چرا در فوتبال وحید جلیلی ندارند و زیر بار نکونام و یحیی می‌روند؟
چرا ارزش‌گرایان مدعی از پذیرش مسؤولیت‌هایی که عملکرد آنان در مقابل چشم مردم است سرباز می‌زنند و در این یک فقره به تخصص و محبوبیت و مقبولیت بها می‌دهند و جاهای دیگر تره هم خرد نمی‌کنند؟
عصر ایران؛ سروش بامداد - اصول‌گرایی رادیکال ایرانی اشتهای غریبی دارد. حتی وقتی دولت و وزارت ارشاد را در اختیار گرفته باز دوست دارد شبکه نمایش خانگی هم زیر نظر صدا و سیما باشد. چرا؟ چون بر این باورند که کلش واسه ماست؟ باقی چه؟ بقیه برگ چغندرند انگار!
با این اوصاف چرا در قضیه جواد نکونام کوتاه آمدند و یکی از خودشان را سرمربی تیم فوتبال استقلال نکردند؟
چرا ارزش‌گرایان مدعی از پذیرش مسؤولیت‌هایی که عملکرد آنان در مقابل چشم مردم است سرباز می‌زنند و در این یک فقره به تخصص و محبوبیت و مقبولیت بها می‌دهند و جاهای دیگر تره هم خرد نمی‌کنند؟
ممکن است بگویید در اینجا هم گاه به تعهد بیش از تخصص بها می‌دهند. کما این که سرمربی کنونی تیم ملی فوتبال خودی است. جداً؟ پس آن چهل سال که یک بار گفت چه بود؟
یا شاید گفته شود محمد مایلی‌کهن چه؟ ولی او احمدی‌نژاد فوتبال است. مضافا به این که تجربه خوبی از صراحت فوتبالی‌های مذهبی مانند دادکان ندارند. چون بعدتر به منتقد تبدیل می‌شوند. پس منظور نیروهای مذهبی مثل دادکان و مایلی‌کهن نیست. این است که چرا یکی مثل وحید جلیلی برای فوتبال پیدا نمی‌کنند؟
چون شکست‌های فوتبالی را نمی‌توان پنهان کرد و به هدف بیشتر اهمیت می‌دهند تا کسی که به آن مسیر رسانده است. این که در جام ملت‌های آسیا قهرمان شویم مهم است نه این که با کی؟ با کی‌روش شد با او. نشد با قلعه‌نویی.
حال آن‌که اگر تیم را بدهند دست آدمی در فوتبال که مثل کمدین / مجری / نویسنده / گوینده / مفسر / تحلیل‌گر یعنی آقای شهبازیِ سید خندان و پاورقی باشد و ببازیم آبرو‌ریزی می‌شود در حالی که ریزش مخاطبان تلویزیون را می‌توانند انکار کنند.
مضافا به این که در عرصه ورزش امکان نقد عیان و عریان هست. همین روزها دیدیم که سرمربی سابق (مایلی‌کهن) هر چه از دهانش درآمد نثار سرمربی فعلی (امیر قلعه‌نویی) کرد و اتفاق خاصی هم نیفتاد.
در عرصه اقتصاد ملت زیر فشار تورم له می‌شود و آقای رییسی ادعا می‌کند تورم را مهار کرده‌ایم. شبکه نمایش خانگی را به صدا و سیما می‌دهند و این سرگرمی را از مردم می‌گیرند و خیال می‌کنند پای سریال‌های دو ریالی می‌نشینند و عصر حجر است و گزینه دیگری غیر از تولیدات پیمان خان و وحید جان ندارند اما استقلال و پرسپولیس که شوخی نیست. میلیون ها هوادار در جامعه دارند و هر هفته ده‌ها هزار نفر در استادیوم می توانند اظهار لطف کنند با الفاظ زیبا. پس باید حواس‌شان باشد و انصافا هم هست.
اگر غیر این بود شک نکنید برای فوتبال هم یکی مثل وحید جلیلی در سیما یا مهرداد بذرپاش در صنعت پیدا می‌کردند و می نشاندند روی نیمکت مربی‌گری استقلال یا در پرسپولیس جای یحیا. عجالتا با امیر‌خان دل‌خوش‌اند و او هم بخشی از انقلابی‌گری مورد نظر را با نبستن کراوات و خدا را شاکرم، خدا را شاکرم و نقد بیگانگان و حمله به عادل فردوسی‌پور و تلخی ذاتی تأمین می کند ولو قبلا جمله‌ای گفته باشد که گمان می‌رفت از دایره بیرون افتاده است.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: قرارداد 2 ساله نکونام با استقلال تماشاخانهیک دیوانه بازی خطرناک که 7 میلیون بیننده داشته (فیلم)
ببینید زمین ناگهان دهان باز می‌کند و 5 نفر را پایین می‌کشد (فیلم)
فیلم های دیگر
