چرا تهران از آستانه هستهای عبور نمیکند؟
به گزارش مشرق، کانال تحلیلی سیاسیون ایران در تلگرام نوشت:
نوشتاری از استفان والت؛ چرا تهران از آستانه هستهای عبور نمیکند؟
آیا ایران به سلاح هستهای دست خواهد یافت؟ اگر این کار را بکند چه اتفاقی میافتد؟ به نظر میرسد که پاسخ به سوال اول مثبت است. اما جواب سوال دوم مثل همیشه مبهم است.
بر اساس آخرین مقاله منتشر شده توسط کنت والتز، سادهترین راه برای ایجاد ثبات در منطقه، دستیابی ایران به یک بازدارنده هستهای است. او استدلال میکرد که داشتن زرادخانه هستهای ترسهای امنیتی ایران را کاهش میدهد، به ایران دلایل کمتری برای ایجاد دردسر برای دیگران میدهد و رقبای منطقهایاش را مجبور میکند تا از توسل به زور علیه ایران به نحوی که ممکن است ناخواسته به تبادل هستهای منجر شود، خودداری کنند. همانطور که وینستون چرچیل در سالهای اولیه جنگ سرد بیان کرد، ثبات «فرزند وحشت است».
والتز منطق اصلی این استدلال را در یک مقاله بحث برانگیز در سال 1981، با تکیه بر نظریه ابتدایی بازدارندگی هستهای بیان کرده بود. او با این فرض واقعگرایانه آشنا شروع کرد که دولتهای درگیر هرجومرج در وهله اول نگران امنیت هستند. در دنیای بدون سلاحهای هستهای، چنین ترسهایی اغلب منجر به اشتباه محاسباتی، رفتارهای مخاطره آمیز و جنگ میشود. سلاحهای هستهای این وضعیت را تغییر دادند - با تهدید سطحی از قدرت مخرب که حتی بلندپروازترین یا متجاوزترین رهبران نیز باید به آن احترام بگذارند.
او بازدارندگی هستهای را تضمین نهایی امنیت میدانست: هیچ رهبر معقولی برای اشغال یا سرنگونی حکومت یک رقیب دارای سلاح هستهای تلاش نمیکند، زیرا انجام این کار ناگزیر خطر حمله هستهای را در پی خواهد داشت. هیچ دستاورد سیاسی قابل تصوری ارزش از دست دادن تعدادی از شهرهای خودی را ندارد و حتی احتمال کم واکنش هستهای برای جلوگیری از حمله مستقیم به استقلال یک کشور دیگر کافی است. احتمال محاسبات نادرست کمتر خواهد بود زیرا برای هر فرد با حداقل هوش آسان است که بفهمد یک تبادل هستهای چه تاثیری خواهد داشت. بنابراین، کشورهایی که دارای قابلیت حمله دوم قابل اطمینان هستند، نگران بقای خود نخواهند بود و رقابت بین آنها با ترس متقابل محدود میشود (اگرچه پایان نمییابد).
اگر سطح کنونی خصومت ادامه پیدا کند، سخت است باور کنیم که ایران در نهایت تصمیم نمیگیرد که به یک بازدارنده هستهای نیاز دارد، و اینکه در آن صورت چه اتفاقی میافتد، موضوع حدس و گمان است [کما اینکه برخی مقامات در ایران اخیرا چنین هشدارهایی را دادهاند] و این ممکن است جرقه جنگ دیگری در خاورمیانه شود که آخرین چیزی است که هر کسی به آن نیاز دارد. اگر ایران در این مسیر قرار گیرد، میتواند کشورهایی مانند عربستان سعودی یا ترکیه را به آن سمت سوق دهد. *بازنشر مطالب شبکههای اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکهها منتشر میشود.