کشفی عجیب و هیجانانگیز در ماه
در نمونههای جمعآوری شده از یک مأموریت در سال 2020، دانههایی با محتوای آب تا 2000 قسمت در میلیون (PPM) پیدا شده است و با توجه به فراوانی این کرههای شیشهای در سطح ماه، مجموع آبهای درون آنها میتواند به اندازه 71 تریلیون گالن باشد.
دانشمندان با کشف منابع جدید آب در کره ماه میگویند این آبهای حبس شده در دانههای شیشهای ریز روی ماه میتواند آب سکونتگاههای آینده در ماه را تامین کند و فقط باید بفهمیم که چگونه آن را استخراج کنیم.
ماهنورد چینی چانگای 5 (Chang'e 5) دانههای شیشهای ریز حاوی آب را در یک دهانه برخوردی کره ماه پیدا کرده است.
در نمونههای جمعآوری شده از یک مأموریت در سال 2020، دانههایی با محتوای آب تا 2000 قسمت در میلیون (PPM) پیدا شده است و با توجه به فراوانی این کرههای شیشهای در سطح ماه، مجموع آبهای درون آنها میتواند به اندازه 71 تریلیون گالن باشد.
برخی از این دانهها هنگام برخورد سیارکها با ماه در میلیونها سال پیش شکل گرفتهاند، در حالی که برخی دیگر از آتشفشانهای باستانی به وجود آمدهاند.
دانشمندان بر این باورند که این آب از یک واکنش شیمیایی، ناشی شده است، یعنی هنگامی که یونهای هیدروژن از خورشید ساطع شده و توسط بادهای خورشیدی به سطح ماه منتقل شدهاند، با اتمهای اکسیژن درون این دانهها واکنش دادهاند.
این دانههای پر از آب، بسیار ریز هستند و اندازه آنها از چند ده میکرومتر تا چند میلیمتر متغیر است. با این حال، به اندازه کافی در سطح ماه وجود دارد که میتواند (از لحاظ نظری) حدود 270 تریلیون کیلوگرم آب فراهم کند که برای درک آن میتوان مثال زد که این میزان آب برای پر کردن 100 میلیون استخر شنا کافی است.
با این حال، دانشمندان هنوز نحوه جمع آوری و استخراج آنها را کشف نکردهاند و برای استخراج آب درون این دانهها باید آنها را تا حدود 212 درجه فارنهایت گرم کنند. با این حال، آنها میتوانند منبعی برای سکونتگاههای ماه در آینده باشند، جایی که فضانوردان میتوانند از این آب برای نوشیدن، حمام کردن، پخت و پز، نظافت و حتی تولید سوخت موشک استفاده کنند.
دانشمندان بر این باورند که سایر قمرهای منظومه شمسی ما نیز ممکن است دانههای مشابهی داشته باشند.
نویسندگان این مطالعه میگویند: اندازهگیریهای مستقیم ما از این ذخایر سطحی آب در ماه نشان میدهد که این دانههای شیشهای میتوانند مقادیر قابلتوجهی از آب ناشی از باد خورشیدی را در ماه ذخیره داشته باشند و نشان میدهند که آنها ممکن است همچنین ذخایر آب روی دیگر اجرام آسمانی نیز باشند.
پژوهشگران افزودند: وجود آب ذخیره شده در این دانههای شیشهای برخوردی، با تشخیص از راه دور آب در مناطق با عرض جغرافیایی پایینتر ماه و عطارد مطابقت دارد. یافتههای ما نشان میدهد که این شیشههای ضربهای روی سطح اجرام بدون جو منظومه شمسی میتوانند آب حاصل از باد خورشیدی را ذخیره و آن را در فضا رها کنند.
این دانههای شیشهای برخوردی اولین کشف آب در ماه نیستند. ناسا در سال 2009 یک کاوشگر را به دهانه برخوردی کابئوس (Cabeus) کوبید که منجر به کشف آب در آن ناحیه شد. در سال 2018 نیز ناسا شواهد مستقیمی از رسوبات یخی در دهانههای واقع در بخشهای همیشه در سایه ماه در قطب شمال و جنوب این قمر یافت.
ناسا و چین و روسیه قصد دارند در دهه آینده پایگاههای قمری را در قطب جنوبی ماه مستقر کنند و به نظر میرسد پایگاههای قابل سکونت آنها تا اوایل یا اواسط دهه 2030 راهاندازی شود.
منبع: ایسنا هم اکنون دیگران می خوانند-
آمادهباش در پایتخت | تهرانیها مراقب باشند
-
جهش ناگهانی قیمت پراید و پژو در بازار خودرو
-
رقص محلی مسافران در بیستون، چهره جنجالی اصولگرایان: اینجا کاباره رقاصههای دوره طاغوت است!
-
تصویر زیبای سرباز زن اوکراینی پیش از شروع جنگ
-
استقرار نیروی نظامی ایران در استان سیونیک ارمنستان | مقابله با الهام علی اف
-
قیمت دلار در بازار آزاد دوباره نجومی شد
-
جریمه بیحجابی 3 میلیارد تومان، جریمه قتل 900 میلیون!