چرا اراذل و اوباش اجاره‌ای به روزنامه کیهان حمله کردند؟ / چپ‌های رادیکال به دنبال مجوز تجمع غیر قانونی!
در فتنه‌هایی مانند 88 زمانی که شهروندان در برخی نقاط کشور در اعتراض به نتایج انتخابات و یا افزایش قیمت بنزین، تجمعات پراکنده و مسالمت‌آمیزی برگزار کردند، آشوبگران و اشرار وارد صف معترضان شدند!
سرویس سیاست مشرق - در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل بانام «ویژه‌های مشرق» شمارا در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم. در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.
*******
روزنامه‌های امروز یکشنبه دهم مهرماه در حالی چاپ و منتشر شد که انتقاد رئیس جمهور از شیوه خصوصی‌سازی و گارد جنگی اروپا در حفاظت از خطوط انرژی و تحلیل اغتشاشات در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.
اغتشاشات اخیر در چند محله تهران همچنان سوژه داغ روزنامه‌ها در روزهای اخیر است. روزنامه هم‌میهن در تیتر یک امروز خود به بررسی درخواست‌های احزاب و تشکل‌های سیاسی از وزارت کشور پرداخته و به نقل از محمود صادقی، دبیرکل انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها نوشته است:
وزارت کشور در بسیاری موارد می‌گوید چنین درخواستی به ما نرسیده است. به همین دلیل این بار این درخواست را شماره و ثبت کردیم که چنین بهانه‌ای نداشته باشند. استانداردهای دوگانه در کشور در خیلی حوزه‌ها وجود داد و برای راهپیمایی‌هایی که در تایید خودشان است نیاز به اخذ مجوز نمی‌بینند و با مواردی هم که جنبه تخریبی داشته، عملا هیچ برخوردی نکرده‌اند. از جمله حمله به سفارت انگلستان!
افشین حبیب‌زاده، عضو شورای مرکزی حزب اسلامی کار نیز به این روزنامه گفته است که اگر قرار باشد درخواست مجوز داده شود اما با آن مخالفت ششده و اساسا اجازه تجمع ندهند، طبیعتا گفت‌وگویی بین مردم و دولت برقرار نخواهد شد.
البته این ادعا درحالی از سوی اصلاح‌طلبان مطرح شده است که در فتنه سال 88 در طی هشت ماه آنها کشور را با تجمعات کور به آشوب کشیده و بسیاری از سران این فتنه بدون محاکمه همچنان در حال قانون شکنی هستند. از سویی دریافت مجوز از سوی احزاب دارای پروانه فعالیت یک پروسه مشخص و قانونی داشته و تا به حال تشکل‌های مختلف از جمله خانه کارگر به سادگی درخواست تجمع داده و پلیس امنیت آن را تامین کرده است.
روزنامه آرمان ملی نیز به مسئله برگزاری تجمع قانونی پرداخته و نوشته است:
آنچه مسلم است هم جامعه و حتی نمایندگان مجلس با این رویکرد موافقند. چنانکه اخیرا دبیر کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس با استقبال از اظهارات رئیس‌جمهوری درباره لزوم نظام‌مند کردن طرح پیشنهادها، انتقادات و احیانا اعتراضات و همچنین اصلاح برخی قوانین و روندها گفته؛ مجلس در اجرای وظیفه قانون‌گذاری خود آمادگی دارد که لوایح دولت را در این زمینه با اولویت در روند قانون‌گذاری قرار دهد و در قالب قانون جهت اجرا به دولت تقدیم کند.
در ادامه این گزارش آمده است:
حتی مرتضی طاهری، مداح اهل بیت (ع) نیز به این مساله واکنش نشان داده و گفته است که باید مجرا و مسیر قانونی برای اعتراضات مردمی اندیشیده شود. حال اینکه باید منتظر ماند و دید که دولت واقعا عزمی جدی در این خصوص دارد و قرار است که طی مصوبه‌ای مکان‌هایی را برای اعتراض مسالمت آمیز در نظر بگیرد یا اینکه مثل دوره‌های قبل این مساله به محاق فراموشی خواهد رفت.
روزنامه سازندگی نیز به تحلیل اغتشاشات اخیر پرداخته است، ارگان رسانه‌ای حزب کارگزاران تحلیل علی ربیعی، سخنگوی دولت یازدهم و دوازهم از اعتراضات و رخدادهای اخیر را روی جلد امروز خود آورده و نوشته است:
موضوعاتی اینچنین به تعبیری مثل یک «اثر پروانه‌ای» یا به تعبیر دیگری مثل «شوک ناگهانی» به جامعه، عمل می‌کنند و سبب می‌شود مسائل مزمن شده به حالت انفجاری سرباز کند. به همین علت اگر علت یک حرکت اجتماعی بزرگ را به یک موضوع محدود کنیم، به نظر من تقلیل گرایانه به مساله نگاه کرده‌ایم و درک ما از پدیده‌ای که دارد رخ می‌دهد، درست و کامل نخواهد بود.
