کربلا، حرم امن و مبارک خدا

چچعَنِ ابنِ أَبِی یَعفُور عَن أَبِی عَبدِ اللَهِ ع قَالَ وَ اللَهِ لَو أَنِی حَدَثتُکُم فِی فَضلِ زِیَارَتِهِ لَتَرَکتُمُ الحَجَ رَأساً وَ مَا حَجَ أَحَد وَیحَکَ أَ مَا عَلِمتَ أَنَ اللَهَ سُبحَانَهُ اتَخَذَ کَربَلَاءَ حَرَماً آمِناً مُبَارَکاً قَبلَ أَن یَتَخِذَ مَکَهَ حَرَماً قَالَ ابنُ أَبِی یَعفُور قَد فَرَضَ اللَهُ عَلَی النَاسِ حِجَ البَیتِ وَ لَم یَذکُر زِیَارَهَ قَبرِ الحُسَینِ ع قَالَ وَ اِن کَانَ کَذَلِکَ فَاِنَ هَذَا شَیء جَعَلَهُ اللَهُ هَکَذَا أَ مَا سَمِعتَ قَولَ أَمِیرِ المُؤمِنِینَ ع اِنَ بَاطِنَ القَدَمِ أَحَقُ بِالمَسحِ مِن ظَاهِرِ القَدَمِ وَ لَکِنَ اللَهَ فَرَضَ هَذَا عَلَی العِبَادِ أَ مَا عَلِمتَ أَنَ الاِحرَامَ لَو کَانَ فِی الحَرَمِ کَانَ أَفضَلَ لِأَجلِ الحَرَمِ وَ لَکِنَ اللَهَ صَنَعَ ذَلِکَ فِی غَیرِ الحَرَمِ

از امام صادق علیه السلام روایت شده: به خدا قسم، اگر در فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام با شما سخن می‌گفتم، قطعا، حج را به طور کلی رها می‌کردید، و هیچکدام از شما حج نمی‌رفت، مگر نمی‌دانی که خداوند سبحان قبل از اینکه مکه را حرم خود بگیرد، کربلا را حرم امن و مبارک خود گرفت، ابن ابی یعفور عرضه داشت؛ خداوند حج بیت الله را بر مردم واجب نمود در حالی که ذکری از زیارت امام حسین علیه السلام نیاورد، حضرت فرمودند: اگر چه این گونه است، چرا که این چیزی است که خداوند آن را چنین قرار داده است، آیا نشنیده‌ای کلام امیرالمومنین علیه السلام را که: همانا کف پا (باطن قدم) سزاوارتر به مسح کشیدن نسبت به روی پا می‌باشد، لیکن خداوند مسح ظاهر پا را بر بندگان واجب نموده است، آیا نمی‌دانی که احرام بستن اگر در حرم بود، بهتر می‌بود، لیکن خداوند احرام بستن را در غیر حرم مفروض نمود.

(وسائل الشیعه / ج 14/ ص 514)