیم فوتبال تشکیل بدهند که نماینده ایران در مسابقات بین‌المللی باشد کار، کار حسین صدقیانی بود. بعد هم که فدراسیون فوتبال تشکیل شد و از سال 1326 عضو فیفا شد صدقیانی سرمربی تیم ملی شد و تیم ملی ایران نخستین بازی رسمی‌اش را جلوی ترکیه بازی کرد در سال 1329.
صدقیانی که به‌دلیل حضورش در فوتبال ترکیه به «حسین افندی» مشهور بود در دوره‌ای بازیکن و مربی تیم‌های ایرانی و تیم ملی بود که فوتبال در ایران ورزشی جدید و نوپا بود و معمولا در مسابقات نتایج خوبی نمی‌گرفتند اما همین شکست‌ها پل پیروزی شد. وی تا سال 1340 همچنان جزو ارکان مدیریتی فوتبال ایران بود تا اینکه از دهه 40 شمسی فوتبال ایران بالاخره نامی شد در میان نام‌ها.
صدقیانی تا سال 1361 زنده بود و بالندگی فوتبال ایران را به چشم دید. درباره وی نیز زیاد گفته‌اند و قدیمی‌ها و موسفیدهای فوتبال ایران بسیار تعریف کرده‌اند و یکی هم این است: «استاد صدقیانی یک موهبت خدایی و یک سینه‌چاک فوتبال بود که تا لحظه مرگ عاشق فوتبال بود. وی بدون تردید شناسنامه پُر احساس و عاطفه فوتبال ما بوده و باید باور کنیم که اولین‌ها هرگز فراموش نمی‌شوند».
پایان پیام /
شما می توانید این مطلب را ویرایش نمایید
این مطلب را برای صفحه اول پیشنهاد کنیدتیم ملی فوتبال ایران
لژیونرها
ترکیه
حسین صدقیانی این خبر توسط افراد زیر ویرایش شده است