روزنامه «ایران» از طرح دشمن برای پروژه تجزیه طلبی و تروریسم گزارش داده و با عنوان «سوریه سازی» از زاهدان نوشته است:
روزی که اولین گلوله از اسلحه معارضان سوری در دمشق خارج شد کمتر کسی فکر می‌کرد سوریه در حال قربانی شدن برای یک طراحی غربی جهت شکل گیری جنگ داخلی، تجزیه و دخالت کشورهای آمریکایی و اروپایی است. اما این اتفاق رقم خورد و مردم این کشور اصلی ترین قربانیان آن شدند.
حوادث تروریستی زاهدان در کنار کشف مقادیر زیادی سلاح و مواد منفجره در مناطق مختلف کشور را شاید بتوان به عنوان ورود رسمی سناریونویسان ضدایرانی برای سوریه سازی ایران عنوان کرد. گرچه قطعاً این اتفاق به دلایل گوناگون از جمله پشتوانه مردمی کشور، نیروهای مسلح مقتدر و تجربه به بلوغ رسیده ملت ایران نمی تواند به غایت مطلوب خود برسد اما باید با حساسیت به این دست تحرکات که تلاش دارند ایران را به لبه پرتگاه ناامنی ببرند توجه داشت.
اما روزنامه کیهان روز گذشته خبر داده است که تعدادی اوباش اجاره‌ای به دفتر این روزنامه حمله کرده‌اند! کیهان گزارش داده که تروریست‌ها و اراذل اجاره‌ای روز گذشته در اقدامی هدفمند و معنادار با حمله به ساختمان موسسه کیهان در تهران به بخش‌های از ساختمان این موسسه آسیب زدند.
این روزنامه در گزارش این واقعه نوشته است:
در فتنه‌هایی مانند 88 و آبان 98 هم همین وضعیت بود، زمانی که شهروندان در برخی نقاط کشور در اعتراض به نتایج انتخابات و یا افزایش قیمت بنزین، تجمعات پراکنده و مسالمت‌آمیزی برگزار کردند، آشوبگران و اشرار وارد صف معترضان شدند و با حمایت ضدانقلاب و واردآوردن خسارات به ساختمان‌ها و اماکن دولتی و خودروهای شهروندان و حتی حمله به مساجد، حوزه‌های علمیه و مصلای نماز، اعتراضات را به انحراف کشاندند
پرواضح است پس‌ازآنکه طی یکی دو روز آینده، مرزبندی‌ها شفاف‌تر و صف شهروندان از اشرار جدا شود، مردم با بصیرت و انقلابی ایران مجددا همانند روزهای گذشته چنان صحنه‌گردانی می‌کنند که بار دیگر تیر دشمنان نظام به سنگ می‌خورد. لازم به ذکر است که دیروز جمعی از شهروندان در نقاط مختلف کشور و همچنین دانشجویان دانشگاه‌های تهران در اعتراض به آشوب‌ها تجمع کردند و خواستار برخورد جدی با اغتشاشگران شدند؛ خواسته مردم آگاه ایران این است؛ «به جنایتکاران امان ندهید.
دانشگاه می‌تواند بستر استدلال نرم باشد نه آتش گرم!
روزنامه جوان به بهانه اغتشاشت در اطراف دانشگاه تهران نوشته است:
شاید این اعتراضات دانشگاهی را هرچند پراکنده بتوان نوعی اعتراض به فضای ناسالم اغتشاش و آشوب و آتش‌افروزی آن‌هم با لیدری مشتی وطن‌فروش بی‌سواد و خارج از محیط دانشگاه دانست. دانشگاه بستر سخن نرم است، نه آتش گرم. این را باید به فال نیک گرفت که دانشگاه سخن بگوید، نه اینکه خیابان بوق بزند!
در این گزارش آمده است:
اعتراض‌های دسته‌جاتی از دانشجویان در برخی از دانشگاه‌ها که به‌رغم تجهیز همه امکانات رسانه‌ای معاند، ماهیتی متفاوت نسبت به اغتشاشات هفته گذشته داشت، با این‌حال همین اعتراضات مشکل هویتی داشت و این چیزی است که شایسته محیط دانشگاه نیست. اگر از برخی دانشجویان حاضر در این جمع‌ها که اغلب دانشجوی کارشناسی و ترم پایینی هستند و در اتمسفری غیرواقعی از دانشگاه سیر می‌کنند و از سوی دانشجویان تحصیلات تکمیلی هم حمایت نمی‌شوند، سؤال کنید مطالبه شما چیست، بعید است پاسخ روشن و یکدستی ارائه کنند!
